Μια πολυμελής συμμορία, αποτελούμενη κυρίως από νεαρούς Αιγυπτίους, Παλαιστίνιους και Σύρους, που έμεναν σε δομές φιλοξενίας, είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος στην Αθήνα, αφαιρώντας με βία χρυσές αλυσίδες από τον λαιμό ανυποψίαστων πολιτών. Παρά τις επανειλημμένες συλλήψεις μελών της, τα δικαστήρια συχνά τους άφηναν ελεύθερους με περιοριστικούς όρους, δίνοντάς τους την ευκαιρία να συνεχίσουν τη δράση τους. Οι δράστες δεν δίσταζαν να ανεβάζουν στα social media φωτογραφίες τους με όπλα, χρήματα και άλλα παράνομα κέρδη, επιδεικνύοντας τη ζωή τους με τα κλοπιμαία.
Πώς ξεκίνησαν οι επιθέσεις
Από τις αρχές του 2024, έγινε εμφανής η δράση συμμορίας τουλάχιστον 48 ατόμων, κυρίως αιγυπτιακής, παλαιστινιακής και συριακής καταγωγής, που επιδίδονταν σε βίαιες αρπαγές αλυσίδων από ανυποψίαστους πολίτες. Οι δράστες, χρησιμοποιώντας ως «ορμητήρια» σταθμούς και συρμούς του μετρό, του ΗΣΑΠ και του ΤΡΑΜ, πλησίαζαν τα θύματα και αφαιρούσαν τις αλυσίδες τους με ένα απότομο τράβηγμα ή σωματική βία, αν το πρώτο δεν επαρκούσε.
Ο σχεδιασμός των επιθέσεων
Για τις επιθέσεις, η συμμορία ακολουθούσε συγκεκριμένη μεθοδολογία, εκμεταλλευόμενη την πολυκοσμία και τη δυνατότητα γρήγορης διαφυγής στους χώρους του μετρό και των σταθμών του ΗΣΑΠ. Με αυτό τον τρόπο είχαν άμεση πρόσβαση σε μεγάλο πλήθος ανυποψίαστων πολιτών και επαρκή κάλυψη για τη διαφυγή τους.
Προσεκτικά σχεδιασμένη δράση
Όταν η συμμορία δεν μπορούσε να δράσει εντός των σταθμών, ακολουθούσαν τα θύματά τους και πραγματοποιούσαν την κλοπή σε σημείο που οι ίδιοι θεωρούσαν κατάλληλο για διαφυγή. Δεν ήταν σπάνιο να ακολουθούν τα θύματα έως την είσοδο της κατοικίας τους, όπου προχωρούσαν στην αφαίρεση της αλυσίδας πριν αυτά εισέλθουν.
Οργανωμένες ομάδες και ρόλοι
Η συμμορία επιτίθετο οργανωμένα, σε ομάδες των τουλάχιστον δύο ατόμων. Ένα μέλος εκτελούσε την κλοπή, ενώ άλλοι επιτηρούσαν το περιβάλλον για τυχόν αστυνομικούς. Ορισμένες φορές, για να μη γίνει αντιληπτή η αρπαγή, χρησιμοποιούσαν μεθόδους αντιπερισπασμού, όπως ψεύτικους εναγκαλισμούς ή τεχνητό συνωστισμό, επιτρέποντας σε άλλο μέλος να αφαιρέσει την αλυσίδα χωρίς να κινεί υποψίες.
Αξιοσημείωτο είναι πως πολλά θύματα πίστευαν πως έπεσαν θύματα από έναν μόνο δράστη, χωρίς να αντιληφθούν τον προσεκτικό συντονισμό των υπολοίπων, που τους εξασφάλιζε πλήρη κάλυψη κατά τη διάρκεια της κλοπής.
Συνεχής εναλλαγή μελών και εξαπάτηση
Τα μέλη της συμμορίας εναλλάσσονταν διαρκώς για να αποφύγουν τον εντοπισμό και τη σύλληψη των ίδιων ατόμων, μια τακτική που επέτρεπε την ταυτόχρονη δράση σε πολλά σημεία και αύξανε τα κέρδη της ομάδας από τις ληστείες.
Σε περιπτώσεις σύλληψης, τα μέλη της συμμορίας αρνούνταν να αποκαλύψουν στοιχεία για άλλους συνεργούς, ενώ συχνά παρουσίαζαν ψεύτικες ταυτότητες, προστατεύοντας έτσι τη δράση της ομάδας.