Η επένδυση του εμίρη του Κατάρ στην Οξυά είχε σχεδιαστεί με όρους μυθικής χλιδής που θα άλλαζαν τα δεδομένα της τουριστικής ανάπτυξης σε ολόκληρη τη Δυτική Ελλάδα.
Τα μεγαλεπήβολα σχέδια όμως έμειναν επί πέντε χρόνια στο συρτάρι, καθώς μετά την αγορά του νησιού, ξεκίνησε άγρια δικαστική διαμάχη μεταξύ των Καταριανών και του αρχιτέκτονα Στέλιου Αγιοστρατίτη, που είχε αναλάβει να εκπονήσει τα σχέδια ώστε να μεταμορφωθεί η άγονη γη σε παγκόσμιο τουριστικό προορισμό.
Το αρχιτεκτονικό γραφείο παρουσίασε τις μακέτες στην εταιρία Pimara Sa που εκπροσωπούσε τα συμφέροντα του εμιράτου στην Ελλάδα το 2014, αλλά τα σχέδια δεν έγιναν αποδεκτά, με τους επενδυτές να κατηγορούν το γνωστό αρχιτεκτονικό γραφείο πως τους έπεισε να αγοράσουν το νησί, που είναι ενταγμένο στο δίκτυο Natura, με τη διαβεβαίωση ότι θα άλλαζαν οι όροι δόμησης και θα μπορούσε να αξιοποιηθεί.
Στη συνέχεια το γραφείο του Αγιοστρατίτη κατέθεσε αγωγή κατά των επενδυτών αξιώνοντας για τις μακέτες αμοιβές περίπου 6,5 εκατ. ευρώ, εκτός από τις 400.000 ευρώ που είχε ήδη εισπράξει ως προκαταβολή.
Η αγωγή της Στέλιος Αγιοστρατίτης & Συνεργάτες aa Associates Architects & Engineers EΠΕ κατά της PIMARA ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ, με το διακριτικό τίτλο PIMARA SA συζητήθηκε τον Νοέμβριο του 2014 στην Ευελπίδων και από τότε η υπόθεση βάλτωνε στη Δικαιοσύνη, καθώς το 2016 αποφασίστηκε από το δικαστήριο να οριστεί πολιτικός μηχανικός ως πραγματογνώμονας, με αποτέλεσμα να καθυστερήσει κι άλλο η δικαστική εξέλιξη.
Τελικά, η απόφαση εκδόθηκε πριν από λίγες μέρες, στις 26 Φεβρουαρίου 2019, και -όπως αποκαλύπτει ο Ελεύθερος Τύπος δικαιώνει τον εμίρη του Κατάρ, έστω και κατόπιν εορτής, αφού έχει πλέον αποφασίσει να αποσυρθεί επενδυτικά από την Ελλάδα.
Σύμφωνα με τους δικαστές, το αρχιτεκτονικό γραφείο δεν εκπόνησε ολοκληρωμένες μελέτες για την Οξυά, προκειμένου να λάβει τις αμοιβές που διεκδικούσε ως ποσοστά επί του έργου.
Στη δικαστική απόφαση αναφέρεται συγκεκριμένα: «Σύμφωνα όμως με την προαναφερθείσα πραγματογνωμοσύνη και όσα έχουν ήδη εκτεθεί με βάση το ως άνω Π.Δ. (Προεδρικό Διάταγμα), οι ενάγοντες δεν δικαιούνται αμοιβής λόγω του γεγονότος ότι -όπως αποδείχθηκε- οι ανωτέρω μελέτες δεν πληρούν τις προϋποθέσεις του εν λόγω Π.Δ. και του γεγονότος ότι από αυτές τις μελέτες δεν είναι δυνατό να καθοριστεί ο αναλυτικός προϋπολογισμός του έργου, βάσει του οποίου θα ήταν δυνατό να προσδιοριστεί το ύψος των αμοιβών των εναγόντων.
Εξάλλου, το γεγονός ότι κατά την εκπόνηση των μελετών δεν έπρεπε να ληφθούν υπόψη οι προβλεπόμενοι όροι δόμησης αλλά εκείνοι στους οποίους η εναγόμενη αποσκοπούσε, δεν ασκεί έννομη επιρροή διότι οι εν λόγω όροι δεν καθορίστηκαν μεταγενέστερα με τον προβλεπόμενο τρόπο, ούτε άλλωστε αποδείχθηκε ότι οι ενάγοντες ολοκλήρωσαν οποιαδήποτε προβλεπόμενη διαδικασία για τον καθορισμό αυτών».
Στη δικαστική απόφαση περιγράφονται και οι συναντήσεις των δυο πλευρών όταν η επένδυση ήταν στα σκαριά καθώς και η επίσκεψη εκπρόσωπων του αρχιτεκτονικού γραφείου στο Κατάρ, όπου είχαν συναντηθεί και με τον ίδιο τον Χαμάντ Μπιν Χαλίφα Αλ Θάνι προκειμένου να του παρουσιάσουν τα σχέδια αξιοποίησης του νησιού.
Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι κατά το χρονικό διάστημα από 12/5/2013 έως 14/5/2013 πραγματοποιήθηκε συνάντηση των εναγόντων στο Κατάρ με το βασικό μέτοχο της εταιρίας PIMARA SA και το σύμβουλο του εμίρη, όπου τους παρουσίασαν, κατά την εναγόμενη, το master plan και, κατά τους ενάγοντες, την προκαταρκτική μελέτη (concept design).
«Επίσης, ίδια συνάντηση πραγματοποιήθηκε και στις 18/5/2013 για να παρουσιαστεί το ανωτέρω στον εμίρη του Κατάρ που ήταν ο υποψήφιος επενδυτής στην εν λόγω νήσο αλλά και τρίτη συνάντηση για να παρουσιαστεί το σχέδιο στον υιό του εμίρη», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Επίσης, στην απόφαση επισημαίνεται πως, όπως προκύπτει από τα έγγραφα, πρόθεση της εταιρίας ήταν «να ανατεθεί αρχικά στους ενάγοντες η σύνταξη της προκαταρκτικής μελέτης και της προμελέτης, οι οποίες κατά τους ενάγοντες ήταν αναγκαίες για την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για την άρση των ανωτέρω περιορισμών υπό τις οποίες τελούσε η εν λόγω νήσος έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η αξιοποίησή της… ωστόσο δεν καταρτίστηκε έγκυρη έγγραφη συμφωνία μεταξύ των διαδίκων» επισημαίνουν οι δικαστές και καταλήγουν: «Κατόπιν τούτου, η επικουρική βάση της αγωγής, στηριζόμενη στην ύπαρξη έγκυρης σύμβασης μεταξύ των διαδίκων, πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμη…».
Το Project “Oxia Art Island”
Η Μαγιάσα, κόρη του Χαμάντ μπιν Αλ Χαλίφα Αλ Θάνι, οραματίστηκε το νησί του Ιονίου ως παγκόσμιο κέντρο πολιτισμού.
Ο εμίρης του Κατάρ Χαμάντ μπιν Αλ Χαλίφα Αλ Θάνι αγόρασε την Οξυά το 2013 καταβάλλοντας το ποσό των 5,6 εκατ. ευρώ, με σκοπό να τη μετατρέψει στο πρώτο νησί τέχνης στον κόσμο.
Πίσω από το project «Oxia Art Island» βρίσκεται η κόρη του Μαγιάσα, που οραματίστηκε το νησί του Ιονίου ως παγκόσμιο κέντρο πολιτισμού καθώς η αγάπη της για την τέχνη είναι μεγάλη και την έχει οδηγήσει στην απόκτηση σπουδαίας συλλογής με σπάνια έργα.
Στα σχέδια του Στέλιου Αγιοστρατίτη, που είχαν παρουσιαστεί στην οικογένεια του εμίρη στην Ντόχα, αποτυπωνόταν ο πολιτιστικός χαρακτήρας της Οξυάς, αφού είχαν σχεδιαστεί ακόμα και οικισμοί καλλιτεχνών, οι οποίοι θα ταξίδευαν στο νησί για να εκθέσουν τα έργα τους στους καλαίσθητους εκθεσιακούς χώρους.
Το πλάνο προέβλεπε ακόμα μουσεία που θα αποτελούσαν πόλο έλξης για λάτρεις της τέχνης απ’ όλο τον κόσμο, αλλά και ένα επιβλητικό αμφιθέατρο στο λόφο με θέα το Ιόνιο.
Στις μακέτες τα κτίσματα βρίσκονταν σε απόλυτη αρμονία με το φυσικό περιβάλλον, ενώ στην πρόταση του αρχιτεκτονικού γραφείου περιλαμβάνονταν πολυτελή ξενοδοχεία, bungalows, μαρίνες και ελικοδρόμια που θα διευκόλυναν την πρόσβαση των επισκεπτών.
Όμως, η αξιοποίηση του νησιού, εκτός από τη δικαστική διαμάχη, «σκόνταψε» και στο γεγονός πως η Οξυά, όπως και ολόκληρο το σύμπλεγμα των Εχινάδων, περιλαμβάνεται στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura και μπορεί να δομηθεί μόνο υπό αυστηρές προϋποθέσεις, όπως τονίζεται και στην απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου.
«Περαιτέρω, ως προς το ζήτημα εάν για την άρση του τότε ισχύοντος νομοθετικού καθεστώτος υπό την οποία τελούσε η νήσος Οξυά ώστε να καταστεί δυνατή η αξιοποίησή της, προκύπτει ότι από τους ενάγοντες (σ.σ.: αρχιτεκτονικό γραφείο) διερευνήθηκε η δυνατότητα αξιοποίησης της νήσου, χωρίς να ληφθεί υπόψη ο δασικός χαρακτήρας της κατά το χρόνο εκπόνησης των ως άνω μελετών, κανένα αίτημα τουριστικής αξιοποίησης της νήσου δεν είχε διαβιβαστεί για γνωμοδότηση στο Φορέα Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου».
Eλεύθερος Τύπος