Οι προκλητικότερες ταινίες της εποχής που τα αρσενικά δεν έλεγαν να βγάλουν από το βίντεο…
1970s. Ο ελληνικός κινηματογράφος στα καλύτερα και πιο τολμηρά του. Τη «χρυσή» εποχής των ‘70s γράφτηκαν, σκηνοθετήθηκαν και παρουσιάστηκαν στο κοινό μερικές από τις διασημότερες ελληνικές ερωτικές ταινίες που μέχρι σήμερα διδάσκουν… σ… ξ και φαντασία.
Οι σκηνοθέτες και οι σεναριογράφοι που έγραψαν ιστορία στο ερωτικό σινεμά έβαλαν την υπογραφή τους σε ταινίες που μνημονεύουμε μέχρι σήμερα, την ώρα που ορισμένοι τίτλοι έχουν χαραχτεί στη μνήμη μας τόσο βαθιά που δεν θα τους ξεχνούσαμε ποτέ.
Όμηρος Ευστρατιάδης και Ερρίκος Ανδρέου «κονταροχτυπήθηκαν» για τον τίτλο του πιο προκλητικού σκηνοθέτη, με τις επιτυχίες να διαδέχονται η μία την άλλη και τα εισιτήρια που κόπηκαν να ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες. Μερακλής ο Έλληνας… Τα «διαμάντια» του ερωτικού μας κινηματογράφου τα τίμησε ιδιαιτέρως.
Αν μας ζητούσε κάποιος να ξεχωρίσουμε πέντε εξ’ αυτών, οι θέσεις θα είχαν βγει μέσα σε δευτερόλεπτα.
Ώρα να θυμηθείς τις ταινίες που λατρεύτηκαν όσο λίγες…
Το κορίτσι και το άλογο (1973)
Η Άννα Φόνσου στα καλύτερά της. Από το άγριο σ.. ξ στο έγκλημα, η ταινία αυτή δεν έκοψε τυχαία 98.007 εισιτήρια.
Μια γυναίκα, δύο άντρες –πατέρας και γιος-, πολλή ίντριγκα και σενάριο που θυμίζει «Damage», ήταν αρκετά για να βγάλουν ασπροπρόσωπους τους Γιώργο Ζερβουλάκο και Βαγγέλη Σερντάρη που βρίσκονταν πίσω από το σενάριο και τη σκηνοθεσία.
Γυναίκες που ζητούσαν την ηδovή (1975)
Ανάλογη επιτυχία γνώρισε και η ταινία «Γυναίκες που ζητούσαν την Ηδονή» -ή απλά «Οι Ανώμαλες»- σε σενάριο και σκηνοθεσία Ηλία Μυλωνάκου. Με το λεσβιακό σε πρώτο πλάνο, ο θεατής παρακολουθεί δύο ερωμένες να «βουλιάζουν» στο έγκλημα ζώντας τον απόλυτο έρωτα μέχρι να μπει ανάμεσά τους ένας άντρας.
Πριν το 5ο λεπτό είχες απολαύσει την πρώτη λεσβiakή σκηνή με παιχνίδι ένα ακουστικό τηλεφώνου…
Από τα highlights, η συμμετοχή της τραν σέ …ξουαλ Αγγέλας Γιάννου.
Τι να λέμε…
Αναζήτηση (1972)
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα γυμνά της Έλενας Ναθαναήλ;
Η «Αναζήτηση» αποδείχθηκε η πιο διαχρονική ταινία, με τους εφοπλιστές, το «βρώμικο» χρήμα και τα καλοπληρωμένα girls να «χτίζουν» ένα σενάριο που δε φεύγει ποτέ απ’ τη μόδα.
Σε σκηνοθεσία Ερρίκου Ανδρέου και σενάριο Κλέαρχου Κονιτσιώτη, η παραγωγή αυτή αποτέλεσε –θέλοντας και μη- μία από τις προκλητικότερες τις εποχής της.
Αιμιλία η Διεστpαμμέvη (1974)
Γκιζέλα Ντάλι. Ένα όνομα, μια ιστορία. Από δασκάλα μουσικής… πόpvη, η διπλή ζωή της πλούσιας πρωταγωνίστριας εξελίσσεται σε μία από της πιο συνηθισμένες αντρικές φαντασιώσεις.
Το πρωί δασκάλα, το βράδυ πόρνη, αναζητά πελάτες τους οποίους σκοτώνει πάνω στον ερωtikό της παροξυσμό.
Μέσα σε όλα τα άλλα, καταλήγει να πιάνει πελάτη τον δολοφόνο της μητέρας της…
Πιο θερμή και από τον ήλιο (1972)
Όμηρος Ευστρατιάδης και Γιώργος Ζερβουλάκος έκαναν ξανά το θαύμα τους. Η Άννα Φόνσου υποδύεται μια παντρεμένη με βίτσio να παριστάνει την πόpvη. Ο άντρας της δεν την καλύπτει κι έτσι εκείνη ξενικά να ψάχνει αλλού όσα στερείται.
Το πράγμα μπερδεύεται όταν ξαφνικά ένας από τους πελάτες της τής ζητά να τον αρραβωνιαστεί. Στους ρόλους του συζύγου και του πελάτη οι Ανδρέας Μπάρκουλης και Χρήστος Νομικός.
Και όλα αυτά «ντυμμένα» με τη φωνή του Γιάννη Πουλόπουλου ο οποίος υπογράφει και τη μουσική της ταινίας.
Τα 93.389 εισιτήρια που κόπηκαν μιλούν από μόνα τους.
Πηγές: menshouse.gr