Η στιγμή που ανάβουμε ένα κερί στην εκκλησία είναι μια πράξη βαθιάς πίστης και εσωτερικής γαλήνης. Πολλοί, όμως, δεν γνωρίζουν τι να πουν εκείνη τη στιγμή, ενώ υπάρχει μια απλή αλλά συγκινητική προσευχή που μπορεί να συνοδεύσει αυτό το φωτεινό σύμβολο.
Η προσευχή όταν ανάβουμε κερί
Όταν ανάβουμε ένα κερί στον ναό, δεν πρόκειται μόνο για μια συμβολική κίνηση, αλλά και για μια εσωτερική επίκληση φωτός και αγάπης. Είναι καλό, λοιπόν, να συνοδεύουμε αυτή την πράξη με λόγια προσευχής. Η προσευχή που ακολουθεί είναι σύντομη, αλλά γεμάτη νόημα:
«Χριστέ μου, είσαι το φως του κόσμου.
Βοήθησέ με ώστε και η ζωή μου να λιώνει από αγάπη προς τον πλησίον μου και να φωτίζει σαν το ταπεινό φως αυτού του κεριού».
Η αγάπη ως απόδειξη πίστης
Όπως αναφέρεται στα ιερά κείμενα, «ο αγαπών τον Θεόν, ως πεπληρωμένη έχων την εαυτού καρδίαν εκ της θείας αγάπης, αγαπά τους εχθρούς αυτού, ευλογεί τους καταρωμένους αυτόν, καλώς ποιεί τους μισούντας αυτόν και προσεύχεται υπέρ των επηρεαζόντων και διωκόντων αυτόν».
Αυτό σημαίνει ότι η αγάπη προς τον Θεό εκφράζεται έμπρακτα μέσα από την καλοσύνη και τη συγχώρεση προς όλους, ακόμη και προς όσους μας πληγώνουν.
Η δύναμη της εσωτερικής προσευχής
Η προσευχή δεν είναι μόνο λόγια· είναι η διάθεση της καρδιάς να στραφεί προς το θείο. Όπως γράφεται:
«Εν τούτω εγνώκαμεν την αγάπην, ότι εκείνος υπέρ ημών την ψυχήν αυτού έθηκε και ημείς οφείλομεν υπέρ των αδελφών τας ψυχάς ημών τιθέναι».
Η αγάπη, λοιπόν, είναι η ανώτερη έκφραση πίστης και θυσίας. «Η αγάπη καλύπτει πλήθος αμαρτιών. Η αγάπη παρρησίαν δίδωσιν εν τη ημέρα της κρίσεως».
Το σημαντικό είναι να προσευχόμαστε με ειλικρίνεια, με αγάπη και ταπεινότητα — γιατί αυτό είναι που δίνει φως όχι μόνο στο κερί, αλλά και στην ψυχή.