Η είδηση του ξαφνικού χαμού του 5μηνου βρέφους στην Πάρο σκόρπισε ανείπωτο πόνο και βύθισε το νησί στο πένθος. Η κηδεία του τελέστηκε με συγκίνηση και σπαραγμό στην Παναγία την Εκατονταπυλιανή.
Αβάσταχτη θλίψη στην Παναγία την Εκατονταπυλιανή
Το πρωί του Σαββάτου 14 Ιουνίου, η Πάρος βυθίστηκε στη σιωπή και τη θλίψη. Η Παναγία η Εκατονταπυλιανή γέμισε από ανθρώπους που ήρθαν να πουν το τελευταίο αντίο στο αγγελούδι που έφυγε τόσο άδικα από τη ζωή μόλις πέντε μηνών. Οι καμπάνες χτυπούσαν πένθιμα από νωρίς, δίνοντας τον τόνο αυτής της σπαρακτικής ημέρας.
Η εικόνα του μικρού φερέτρου ράγισε καρδιές. Ο πατέρας, καταβεβλημένος από τη θλίψη, στεκόταν δίπλα του, έχοντας στο πλευρό του τα τρία μεγαλύτερα παιδιά της οικογένειας. Η μητέρα του βρέφους δεν μπόρεσε να παραστεί, καθώς νοσηλεύεται σε κλινική της Αθήνας, και έτσι το τελευταίο αντίο για εκείνη δόθηκε από μακριά, μέσα από τη σιωπή και τον πόνο.
Η παρουσία του κόσμου και η αλληλεγγύη
Το πλήθος που συγκεντρώθηκε έξω και μέσα από τον ναό ήταν μεγάλο. Κάτοικοι του νησιού, φίλοι της οικογένειας αλλά και απλοί άνθρωποι που θέλησαν να στηρίξουν με την παρουσία τους, έδωσαν το «παρών» στη σπαρακτική τελετή. Ανάμεσά τους και πολλοί συμπατριώτες της οικογένειας από την Αλβανία, που με αυθόρμητο τρόπο θέλησαν να δείξουν τη συμπαράσταση και τη συμπόνια τους απέναντι στον πόνο των γονιών.
Ήταν μια στιγμή όπου η εθνικότητα, οι διαφορές και τα λόγια περίσσευαν. Μόνο η σιωπή είχε χώρο, και αυτή η κοινή σιωπή των παρευρισκόμενων έγινε μια βουβή αγκαλιά για την οικογένεια που δοκιμάζεται τόσο σκληρά.
Ο σεβασμός των ΜΜΕ και το μοναδικό ρεπορτάζ
Το Cyclades24 ήταν το μοναδικό μέσο που κάλυψε το ρεπορτάζ από τα Δικαστήρια της Σύρου, επιλέγοντας έναν διακριτικό και απόλυτα σεβαστό τρόπο προσέγγισης της υπόθεσης. Με σεμνότητα και προσοχή, στάθηκε δίπλα στα γεγονότα χωρίς να παραβιάσει τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην ενημέρωση και στην εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου.
Σε στιγμές σαν κι αυτή, κάθε λέξη μοιάζει περιττή. Η σιωπή και η παρουσία είναι πιο εύγλωττες από κάθε ρεπορτάζ.
Ένα τελευταίο αντίο
Το μικρό αυτό αγγελούδι έφυγε νωρίς, αφήνοντας πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό και ένα τεράστιο «γιατί». Η Πάρος, πενθώντας, έδειξε πως ακόμη και μέσα στον ανείπωτο πόνο, η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη μπορούν να αγκαλιάσουν μια οικογένεια που θρηνεί.
«Καλό ταξίδι, μικρό μου…»