Τα γυµναστήριο στην Παιανία που φιλοξένησε χιλιάδες αθλητές και θεατές κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων έχει λεηλατηθεί.
Στους πρόποδες του Υµηττού, µόλις δύο χιλιόµετρα µακριά από την Πλατεία Παιανίας και τη Λεωφόρο Λαυρίου στη θέση «Κόντρες – Βαρέζι» υπάρχουν δύο κλειστά γυµναστήρια που θα µπορούσαν να χωρέσουν όλα τα Μεσόγεια.
Το «σπίτι του στίβου» και το «σπίτι του βόλεϊ» σχεδιάστηκαν εν µια νυκτί για τους Ολυµπιακούς Αγώνες της Αθήνας και όµοιά τους δεν υπάρχουν όχι µόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη.
Χρειάστηκε έκταση 110 στρεµµάτων που παραχωρήθηκε το 2002 και µε συνοπτικές διαδικασίες από τον ∆ήµο Παιανίας.
∆απανήθηκαν κάτι λιγότερο από 12 εκατ. ευρώ και κατασκευάστηκαν µε τις πλέον σύγχρονες προδιαγραφές της εποχής. Η µελέτη προέβλεπε υπαίθριο συναυλιακό κέντρο, πάρκο αναψυχής, ποδηλατόδροµους, τεχνητή λίµνη και κολυµβητήριο αλλά όλα αυτά δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ.
Λόγω της πίεσης του χρόνου δεν εκδόθηκαν ούτε πολεοδοµικές άδειες, τα γυµναστήρια κατασκευάστηκαν… αυθαίρετα σε χρόνο-ρεκόρ για το 2004 και η ΓΓΑ πέρασε µέσα από την οµοσπονδία βόλεϊ (ΕΟΠΕ) τη χρηµατοδότηση του έργου.
Μάλιστα, αρχικά είχε σχεδιαστεί µόνο το «σπίτι του στίβου», αλλά η ΕΟΠΕ ζήτησε και πέτυχε τη µελέτη και κατασκευή του δεύτερου και πιο µικρού γυµναστηρίου, που είναι το «σπίτι του βόλεϊ».
Μεγαλύτερο από το ΣΕΦ
H χρηµατοδότηση δεν ολοκληρώθηκε στον χρόνο της, η κατασκευαστική εταιρεία πτώχευσε, παρασέρνοντας και την ΕΟΠΕ, που κόντεψε να βάλει λουκέτο µαζί µε όλο το βόλεϊ.
Μάλιστα η στατική µελέτη δεν δόθηκε ποτέ στη ΓΓΑ από την κατασκευαστική εταιρεία. Τον Μάιο του 2003 τα δύο γυµναστήρια παραχωρήθηκαν στις οµοσπονδίες του στίβου (ΣΕΓΑΣ) και του βόλεϊ (ΕΟΠΕ).
Ο ΣΕΓΑΣ το εγκαινίασε µε το Βαλκανικό πρωτάθληµα στίβου και µέχρι το 2011 διοργάνωνε κάθε χρόνο το πανελλήνιο πρωτάθληµα κλειστού στίβου.
Σύγχρονα όργανα γυµναστικής, πανάκριβος εξοπλισµός και κλιµατιστικά έχουν αφαιρεθεί, οι χώροι έχουν γεµίσει σκουπίδια, πόρτες και παράθυρα είναι σπασµένα, ενώ κεριά, αποµεινάρια τελετών και προφυλακτικά µέσα σε στοίβες από στρώµατα εντοπίζονται σε διάφορα δωµάτια…
Αλλωστε, η κεντρική σάλα είναι µεγαλύτερη κατά 200 τ.µ. ακόµα και από το «Ειρήνης και Φιλίας». Υπάρχει φοβερό προθερµαντήριο, ενώ οι κερκίδες του µπορούν να φιλοξενήσουν µέχρι και 8.000 θεατές και οποιοδήποτε άθληµα ή συναυλίες, καθώς και άλλες εκδηλώσεις.
Τα επεισόδια στη Λαυρίου
Το «σπίτι του βόλεϊ» έχει µία κεντρική σάλα που χωράει άνετα δύο γήπεδα ή ένα κεντρικό µε πρόβλεψη κερκίδων για 4.000 θεατές, συν τον τεράστιο εξώστη µε την πανοραµική θέα.
∆ιαθέτει 12 ξενώνες, τεράστιους βοηθητικούς χώρους, εστιατόριο, κουζίνα, γυµναστήριο και χώρους αποθήκευσης.
