Μόνο η κορυφή του παγόβουνου είναι τα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών που βλέπουν το φως της δημοσιότητας: σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, ένα στα τρία παιδιά δεν θα ομολογήσουν ποτέ την τραυματική τους εμπειρία, παρότι σχεδόν οκτώ στα 10 γνωρίζουν τον δράστη.
Οι εγκληματικές πράξεις που καταφέρνουν να διαπεράσουν τα τείχη της σιωπής, όπως αυτές που υπέστη το 12χρονο κορίτσι από τον Κολωνό, είναι ελάχιστες σε σχέση με την πραγματικότητα.
Το 2021 αναφέρθηκαν παγκοσμίως 85 εκατ. εικόνες και βίντεο που απεικονίζουν σεξουαλική κακοποίηση παιδιών, ενώ οι ειδικοί επισημαίνουν πως υφίσταται πολύ περισσότερο υλικό που δεν εντοπίστηκε ποτέ. Το πρόβλημα επιδεινώθηκε κατά την πανδημία.
Σύμφωνα με το ίδρυμα «Internet Watch», οι αναφορές επιβεβαιωμένης σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών αυξήθηκαν πέρυσι κατά 64 % σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος…
Τα θύματα ντρέπονται, φοβούνται, έχουν ενοχές, κρύβουν το τραύμα τους για να αποφύγουν τις εκρηκτικές καταστάσεις που θα ακολουθήσουν. Και αν η σιωπή προκαλεί εντύπωση σε κάποιους, τα χαρακτηριστικά των παιδιών που αποτελούν στόχους για τους κακοποιητές δίνουν μια εξήγηση σε αυτό.
Χωρίς επίβλεψη
«Είναι γεγονός ότι το κυρίαρχο προφίλ παιδιών που βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο παρενόχλησης ή κακοποίησης είναι παιδιά τα οποία έχουν ανάγκη για προσοχή, έχουν ανάγκη από τη συναισθηματική φροντίδα που δεν απολαμβάνουν στο οικογενειακό περιβάλλον και που μπορεί να την αναζητήσουν αλλού» λέει στα «ΝΕΑ» ο Στέφανος Αλεβίζος, ψυχολόγος στο «Χαμόγελο του Παιδιού». «Είναι παιδιά απομονωμένα, χωρίς επίβλεψη, που προσπαθούν να συνδεθούν με έναν άνθρωπο για να νιώσουν μοναδικά και σπουδαία, κάτι το οποίο μπορεί να εκμεταλλευθεί ο κακοποιητής» συμπληρώνει.
«Την ίδια στιγμή, το Διαδίκτυο και η εκτεταμένη χρήση του από ανηλίκους έχουν πλέον αλλάξει το προφίλ των παιδιών-θυμάτων» εξηγεί ο ειδικός. «Τα παιδιά επικοινωνούν με πάρα πολύ κόσμο, ο κακοποιητής έχει πολύ χρόνο στη διάθεσή του για να κερδίσει την εμπιστοσύνη, την εύνοια και τη σιωπή του θύματος, και έτσι είναι πολύ ευκολότερο για εκείνον είτε να τα παρασύρει να βρεθούν από κοντά είτε να τα απειλήσει και να τα εκβιάσει για να βρεθούν από κοντά, συνήθως μέσω γυμνών φωτογραφιών που έχουν ανταλλάξει στο πλαίσιο της εμπιστοσύνης» λέει.
Τι να προσέξουμε
Ποια είναι όμως τα ανησυχητικά σημάδια στη συμπεριφορά του παιδιού που πρέπει να σημάνουν συναγερμό για ενδεχόμενη κακοποίηση;
«Ο βασικός κανόνας είναι πως οποιαδήποτε ξαφνική και χωρίς εμφανή αιτία αλλαγή στη συμπεριφορά του παιδιού, στη διάθεσή του, στον ύπνο του, στην όρεξή του οφείλει να προβληματίσει» επισημαίνει. «Πιο συγκεκριμένα σημάδια σε μικρότερα παιδιά είναι το να μιλούν για σεξουαλικές πράξεις ή να τις ζωγραφίζουν, ενώ δεν είναι σε κατάλληλη ηλικία, η κατοχή μεγάλων χρηματικών ποσών ή δώρων αξίας, η ξαφνική αλλαγή της άποψης που έχουν για άλλα άτομα. «Το Χαμόγελο του Παιδιού» δέχεται στην τηλεφωνική Γραμμή 1056 αναφορές αλλά και προβληματισμούς ώστε να δούμε από κοινού πώς θα πρέπει να χειριστούμε μια κατάσταση» προσθέτει ο Στέφανος Αλεβίζος.
Με αφορμή την τραγική ιστορία της 12χρονης, ο Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας απηύθυνε επείγουσα έκκληση προς την υπουργό Νίκη Κεραμέως «προκειμένου από την παρούσα σχολική χρονιά, χωρίς άλλη καθυστέρηση, όλα τα παιδιά, κορίτσια και αγόρια, σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, να ενημερωθούν και να θωρακιστούν απέναντι σε ενδεχόμενους κινδύνους σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης» σημειώνει.