Η υπόθεση μιας νεαρής μητέρας από τη Γροιλανδία συγκλόνισε τη Δανία, καθώς της πήραν το μωρό μόλις μία ώρα μετά τη γέννα, με την αιτιολογία ότι θεωρήθηκε ακατάλληλη μητέρα λόγω τραυμάτων από το παρελθόν της.
Το σοκαριστικό περιστατικό στο νοσοκομείο
Η 18χρονη Ιβάνα Νικολίνε Μπρόνλουντ, που κατάγεται από τη Γροιλανδία, γέννησε σε νοσοκομείο του Χβιντόβρε, κοντά στην Κοπεγχάγη. Ωστόσο, μέσα σε μία ώρα από τη γέννα της, οι αρχές αφαίρεσαν το μωρό της, εφαρμόζοντας αξιολόγηση γονικής επάρκειας, παρά το γεγονός ότι τέτοιες πρακτικές είχαν ήδη απαγορευθεί.
Σύμφωνα με τον Guardian, η κίνηση αυτή παραβιάζει τον πρόσφατο νόμο που καταργεί τα τεστ «γονικής επάρκειας» (FKU) για οικογένειες γροιλανδικής καταγωγής. Τα συγκεκριμένα τεστ είχαν δεχθεί σφοδρή κριτική ως πολιτισμικά ακατάλληλα για τους Ινουίτ, ενώ η κατάργησή τους ισχύει από τον περασμένο Μάιο.
Τι απαντούν οι αρχές
Οι αρχές ενημέρωσαν την Ιβάνα ότι η απομάκρυνση του βρέφους οφείλεται στο γεγονός πως είχε κακοποιηθεί στο παρελθόν από τον θετό της πατέρα, ο οποίος σήμερα εκτίει ποινή φυλάκισης για σεξουαλική κακοποίηση. Παρότι η ίδια γεννήθηκε στη Γροιλανδία και οι γονείς της είναι γροιλανδικής καταγωγής, ο δήμος φέρεται να της είπε πως «δεν είναι αρκετά Γροιλανδή», ώστε να υπάγεται στις προβλέψεις του νέου νόμου.
Αντιδράσεις με διαδηλώσεις και πολιτική πίεση
Η υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων της Δανίας, Σόφι Χέστορπ Άντερσεν, δήλωσε «ανήσυχη» και ζήτησε εξηγήσεις από τον δήμο Χόγιε-Τάαστροπ, που έλαβε την επίμαχη απόφαση. Το περιστατικό προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και διαδηλώσεις όχι μόνο στη Γροιλανδία και τη Δανία, αλλά και στην Ισλανδία και τη Βόρεια Ιρλανδία, με ακτιβιστές να χαρακτηρίζουν την πρακτική «φρικιαστική» εις βάρος των Γροιλανδών.
Η μαρτυρία της μητέρας
Η ίδια η μητέρα περιέγραψε με δάκρυα στα μάτια τη μοναδική φορά που της επετράπη να δει το παιδί της για μία ώρα. «Δεν με άφησαν ούτε να το αγκαλιάσω ούτε να το φροντίσω», ανέφερε συγκινημένη, τονίζοντας ότι το παιδί της τούς αφαιρέθηκε εξαιτίας τραυμάτων της παιδικής της ηλικίας, κάτι που, όπως λέει, δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιείται ως λόγος τιμωρίας.