Η Όλγα Φιάσκα έζησε μια συγκινητική στιγμή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου στο Τόκιο, καθώς με δάκρυα στα μάτια μίλησε για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και για τη χαρά της μεγάλης διάκρισης.
Η καλύτερη στιγμή της καριέρας της
Η 23χρονη αθλήτρια αγωνίστηκε στον τελικό των 35 χιλιομέτρων βάδην, πετυχαίνοντας τη μεγαλύτερη διάκριση της μέχρι σήμερα πορείας της. Στην Ιαπωνία, χώρα που αγαπάει από μικρό παιδί, κατέκτησε την 18η θέση με χρόνο 2.59.59, αφήνοντας εξαιρετικές εντυπώσεις.
Η εμφάνισή της ήταν αποτέλεσμα σωστής τακτικής: ξεκίνησε συντηρητικά, κράτησε δυνάμεις και ανέβασε σταδιακά ρυθμό, κερδίζοντας συνεχώς θέσεις. Η επίδοσή της μάλιστα βελτίωσε το φετινό της ρεκόρ, δείχνοντας ότι με υπομονή και ψυχραιμία μπορεί να ξεπερνάει εμπόδια.
Η παρουσία της στο Τόκιο ήταν το δεύτερο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της καριέρας της, δύο χρόνια μετά τη Βουδαπέστη, όπου δεν είχε καταφέρει να ολοκληρώσει την κούρσα.
Η στιγμή της συγκίνησης μπροστά στην κάμερα
Δείτε το βίντεο:
Με δάκρυα στα μάτια, η Φιάσκα δήλωσε στην κάμερα της ΕΡΤ:
“Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη, ήθελα να μπω στην 20άδα. Με είχε τρομάξει, αλήθεια, ο καιρός, αλλά παρόλη την υγρασία το πάλεψα πάρα πολύ. Είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένη, και από τον χρόνο και από τα πάντα. Το πάλεψα πάρα πολύ”.
Η δύσκολη πορεία μέχρι το Τόκιο
Η ίδια εξήγησε πως η συγκίνηση πηγάζει από την προσπάθεια που έκανε όλο αυτό το διάστημα:
“Η αλήθεια είναι πως αυτό είναι το δεύτερο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Στη Βουδαπέστη δεν κατάφερα να τερματίσω. Είμαι πολύ συγκινημένη γιατί αυτόν τον καιρό πέρασα πολύ δύσκολα. Θέλω να ευχαριστήσω πολύ τους γονείς μου, τον αδερφό μου, την αδερφή μου που είναι πάντα κοντά μου. Γιατί είναι πολύ δύσκολα οικονομικά και το παλέψαμε μόνοι μας. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τον φυσικοθεραπευτή μου στην Καρδίτσα, που όλο τον χειμώνα με βοήθησε πάρα πολύ”.
Το όνειρο που έγινε πραγματικότητα
Όταν ρωτήθηκε αν η επίδοσή της μοιάζει με την εκπλήρωση ενός ονείρου, απάντησε με ειλικρίνεια:
“Πάρα πολύ. Το πάλεψα πολύ φέτος, είχα κάποιες αναποδιές, είχα μια λιποθυμία, μπήκα τελευταία στιγμή. Αλλά είπα ότι, σε αντίθεση με τη Βουδαπέστη, θα το παλέψω να τερματίσω, έστω κι αν έβγαινα τελευταία. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω και τον προπονητή μου, τον Γρηγόρη Κοντό”.