Πάτρα: «Να μην ανέβει άλλη οικογένεια αυτό τον Γολγοθά», δήλωσε η μητέρα του αδικοχαμένου φοιτητή ιατρικής, μετά την απόφαση του Εφετείου για το θανατηφόρο τροχαίο που έκοψε το νήμα της ζωής του 23χρονου γιού της.
Στο Εφετείο εκδικάστηκε χθες, Τρίτη, η υπόθεση του θανατηφόρου τροχαίου που κόστιζε τη ζωή του Πατρινού φοιτητή Ιατρικής, Νίκου Καραπάνου. Τη μοιραία νύχτα του ατυχήματος ο οδηγός ενός αυτοκινήτου πέρασε στο αντίθετο ρεύμα με αποτέλεσμα τη σφοδρή σύγκρουση.
Πρωτόδικα ο οδηγός είχε καταδικαστεί σε 5ετή φυλάκιση με 5ετή αναστολή για ανθρωποκτονία εξ αμελείας, σωματική βλάβη και οδήγηση υπό επήρεια μέθης.
Άσκησε έφεση αλλά δεν βρέθηκε ενώπιων του δικαστηρίου για λόγους υγείας. Το Δικαστήριο έκρινε ένοχο τον κατηγορούμενο όπως πρωτοδίκως, χωρίς να του αναγνωρίσει ελαφρυντικές περιστάσεις. Του επέβαλε συνολική ποινή φυλακίσεως 4ετών και 10 μηνών (πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε 5ετή φυλάκιση), αλλά μείωσε την αναστολή εκτέλεσης της ποινής του από 5 σε 3 έτη.
«Δικαίωση δεν υπάρχει, ούτε και ήταν αυτός ο στόχος μου. Αυτό που ήθελα ήταν να μην ανέβει άλλη οικογένεια αυτό τον Γολγοθά. Ένα τέτοιο γεγονός σφραγίζει ανεξίτηλα τις ζωές των οικείων των ανθρώπων που χάνονται. Βέβαια εμείς συνεχίζουμε να ζούμε, ο μεγάλος χαμένος είναι ο Νίκος που είναι οριστικά απών», λέει μιλώντας στο thebest.gr η Κατερίνα Καραντώνη, μητέρα του άτυχου 23χρονου και συμπληρώνει:
«Δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο. Μας οδήγησε στο Εφετείο και έξυσαν πάλι βάναυσα την πληγή μας. Ο άντρας μου ήταν σε τέτοια κατάσταση που δεν κατάφερε να έρθει στο δικαστήριο. Δεν ακούστηκε ποτέ «συγγνώμη» Ένας άνθρωπος που αισθάνεται ειλικρινή μεταμέλεια δεν διαπράττει τις ίδιες ολέθριες συμπεριφορές. Αν δείξεις συντριβή για ένα θάνατο που προκάλεσες και η συγγνώμη σου είναι αληθινή, δεν κάνεις πάλι τα ίδια».
Όπως εξηγεί, «εξαιτίας μία αλλαγής στο νόμο και παραγράφεται, τίθεται στο αρχείο, ο τραυματισμός του συμφοιτητή του Νίκου, αν και ήταν σοβαρός. Η ποινή του οδηγού μειώθηκε κατά δύο μήνες. Τώρα πια τα τροχαία ατυχήματα υπό μέθη χαρακτηρίζονται ως κακουργήματα, υπάρχει όμως η πάγια συνήθεια να εκδικάζονται με τον επιεικέστερο νόμο.
Το θέμα ήταν να μην οδηγεί αυτός ο άνθρωπος. Δεν χρειάζεται εγκλεισμός σε αυτές τις περιπτώσεις. Με αφορμή αυτό που συνέβη στο παιδί μου, είδα τι γίνεται σε άλλα κράτη της Ευρώπης, κυρίως στην Γερμανία όπου ζει ο άλλος μου γιος. Εδώ ο νομοθέτης «χαϊδεύει» τον εγκληματία και τον αφήνει να επαναλαμβάνει τις πράξεις του ενώ εκεί έχουν δραστικά μέτρα αφαίρεσης της άδειας οδήγησης. Για την πάρεις ξανά πρέπει να περάσεις από μία επίπονη διαδικασία με αυστηρούς και μακροχρόνιους ελέγχους.
Στην προκειμένη περίπτωση, ο οδηγός αυτός είχε συλληφθεί να οδηγεί πάλι υπό μέθη μετά από διασκέδαση. Για δύο χρόνια, μετά από μία πληροφορία που είχα ότι συνεχίζει να πίνει και να οδηγεί, έγινα η σκιά του και το διαπίστωσα επανειλημμένα. Είχα κάνει έγγραφη καταγγελία στην τροχαία και συνελήφθη. Δεν έχω καμία εκδικητικότητα απέναντί του αλλά είναι ένας αμετανόητος άνθρωπος, κυριαρχούν τα πάθη του. Για τρία χρόνια του είχε αφαιρεθεί η δυνατότητα οδήγησης και τον βλέπαμε να οδηγεί. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι, μέχρι να έρθει η τροχαία, εξαφανιζόταν, παίζαμε το παιχνίδι του ποντικιού με τη γάτα.
Τώρα πια δε μου έχει μείνει κάτι άλλο από το να προσπαθώ να μην περάσουν κι άλλες οικογένειες το ίδιο πράγμα, και μέσα από τις δράσεις του Ινστιτούτου Οδικής Ασφάλειας Πάνος Μυλωνάς. Το ζητούμενο είναι να μην χαθούν άλλοι άνθρωποι χρήσιμοί στην κοινωνία. Άλλος διασκεδάζει και άλλος χάνεται οριστικά».