Τώρα θα μου πείτε; Γιατί την Έλενα; Γιατί ασχολείσαι με αυτο το κορίτσι; Τόσα μοντέλα παρουσιαστριες ηθοποιοί υπάρχουν. Με το κορίτσι αυτό αποφάσισες ν΄ασχοληθείς;
Κι όμως. Αυτη η γυναίκα με έχει κανει εδώ και καιρό να επαναπροσδιορίσω πολλά για τον χώρο που κάποιοι ονομάζουν σόου μπίζ. Για τα σόσιαλ μίντια, το Ίνσταγκράμ την δηθενιά και την κατάντια κάποιων.
Την φτήνια και την ευτέλεια κάποιων γυναικών που πλεόν έχουν πιάσει πάτο.
Η ιστορία ζωής αυτης της γυναίκας-πίσω απο τις εντυπωσιακές εικόνες, τις πασαρέλες, τις πίστες την έντονη προσωπική ζωή της, το “πέρασμα” της απο τα μίντια- θα μπορούσε να είναι ταινία.
Θα μπορούσε άνετα να γίνει βιβλίο. Αν ήταν βιβλίο θα ήταν απο την πρώτη ημέρα μπέστ σέλερ. Αν ήταν ταινία θα ήταν σίγουρα Οσκαρική.
Όχι. Δεν έχω προσωπική σχέση μαζί της. Δεν την αποθεώνω. Δεν έχω ούτε κάποιο σκοπό… ούτε και έχω ανάγκη να το κάνω. Γράφω την αλήθεια γι΄αυτό και μην προτρέχετε με επιδερμικά συμπεράσματα.
Διαβάστε παρακάτω με προσοχή και θα καταλάβετε τι εννοω.
Η εντυπωσιακή αυτή γυναίκα, το εστεμμένο μοντέλο, η τραγουδίστρια με την φωνάρα που σημερα πολλοί καμαρώνουν, άλλοι ονειρευονται και άλλοι επιθυμούν να την έχουν δίπλα τους, αφέθηκε απο τους πραγματικούς γονείς της σε ένα πλατύσκαλο, στο σπίτι της Ολυμπίας Κωνσταντινίδου στην Λεπτοκαρυά. Ναι. Την παράτησαν οι γονείς της. Παιδί έρωτα; Παιδί φτωχών που δεν μπορούσαν να το μεγαλώσουν; Παιδί κλεμμενο; Ποιος ξέρει; Ουτε η ίδια γνωρίζει τις ρίζες της.
Τα χρόνια πέρασαν η Έλενα πληροφορήθηκε την ιστορία της και αγάπησε διπλά την “νέα μαμά” της. Οι αρχές, οι αξίες και οι φραγμοί που πέρασαν απο την «νέα μαμά» στον χαρακτήρα της είναι τα παράσημα της. Και μπορεί να δείχνει δυναμική, να προκαλει την πιάτσα με τις προσωπικές σχέσεις της με αναγνωρίσημους άντρες, ή κάποιες φορές με την αθυροστομία της, ωστόσο ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να της αποδώσει χαρακτηρισμούς όπως “κωλόπαιδο”, “συμφεροντολόγα” και άλλα χαριτωμένα.
Μιλώντας προχθές με φίλη της απο το σχολείο έμαθα ότι ανήκει στα παιδιά εκείνα που “χαρίζει” ότι έχει, αρκεί ο φίλος ή ή φίλη της να είναι το ίδιο καλά όπως είναι και η ίδια. Δοτική και ψυχούλα. Όχι όμως κοροϊδο.
Η ζωή μπορεί να της έδειξε το πιο σκληρό πρόσωπό της απο μωρό, όμως αυτό δεν άφησε «κενά» μέσα της. Το αντίθετό.
Θα έλεγα ότι συνεχίζει να την δοκιμάζει μιας και σήμερα είναι πλέον μια γυναίκα που έχει αποκτήσει την μικρή Ολυμπία απο μια σχέση που είχε… και καλείται να την μεγαλώσει μόνη της. Και τα καταφέρνει. Μακριά απο κάμερες και “πόζες”.
Και το κάνει με τον ίδιο τρόπο που την μεγάλωσε κι εκείνη η μαμά της. Όχι αυτη που την παράτησε. Αλλά αυτη που την μεγάλωσε.
nassosblog