Συγκλονίζει η Ναταλία Τσαλίκη: «Στερήθηκα το “σ’ αγαπώ” από τη μητέρα μου, ήταν ένας πολύ σκληρός και ιδιόμορφος άνθρωπος»

Ναταλία Τσαλίκη

Η Ναταλία Τσαλίκη μίλησε ανοιχτά για τις δυσκολίες που βίωσε στη σχέση με τη μητέρα της, αφήνοντας το κοινό συγκλονισμένο με την ειλικρίνειά της. Η γνωστή καλλιτέχνιδα ήταν καλεσμένη στην εκπομπή της Ναταλίας Γερμανού και, μεταξύ άλλων, εξομολογήθηκε πως στερήθηκε το «σ’ αγαπώ» από τη μητέρα της, κάτι που τη στιγμάτισε βαθιά.

Μιλώντας για το παρελθόν και τις προσωπικές της εμπειρίες, η Ναταλία Τσαλίκη αναφέρθηκε στην τωρινή παράσταση στην οποία συμμετέχει, εξηγώντας πως πολλές οικογενειακές σχέσεις χαρακτηρίζονται από διαφορετικές μορφές κακοποίησης.

Η απουσία ως «μορφή κακοποίησης»

Η ηθοποιός ανέφερε ότι το κοινό συχνά ταυτίζεται με τα θέματα που θίγει η παράσταση. «Από τον τρόπο που αντιδρά ένας θεατής στην παράστασή μας, καταλαβαίνεις τι του συμβαίνει. Λυπάμαι να πω ότι σε πολλές οικογένειες συμβαίνουν διάφορες κακοποιήσεις, είτε σωματικές είτε ψυχολογικές. Πολύ μεγάλη μορφή κακοποίησης είναι και η απουσία», εξήγησε.

Η ίδια μοιράστηκε την προσωπική της εμπειρία, λέγοντας: «Εγώ σαν παιδάκι το στερήθηκα το “σ’ αγαπώ” από τη μητέρα μου. Ήταν ένας πολύ σκληρός και ιδιόμορφος άνθρωπος. Το αποζητούσα το “σ’ αγαπώ”, αλλά δεν ερχόταν!»

«Δεν παύεις να το αποζητάς»

Στη συνέχεια, η Ναταλία Τσαλίκη επεσήμανε πόσο βαθιά επηρεάζει αυτή η μορφή συναισθηματικής στέρησης. «Είναι μια ύπουλη μορφή κακοποίησης αυτή, η οποία δεν φαίνεται σε πρώτο επίπεδο, αλλά σε στιγματίζει και την ψάχνεις σε όλη σου τη ζωή! Καμιά φορά την αναζητάς και υπερβολικά. Δηλαδή, εντάξει, δεν είναι υποχρεωμένος ο άλλος να σου το δώσει, αλλά δεν παύεις να το αποζητάς.»

Το «σ’ αγαπώ» ως μητέρα

Μιλώντας για τη δική της εμπειρία ως μητέρα, αποκάλυψε πως προσπάθησε να αποφύγει τα λάθη που έγιναν στη δική της ανατροφή. «Και σαν μητέρα εγώ, καμιά φορά το έδινα το “σ’ αγαπώ” πιο πολύ από ό,τι μπορούσε να το ανεχτεί η κορούλα μου. Το συνειδητοποίησα. Σημασία έχει να συνειδητοποιούμε καλά αυτό που κάνουμε και πρέπει να κάνουμε λίγο πίσω, για να αφήσουμε το παιδί να αναπνεύσει και να βρει τον δρόμο του. Είναι μια μορφή καταπίεσης.»

Δείτε το βίντεο:






Δείτε ολόκληρη την συνέντευξη:






Exit mobile version