«Την έχω για όλα πλέον ικανή (ενν. την Ρούλα Πισπιρίγκου), αλλά δεν μπορώ να φανταστώ γιατί να τα κάνει όλα αυτά…δεν μπορώ να δεχτώ ότι έχει σκοτώσει τα παιδιά μου. Μπορεί να το έχει κάνει, αλλά εγώ δεν μπορώ να το δεχτώ», είπε ο Μάνος Δασκαλάκης, με σπασμένη φωνή, στην ψυχολόγο που διόρισε η 18η τακτική ανακρίτρια προκειμένου να σκιαγραφήσει την προσωπικότητα του.
Στις πολύωρες συνομιλίες τους, ο Μάνος Δασκαλάκης έδειξε ότι ακόμη και σήμερα, σχεδόν 5,5 μήνες μετά από τον θάνατο και του τρίτου παιδιού του, δεν έχει τη δυνατότητα να πενθήσει, δεν μπορεί να περιγράψει τα συναισθήματα του, δεν έχει κανένα συναίσθημα, ενώ πέφτει σε αντιφάσεις, καθώς έχει κενά για πολλές στιγμές της ζωής των παιδιών του!
«Ξέρετε τι έχω πάθει; Έπαθα ένα κενό από την πρώτη ανακοπή της Τζωρτζίνας και μετά… ήταν σαν να μην είχε γίνει τίποτε πιο πριν. Σαν να έπαθε η Τζωρτζ ίνα αυτό και να χάθηκε ο κόσμος. Η Τζωρτζίνα ήταν η ζωή μου. Για μένα ήτανε τα πάντα αυτό το παιδί…», είπε ο Μάνος Δασκαλάκης στην ψυχολόγο.
Συναισθηματική αποσύνδεση από τα παιδιά του
Σε όλες τους τις συζητήσεις ο Μάνος Δασκαλάκης μιλούσε για τα παιδιά του με τη σειρά της γέννησης τους και όχι με τα ονόματα, και εκτιμάται ότι είχε μια συναισθηματική αποσύνδεση από αυτά, σύμφωνα με όσα αναφέρει στην έκθεση της η ψυχολόγος.
Όπως φέρεται να της είπε ο Μάνος Δασκαλάκης, «η Τζωρτζίνα ήταν το δικό μου το παιδί και η Μαλένα της Ρούλας…η Μαλένα είχε γεννηθεί την ίδια μέρα και ώρα με την Ρούλα….Είναι ένα συν που προστίθεται ακόμη στη σχέση τους».
Η “εξομολόγηση” του Μάνου Δασκαλάκη
«Το δεύτερο παιδί, η μητέρα της την τάιζε και την φρόντιζε με το ζόρι. Η ίδια δεν το ήθελε. Μετά το παραδέχθηκε. Κάποια στιγμή της “έβαλα χέρι”: είναι το παιδί σου τι κάνεις; Κι έτσι συνήλθε…ήταν διστακτική με την Μαλένα τότε. Μετά έγιναν αχώριστες, σε υπερβολική δόση αχώριστες…», είπε ο πατέρας των τριών κοριτσιών που έχουν δολοφονηθεί.
Μάλιστα, τόσο στον ίδιο όσο και στην ψυχολόγο έκανε μεγάλη εντύπωση ότι τα παιδιά δεν έκλαιγαν ποτέ το βράδυ και μάλιστα τις νύχτες και φαίνεται σαν να “εξουδετερώνονταν”, όπως αναφέρει η ψυχολόγος.
«Ήταν θαύμα αυτό με τον ύπνο…από 6-7 μηνών η Τζωρτζίνα κοιμόταν στις 23.00 και ξυπνούσε το πρωί στις 10:00 …και τα τρία παιδιά, ειδικά τα άλλα δύο μετά, καθόλου δυσκολία στον ύπνο… Δεν υπήρχε καθόλου κλάμα το βράδυ…», είπε ο Μάνος Δασκαλάκης, που μίλησε και για την εξάρτηση της κατηγορουμένης από τον ίδιο, μέσω της γέννησης των παιδιών.
