Η ζωή και η πορεία του Στέλιου Σκλαβενίτη θυμίζουν κινηματογραφική ταινία. Ξεκινώντας από το μηδέν, κατάφερε να δημιουργήσει έναν από τους μεγαλύτερους επιχειρηματικούς ομίλους στην Ελλάδα. Έφυγε από τη ζωή πρόωρα, στα 52 του, αφήνοντας πίσω του τέσσερα παιδιά και μια βαριά παρακαταθήκη ήθους και προσφοράς.
Μια οικογένεια δεμένη με το εμπόριο
Ο Στέλιος Σκλαβενίτης, μαζί με τα δύο αδέλφια του, αποτελούσαν την τρίτη γενιά της οικογένειας που κρατούσε σταθερά το τιμόνι του ομίλου «Σκλαβενίτης», ενός πρότυπου για τα ελληνικά επιχειρηματικά δεδομένα. Αν και η επιχείρηση μεγάλωσε ραγδαία, η οικογενειακή αίσθηση και ο απλός τρόπος λειτουργίας δεν χάθηκαν ποτέ.
Ο ίδιος είχε τον ρόλο του αναπληρωτή διευθύνοντος συμβούλου, ενώ ο αδελφός του Γεράσιμος ήταν ο διευθύνων σύμβουλος, με κύρια ευθύνη το διοικητικό κομμάτι της επιχείρησης.
Απλότητα και ταπεινότητα παρά την επιτυχία
Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα aixmi.gr, η οικογένεια Σκλαβενίτη διέμενε τη δεκαετία του ’80 στο Πασαλιμάνι, δίπλα στον κινηματογράφο ΖΕΑ, στην πολυκατοικία που βρίσκεται πάνω από το σούπερ μάρκετ της αλυσίδας. Παρότι ο πατέρας τους είχε ήδη δημιουργήσει έναν σημαντικό επιχειρηματικό οργανισμό, οι τρεις γιοι του παρέμεναν απλοί, προσιτοί και χωρίς ίχνος έπαρσης. Συχνάζανε ακόμα στα μέρη που μεγάλωσαν και δεν επέλεξαν ποτέ να απομονωθούν σε έναν κόσμο πλουσίων.
Το ξαφνικό τέλος και η μάχη με τη γρίπη
Ο θάνατος του Στέλιου Σκλαβενίτη ήρθε απροσδόκητα το 2018, σε ηλικία μόλις 52 ετών. Δεν αντιμετώπιζε κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας, αλλά προσβλήθηκε από γρίπη τύπου Β και νοσηλεύτηκε στο ιδιωτικό θεραπευτήριο «Υγεία».
Σύμφωνα με την ιατρική ανακοίνωση, «ο Στυλιανός Σκλαβενίτης προσήλθε πριν 3 χρόνια εκτάκτως στα Εξωτερικά Ιατρεία του νοσοκομείου στις 31/03/2018 και ώρα 22:00 μ.μ. λόγω οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας. Μεταφέρθηκε άμεσα στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) όπου διεγνώσθη σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας (ARDS) επί εδάφους λοίμωξης από τον ιό της γρίπης τύπου Β».
«Παρά την φαρμακευτική και μηχανική υποστήριξη, ανέπτυξε σύνδρομο πολυοργανικής ανεπάρκειας και κατέληξε λόγω ενδοπνευμονικής αιμορραγίας στις 07:18 π.μ. της επόμενης ημέρας».
Ήταν παντρεμένος με την Άννα και πατέρας τεσσάρων παιδιών, τα οποία έχασαν πολύ νωρίς τον πατέρα τους, που για εκείνα ήταν πρότυπο ζωής.
\
Αγαπητός εργοδότης και διακριτικός φιλάνθρωπος
«Μάς στάθηκε στην πιο κρίσιμη στιγμή. Έσωσε την οικογένειά μου, προσφέροντας χαρά και υγεία στο παιδί μου. Και το μόνο που απαίτησε ήταν να μην μαθευτεί ποτέ το καλό που μας έκανε. Πώς να πιστέψω ότι έφυγε από την ζωή ένας τέτοιος άνθρωπος;». Η κυρία Μαρίνα μονολογούσε στην κηδεία του, σκουπίζοντας τα δάκρυά της στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στον Πειραιά. Συγγενείς, φίλοι, εργαζόμενοι και συνεργάτες είχαν συγκεντρωθεί για να πουν το τελευταίο αντίο.
Η ίδια και ο σύζυγός της ένιωσαν την ανάγκη να είναι εκεί. «Δεν είμαστε οι μόνοι εδώ. Είναι και άλλοι που κουβαλούσαν τον Γολγοθά τους πριν τους γνωρίσει και τους προσφέρει τη βοήθειά του ο κυρ – Στέλιος. Άλλους τους θυμήθηκα ξανά και άλλους τους αναγνωρίζω από τα βουρκωμένα μάτια» δήλωσε στην Real News.
Το φιλανθρωπικό του έργο έμεινε κρυφό
Ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ, Κωνσταντίνος Μίχαλος, είχε πει χαρακτηριστικά στην ίδια εφημερίδα: «Ήταν ένας ξεχωριστός και υπέροχος άνθρωπος που βοηθούσε τους συνανθρώπους του. Τις φιλάνθρωπες πράξεις του τις μαθαίναμε τυχαία γιατί όποιος τολμούσε να συζητήσει για το έργο του μπορούσε να μην του ξαναμιλήσει ποτέ. Αλίμονο πόσα δεν θα μάθουμε ποτέ».
Ο Στέλιος Σκλαβενίτης άφησε πίσω του ένα πολύ ισχυρό αποτύπωμα: έναν όμιλο με ανθρώπινο πρόσωπο, μια οικογένεια με αρχές και μια κοινωνία γεμάτη από σιωπηλές πράξεις προσφοράς.