Ο Ραφαέλλος Γεωργίου, αδελφός του Ανδρέα Γεωργίου, άνοιξε την καρδιά του σε μια συγκινητική συνέντευξη, αποκαλύπτοντας για πρώτη φορά δημόσια τη σκληρή μάχη που έδωσε από τη γέννησή του με τον ιό HIV και τις δυσκολίες που βίωσε στα παιδικά του χρόνια στην Κύπρο.
Μεγαλώνοντας με απόρριψη και φόβο
Ο Ραφαέλλος, που σήμερα είναι διευθυντής φωτογραφίας στη σειρά Αμμόχωστος, εξομολογήθηκε στο κυπριακό περιοδικό “Down Town” και στον δημοσιογράφο Γιάννη Χατζηγεωργίου ότι μεγάλωσε στην Αγία Νάπα και στο Παραλίμνι, βιώνοντας δύσκολες στιγμές λόγω της ασθένειάς του.
«Ήταν δύσκολα. Για ψυχολογικούς λόγους, για λόγους απόρριψης, για πολλά», είπε χαρακτηριστικά, εξηγώντας πως η απόρριψη είχε να κάνει με τον HIV, με τον οποίο είχε γεννηθεί.
«Ο κόσμος φοβόταν. Μιλάμε για μία άλλη εποχή βέβαια, για ελλιπή -ή και λανθασμένη- ενημέρωση για τον ιό, για φήμες που δυσκόλευαν τη ζωή των ασθενών – δεν αδικώ κανένα. Όμως, εγώ ήμουν ένα παιδί! Που γεννήθηκα με αυτό. Και ένιωθα ότι ο κόσμος δεν με ήθελε. Κάποιοι φοβόντουσαν ακόμη και να με πλησιάσουν. Αλλά βρήκα τη δύναμη και προχώρησα. Και είμαι εδώ.»
Η γιαγιά ήταν το στήριγμά του
Ο Ραφαέλλος μίλησε με συγκίνηση για τη γιαγιά του, που τον ανέλαβε και τον μεγάλωσε. Από μικρός χρειαζόταν φαρμακευτική αγωγή, και όπως εξομολογήθηκε, η γιαγιά του έδινε καθημερινά μάχη για να τηρεί αυστηρά τις ώρες των φαρμάκων.
«Ναι. Και αυτός ήταν πάντα ο μεγάλος “τσακωμός” με την γιαγιά μου, η οποία με μεγάλωνε. Γιατί ήταν δυνατά φάρμακα και είχαν απαίσια γεύση. Όμως, η γιαγιά μου ήταν πάντα εκεί: Να με πιέζει, μαζί με το φαγητό μου, να παίρνω και τα φάρμακά μου, με το ρολόι στο χέρι, για να μην χαθεί ούτε ένα λεπτό από την ώρα που θα έπρεπε να πάρω τα φάρμακά μου. Αν δεν ήταν η γιαγιά μου να το κάνει αυτό, είναι βέβαιο ότι δεν θα ζούσα!»
«Με θεωρούσαν τελειωμένη υπόθεση»
Η κατάσταση της υγείας του ήταν εξαιρετικά σοβαρή από τη στιγμή που γεννήθηκε. Ο συνδυασμός της HIV λοίμωξης με μια βρογχοπνευμονία στα πρώτα του βήματα τον έφερε κοντά στον θάνατο.
«Όταν γεννήθηκα είχα περάσει και από βρογχοπνευμονία. Και σε συνδυασμό με τον ιό, με τον οποίο γεννήθηκα, με θεωρούσαν οι γιατροί “τελειωμένη υπόθεση”, αλλά -με κάποιο μαγικό τρόπο, που η γιαγιά μου το απέδιδε σε θαύμα-, ξεπέρασα τον κίνδυνο. Οι γιατροί έλεγαν, στην αρχή, στη γιαγιά μου πως “ως τα τέσσερά του θα ζήσει”, μετά έγινε “ως τα πέντε του”, ύστερα “ως τα επτά του”…»
Η δύναμη της επιστήμης και η προσωπική του νίκη
Η ιατρική πρόοδος και η δύναμη της ψυχής του τον βοήθησαν να ξεπεράσει όλα τα προγνωστικά. Σήμερα, στα 32 του χρόνια, ο Ραφαέλλος έχει δική του οικογένεια και ο ιός είναι μη ανιχνεύσιμος, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι μεταδοτικός.
«…αλλά στο μεταξύ η επιστήμη προχωρούσε και έκανε άλματα σε ό,τι αφορούσε στον HIV – έφτασα πια σήμερα να είμαι 32 ετών, να έχω κάνει τα παιδιά μου που είναι υγιέστατα, και ο ιός πλέον να είναι μη ανιχνεύσιμος στον οργανισμό μου, άρα μη μεταδοτικός.»
Πηγή: athensmagazine.gr