Όπως είπε, αναφερόμενος στην Ίριδα, «η σύζυγος μου το ήθελε πολύ, γιατί πίστευε ότι μέσα από τη γέννηση ενός παιδιού δίναμε μια δεύτερη ευκαιρία στον γάμο μας… και πράγματι μας βοήθησε…».
«Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι η Τζωρτζίνα δεν ανέφερε τίποτα για τις αδερφές της. Έλεγε απλά ότι “η αδερφή μου είναι ψηλά και με προστατεύει”, με συναισθηματική απόσταση», ανέφερε ο πατέρας των τριών νεκρών κοριτσιών.
Παράλληλα, άφησε πολλές αιχμές για την εγκυρότητα όσων φέρεται να έχει ζωγραφίσει η Τζωρτζίνα, αλλά και για την αντίδραση της Ρούλας Πισπιρίγκου μετά την πρώτη ανακοπή της Τζωρτζίνας, λέγοντας στην ψυχολόγο «Γύρισε και μου είπε “από εσένα γίνονται όλα αυτά, από εσένα μπήκε στο νοσοκομείο το παιδί, επειδή χωρίζουμε, επειδή κάνουμε…”. Ήθελε όλο αυτό να το ρίξει στο παιδί, να έχει μοχλό το παιδί, για να με κάνει εμένα να γυρίσω πίσω, να κάνω πίσω…».
Στην εκπομπή «Καλοκαίρι Μαζί» του ΑΝΤ1, μίλησε την Δευτέρα ο ιατροδικαστής Γρήγορης Λέων, μεταξύ άλλων απαντώντας και εάν μπορούν να ανατραπούν τα ευρήματα των επιστημόνων. Όπως είπε, «τα στοιχεία είναι ισχυρά. Θα είναι δύσκολο να βρεθεί κάποιος να πει κάτι άλλο. Έχουν αναλυθεί όλα ξανά και ξανά».
Την Τετάρτη, η 33χρονη κατηγορούμενη για το θάνατο της Τζωρτζίνας, θα καταθέσει ανωμοτί, ως η μόνη ύποπτη και για τους θανάτους των άλλων δύο παιδιών της.
Ψυχολόγος για Ρούλα Πισπιρίγκου: Ήταν υπερτονισμένα συντετριμμένη!
Εντύπωση έκανε στην ψυχολόγο πως όταν έφτασε μπροστά της η Ρούλα Πισπιρίγκου, είχε μια υπερτονισμένη εικόνα συντετριμμένης γυναίκας: καμπούριαζε, έσερνε τα βήματα της, κοιτούσε στο πάτωμα… μέχρι όμως να πάρει την καρέκλα και να καθίσει κοντά της και να ρίχνει κλεφτές ματιές.
Ζωή και θάνατος ήταν το ίδιο για την Ρούλα Πισπιρίγκου. Ενώ την ρωτούσε για ένα από τα ζωντανά παιδιά της, αυτή απαντούσε για τα νεκρά. Μιλούσε για τα «όμορφα ζωντανά παιδιά» και τα «όμορφα νεκρά παιδιά». Για τη Ρούλα Πισπιρίγκου και τον Μάνο Δασκαλάκη, το ένα ήταν το παιδί του μπαμπά και το άλλο ήταν το παιδί της μαμάς.
Tο μυαλό της ήταν συνεχώς στον Μάνο
Το μυαλό της Ρούλας Πισπιρίγκου ήταν συνεχώς στον Μάνο Δασκαλάκη και στις ιστορίες διεκδίκησης του.
Όπως αναφέρει η ειδικός, είχε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό της, είπε ότι θα πάει στον Πρωθυπουργό και στον Υπουργό, μιλούσε διαρκώς για την δική της αλήθεια λέγοντας διαρκώς “η αλήθεια μου” και έπεφτε σε αντιφάσεις, με την ψυχολόγο να σημειώνει πως στην Ρούλα Πισπιρίγκου «δεν υπάρχει γνήσιο συναίσθημα».