“Θυμάμαι τη σκηνή που τον κρατούσαν ψηλά τέσσερις εργάτες και ουρλιάζαμε εγώ και η αδερφούλα μου γιατί νομίζαμε ότι είχε πεθάνει!” ανέφερε ο Τάκης Βαμβακίδης.
Ο Τάκης Βαμβακίδης που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό Αετοράχη της Ελασσόνας, ενώ από πολύ μικρός, ως μαθητής του δημοτικού, ένιωσε να τον κερδίζει το σανίδι, αφού στο πρώτο του μαθητικό σκετς έπαιξε απέναντι σε πολυπληθές κοινό στην Ελασσόνα, μίλησε για τις δυσκολίες που έχει βιώσει αλλά και το περιστατικό που συνέβη στον πατέρα του όταν από τη πολλή δουλειά, έχασε τις αισθήσεις του.
Πολύ. Δεν μου φεύγει από τη μνήμη ένα περιστατικό όταν ήμουν μικρός. Ο πατέρας μου δούλευε στα χωράφια στην περιοχή Μπάρα, έσκαβε τη γη με την τσάπα και τα χέρια του για να κάνουν παραπήγαδα και να τοποθετήσουν βαθύτερα μέσα στο έδαφος τη σωλήνα γιατί δεν έβγαζε νερό για να ποτίσει το τριφύλλι και τον καπνό. Μέσα στον καύσωνα με τον κασμά και την τσάπα που έσκαβε ο πατέρας μου, η κούρασή του ήταν μεγάλη κι αντί να πάρει το μπιτόνι με το νερό να πιει, πήρε κατά λάθος το μπιτόνι με τη βενζίνη και ήπιε!
Λιποθύμησε, τον φέρανε στο χωριό -ήμουν περίπου έξι χρονών τότε-, εγώ και η αδερφούλα μου στεκόμασταν στη βεράντα και είδαμε που τον έφεραν στα χέρια λιπόθυμο. Ήταν σε κώμα.
Θυμάμαι τη σκηνή που τον κρατούσαν ψηλά τέσσερις εργάτες και ουρλιάζαμε εγώ και η αδερφούλα μου γιατί νομίζαμε ότι είχε πεθάνει! (η φωνή του «σπάει» και δακρύζει). Ευτυχώς του έκαναν πλύση στομάχου και τον έσωσαν οι γιατροί.