Στο «Κόκκινο Ποτάμι» του Μανούσου Μανουσάκη και την πιο δύσκολη σκηνή για τον ίδιο, αναφέρθηκε ο γνωστός ηθοποιός, Τάκης Βαμβακίδης, σε εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδας ΟnTime.
«Τα όνειρά μου ήταν να ακουστεί η φωνή μου μια φορά από ένα ραδιόφωνο, να ανέβω σε μια σκηνή της Αθήνας να με δουν 32 άνθρωποι και μια εφημερίδα συνοικιακή να γράψει το όνομά μου. Και ξαφνικά αυτά τα όνειρα που έκανα «σαρώθηκαν» από πολύ μεγαλύτερα, από τα τεράστια θεία δώρα που μου έδωσε η ζωή», είπε ο Τάκης Βαμβακίδης μιλώντας για την πορεία του στην υποκριτική.
«Στο θέατρο το κορυφαίο για την ψυχή μου είναι το «Ωχ, τα νεφρά μου» του Μπάμπη Τσικληρόπουλου και ο «Πλούτος» του Αριστοφάνη, ενώ τηλεοπτικά είναι το «βουνό», τα… Ιμαλάια και το Έβερεστ μαζί, το «Κόκκινο Ποτάμι», όπου έπαιξα τον βουλευτή του Πόντου, Γεώργιο Παυλίδη, έχοντας παιδιά μου τον Αργύρη Πανταζάρα και τον Ιωάννη Παπαζήση», σημειώνει ο γνωστός ηθοποιός.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη σκηνή στην οποία έκλαψες; την ρωτά η δημοσιογράφος Σίσσυ Μενεγάτου.
«Ευτυχώς, δεν ήμουν εγώ σε αυτή τη σκηνή, γιατί αν ήμουν, δεν θα το άντεχα. Στο γύρισμα όπου 5 Τούρκοι πατάνε κάτω τον Ανέστη (Δημήτρης Τοπαλίδης) και με έναν σκουριασμένο σουγιά του κόβουν τη γλώσσα – συγκλονιστική σκηνοθεσία του Μανούσου Μανουσάκη», περιγράφει ο Τάκης Βαμβακίδης.
«Μόλις είδα τη σκηνή, ούρλιαξα και έφυγα μέσα στα βουνά και με ψάχνανε. Κι άλλη δύσκολη σκηνή ήταν, όταν στο 18ο επεισόδιο, από τη μεγάλη δυστυχία με εγκατέλειψαν οι δυνάμεις μου και πέθανα. Εκεί συγκινήθηκα, γιατί ένιωθα ότι μαζί μου πεθαίνουν ξανά ο παππούς και ο πατέρας μου. Όταν έκλεισα τα μάτια μου δραματουργικά λέγοντας «τώρα πεθαίνω» και σταμάτησα για λίγο την ανάσα μου, ούρλιαζα μέσα μου», προσθέτει ο ηθοποιός.
Τάκης Βαμβακίδης: Αρνήθηκα να παίξω τον ρόλο Τούρκου στο Κόκκινο Ποτάμι
