Η Φωτεινή περιγράφει την προσωπική της εμπειρία με έναν ιερέα, που αρχικά παρουσιάστηκε ως ευλογία στη ζωή της, αλλά γρήγορα αποκάλυψε ένα σοκαριστικό πρόσωπο όταν εκείνη έμεινε έγκυος σε δίδυμα.
Μια γνωριμία που φαινόταν τυχαία
Με λένε Φωτεινή και μεγαλώνω μόνη τα δυο μου αγόρια.
Διαβάζοντας την ιστορία μιας γυναίκας που είχε σχέση με παντρεμένο ιερέα, ένιωσα ότι ήρθε η ώρα να πω και τη δική μου.
Γνωριστήκαμε σε έναν γάμο, όταν τον κάλεσαν στο τραπέζι επειδή ήταν φίλος της οικογένειας του ζευγαριού και είχε τελέσει το μυστήριο. Καθίσαμε στο ίδιο τραπέζι, εντελώς τυχαία, και από εκείνο το βράδυ ήμασταν μαζί. Έρωτας με την πρώτη ματιά. Τον έλεγαν Χρήστο, αλλά δυστυχώς, όπως έδειξε η συνέχεια, δεν είχε καμία σχέση με τον Χριστό.
Μια σχέση γεμάτη μυστικά
Στην αρχή όλα ήταν υπέροχα, με μόνη δυσκολία τις συνθήκες των συναντήσεών μας. Βλεπόμασταν πάντα στα κρυφά, άλλοτε ερχόταν σπίτι μου τα βράδια και άλλοτε πήγαινα εγώ σε ένα στενάκι κοντά στην εκκλησία. Δεν μου έλεγε ποτέ να πάω στο σπίτι του. Υποτίθεται ότι έμενε με τους ηλικιωμένους γονείς του και δεν υπήρχε κανείς άλλος να τους φροντίσει.
Έξι μήνες αργότερα έμεινα έγκυος. Του το είπα, περιμένοντας στήριξη. Η αντίδρασή του όμως με άφησε άφωνη:
“Είναι σίγουρα δικό μου;” μου είπε.
Δεν άντεξα. Τον έβγαλα έξω από το αμάξι κλαίγοντας. Ώρες μετά, μου έστειλε μήνυμα ζητώντας συγγνώμη και λέγοντας πως είχε ταραχτεί και δεν ήξερε τι έλεγε. Βρεθήκαμε ξανά σπίτι μου, με αγκάλιασε κι εγώ νόμιζα ότι είχε απλώς σοκαριστεί. Αλλά η πραγματικότητα ήταν πολύ διαφορετική.
“Φωτεινή πρέπει να το ρίξεις”, μου είπε.
“Εσύ, άνθρωπος του Θεού, δεν ντρέπεσαι να λες τέτοια πράγματα;” του απάντησα.
Με απόλυτη ψυχραιμία μου είπε ότι δεν θα ταΐσει ο Θεός τα παιδιά, αλλά εκείνος, και πως δεν μπορούσε να ανταποκριθεί οικονομικά. Επίσης, ισχυρίστηκε ότι δεν γνωριζόμασταν αρκετά. Όταν όμως τελείωνε μέσα μου, γνωριζόμασταν μια χαρά. Ξαναμαλώσαμε και έφυγε.
Η ώρα της αλήθειας
Πήγα μόνη μου στον γυναικολόγο. Δεν μπήκε καν στον κόπο να με συνοδεύσει. Εκεί έμαθα πως κυοφορούσα δίδυμα. Άκουσα δύο καρδούλες και ένιωσα να σπάει η δική μου. Ένα παιδί δύσκολα, αλλά δύο; Πώς θα τα κρατούσα μόνη μου;
Τον περίμενα έξω από την εκκλησία. Όταν τελείωσε ο Εσπερινός και με είδε, πάγωσε. Με πήρε λίγο πιο πέρα. Του έδειξα τον υπέρηχο.
“Έχουμε δίδυμα”, του είπα.
“Έχεις, δεν έχουμε. Αν δεν τα ρίξεις, δεν με ξαναβλέπεις”, απάντησε και έφυγε.
Τον έβλεπα να απομακρύνεται μέσα στο ράσο του και ήθελα να του ορμήσω, να του το σκίσω. Δεν του άξιζε να το φοράει.
Η αποκάλυψη της αλήθειας
Δεν μπορούσα να πιστέψω πως ο άνθρωπος που έλιωνε για μένα και με αποκαλούσε “ευλογία της ζωής του” ήταν τόσο αδίστακτος.
Έβαλα ντετέκτιβ και ανακάλυψα την αλήθεια. Οι υποτιθέμενοι ηλικιωμένοι γονείς ήταν στην πραγματικότητα η σύζυγός του και τα τρία παιδιά τους. Οι πραγματικοί του γονείς είχαν πεθάνει. Όχι μόνο ήταν παντρεμένος, αλλά η γυναίκα του ήταν έγκυος στο τρίτο παιδί όταν είχαμε σχέση.
Αηδίασα. Ένιωσα ότι εγώ φταίω που τον πίστεψα. Ότι έπρεπε να είχα καταλάβει νωρίτερα. Αργότερα έμαθα ότι είχε κάνει το ίδιο και σε άλλη κοπέλα, μόνο που εκείνη προχώρησε στην άμβλωση.
Μια νέα αρχή με τα παιδιά μου
Τα δικά μου τα αγόρια τα κράτησα. Τώρα είναι πέντε ετών. Δεν τον ξαναείδα, ούτε επικοινώνησε ποτέ ξανά. Μόνο πέρυσι, πάνω στον καημό μου, πήγα στην εκκλησία να του δείξω φωτογραφίες των παιδιών και να του ζητήσω τον λόγο. Μου είπαν ότι είχε μετακομίσει και είχε αλλάξει ενορία.
Ήξερε πώς να εξαφανίζει τα ίχνη του από τους ανθρώπους. Αλλά από τον Θεό δεν θα μπορέσει να κρυφτεί ποτέ.
Δεν μετανιώνω που κράτησα τα παιδιά μου. Χαίρομαι που τα έχω στη ζωή μου. Είμαι ευγνώμων στον αδερφό μου και στη νύφη μου που στάθηκαν δίπλα μου και με στήριξαν σε όλα.
Αυτός είναι που πρέπει να μετανιώνει, κάθε μέρα που ζει και αναπνέει ανάμεσα στους ανθρώπους, υποδυόμενος τον εκπρόσωπο του Θεού ενώ στην πραγματικότητα ήταν ένας υποκριτής.
Μόνο ένας διάβολος θα μπορούσε να ζητήσει από μια γυναίκα να ρίξει τα δίδυμα παιδιά της.
Καλές γιορτές σε όλους.
Φωτεινή Χρ.