Η ιστορία της Αγίας Αγλαΐας που τιμάται σήμερα, 19 Δεκεμβρίου, είναι ένα συγκλονιστικό παράδειγμα μεταστροφής και αφιέρωσης στην πίστη. Από τη χλιδή και την αμαρτία, πέρασε στην ελεημοσύνη και στην ασκητική ζωή, αφιερωμένη ολοκληρωτικά στον Χριστό.
Ημέρα μνήμης για την Αγλαΐα και τον Βονιφάτιο
Σήμερα, Τρίτη 19 Δεκεμβρίου, η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη της Οσίας Αγλαΐας της Ρωμαίας και του Αγίου Άρεως Μάρτυρα.
Τα ονόματα που γιορτάζουν σήμερα:
- Αγλαΐα
- Άρης*
Η μεταστροφή της Αγίας Αγλαΐας
Η Αγία Αγλαΐα έζησε τον 3ο αιώνα μ.Χ. και καταγόταν από οικογένεια ευγενών και πλουσίων της Ρώμης. Ήταν γνωστή για τις φιλανθρωπίες και τη γενναιοδωρία της προς τους φτωχούς. Δίπλα της ήταν ο Βονιφάτιος, ο γραμματέας και διαχειριστής της περιουσίας της, που κι εκείνος ήταν αγαθός και πρόθυμος να βοηθά τους συνανθρώπους του. Η σχέση τους, ωστόσο, ξεπέρασε τα όρια της ηθικής· παρασύρθηκαν από τις σαρκικές ηδονές και έζησαν σε ηθική πτώση.
Όπως αναφέρει το συναξάρι, η συνείδησή τους δεν τους άφησε ήσυχους. Ένιωσαν ντροπή και τύψεις για τη ζωή τους και οδηγήθηκαν στη μετάνοια. Εξομολογήθηκαν σε ιερέα το ηθικό τους σφάλμα και αποφάσισαν να αλλάξουν ολοκληρωτικά.
Από την αμαρτία στην αγιότητα
Η επιστροφή τους στον Θεό δεν ήταν απλή. Ο Βονιφάτιος, με φλογερή πίστη, ταξίδεψε στην Ταρσό της Κιλικίας, όπου και μαρτύρησε για τον Χριστό. Το σώμα του μεταφέρθηκε στη Ρώμη από την Αγλαΐα, η οποία, συγκλονισμένη από τον μαρτυρικό του θάνατο, πούλησε την τεράστια περιουσία της και αφιερώθηκε στην υπηρεσία των φτωχών και των ασθενών.
Έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής της μέσα στην άσκηση, τη σιωπή, την προσευχή και την προσφορά, μακριά από κάθε κοσμική ευχαρίστηση. Μετά την κοίμησή της, ενταφιάστηκε δίπλα στον Βονιφάτιο.
Ένας δεσμός πίστης και αιώνιας αγάπης
Ο δεσμός τους ξεκίνησε από τη γήινη αγάπη αλλά κατέληξε σε μια κοινή πορεία πίστης και θυσίας. Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη τους στις 19 Δεκεμβρίου, αναγνωρίζοντας στον Βονιφάτιο τον τίτλο του αγίου και στην Αγλαΐα τον τίτλο της οσίας.
Η Αγλαΐα, ή Αγλαΐδα, όπως επίσης αναφέρεται, έζησε στις αρχές του 4ου αιώνα και είχε υιοθετήσει έναν τρόπο ζωής γεμάτο σπατάλες και ερωτικές σχέσεις. Ήταν η ερωμένη του Βονιφάτιου και βίωσε βαθύ πένθος όταν εκείνος πέθανε μαρτυρικά στην Ανατολή για την πίστη του.
Συγκλονισμένη, μετέφερε το σώμα του στη Ρώμη και το ενταφίασε με τιμές. Στη συνέχεια, αποσύρθηκε σε αναχωρητήριο, όπου έζησε για δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια σε αυστηρή άσκηση και προσευχή. Η ταφή της έγινε δίπλα στον αγαπημένο της. Η κοινή πορεία τους και η κατάληξή της στην απόλυτη μετάνοια και αφιέρωση στην πίστη, τους καθιστούν ένα μοναδικό παράδειγμα ειλικρινούς αλλαγής και πνευματικής μεταμόρφωσης.
Απολυτίκιο της εορτής
«Μαρτύρων την εύκλειαν ιχνηλατήσας θερμώς,
Χριστὸν ωμολόγησας επί απίστων στερρώς, σοφέ Βονιφάτιε·
όθεν καθάπερ πλούτον αδαπάνητον,
μάρτυς, δέδωκάς σου το σώμα τη σεμνή Αγλαΐα·
εξ ού τω κόσμω πηγάζει ρώσις και έλεος.»