Φιλοξένησε αγώνες των Εθνικών οµάδων, ενώ το 2005 είχε εκφράσει την επιθυµία ο Βλάσης Σταθοκωστόπουλος να το κάνει έδρα της ανδρικής οµάδας του Παναθηναϊκού αλλά λόγω του θολού ιδιοκτησιακού καθεστώτος αλλά και των επεισοδίων στη Λεωφόρο Λαυρίου τον Μάρτιο του 2009 εγκαταλείφθηκε κάθε σκέψη.
Για µία επταετία τα δύο γυµναστήρια υπολειτουργούσαν µε ένα ιδιότυπο και µπερδεµένο καθεστώς που ευθύνεται και για τη διάλυσή τους. Ποτέ δεν άνοιξαν τις πύλες τους στο ευρύ φίλαθλο κοινό, ελάχιστοι, ακόµα και σήµερα, γνωρίζουν την ύπαρξή τους.
Αν και ανήκαν στον ∆ήµο Παιανίας, λειτούργησαν µε την ευθύνη των δύο οµοσπονδιών και τη χρηµατοδότηση των λειτουργικών από τη ΓΓΑ.
Η κρίση έκοψε τη χρηµατοδότηση συντήρησης των γυµναστηρίων, οι εγκαταστάσεις έγιναν µπαλάκι µεταξύ των εµπλεκόµενων φορέων και το 2011 σταµάτησε η φύλαξή τους. Από τότε άρχισε η παρακµή…
Άγνωστοι λεηλάτησαν συστηµατικά τις εγκαταστάσεις και κυρίως «το σπίτι του βόλεϊ», που ήταν πιο προσβάσιµο από την πλευρά των ξενώνων. Η πρώτη κλοπή καταγράφηκε τον Ιούλιο του 2011, όταν αφαιρέθηκαν καλωδιώσεις και σχεδόν όλος ο υποσταθµός της ∆ΕΗ. Παρά τη δηµοσίευση της είδησης κανείς δεν συγκινήθηκε, κανείς δεν αντέδρασε. Λίγες εβδοµάδες µετά αφαιρέθηκαν όλα τα καλώδια και πανάκριβος εξοπλισµός.
Ακολούθησε πλιάτσικο στα ηλεκτρονικά και ηχητικά συστήµατα, κονσόλες, ενισχυτές. Αφαιρέθηκαν από την οροφή 14 τεράστια ηχεία, κόστους πολλών χιλιάδων ευρώ, λεηλατήθηκαν τα δωµάτια των αθλητών, τηλεοράσεις, κρεβάτια, το γυµναστήριο που είχε υπερσύγχρονα όργανα γυµναστικής, οι χώροι εστίασης αλλά και όλα τα κλιµατιστικά συστήµατα.
Τα τελευταία δύο χρόνια έγιναν κάποιες µεµονωµένες προσπάθειες από τον ∆ήµο Παιανίας να προστατεύσει το «σπίτι του στίβου», δίνοντας τα κλειδιά σε κάποιους προπονητές για να χρησιµοποιούν το κεντρικό προθερµαντήριο και παράλληλα να επιβλέπουν και τον χώρο.
Αντίθετα, το «σπίτι του βόλεϊ» κάθε µέρα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο και άλλωστε το επιτόπιο ρεπορτάζ του «ΕΘΝΟΣΠΟΡ της Κυριακής» είναι αποκαλυπτικό. Αν και ήµασταν προετοιµασµένοι για το θέαµα που θα αντικρίζαµε, η εικόνα είναι σοκαριστική.
Σκουπιδοτενεκέδες στο παρκέ
Η κεντρική σάλα µε το πανάκριβο παρκέ ρηµάζει µε σκουπιδοτενεκέδες, πέτρες και ξύλα. Βάνδαλοι έχουν αδειάσει πάνω του µέχρι και τη βραδύκαυστη σκόνη των πυροσβεστήρων.
Τα δωµάτια, που κάποτε φιλοξενούσαν τους αθλητές και τις αθλήτριες των Εθνικών οµάδων, έχουν λεηλατηθεί.
Σπασµένα κρεβάτια, πόρτες διαλυµένες, κουρτίνες σκισµένες, τζάµια πεταµένα παντού.
Ο χώρος στον οποίο κάποτε γινόταν η ανάλυση βίντεο από τους οµοσπονδιακούς προπονητές, σήµερα έχει τοποθετηµένα κεριά, αποµεινάρια τελετής µαύρης µαγείας! Ακόµα και οι θήκες µε τους ηλεκτρολύτες έχουν άδεια µπουκάλια βότκα. Στο γραφείο του… προέδρου έχουν στοιβαχτεί σκεπάσµατα και στρώµατα, όπου διακρίναµε µέχρι και προφυλακτικά.
Θλίψη και οργή για µία εγκατάσταση που θα µπορούσε να είναι κόσµηµα για τον ελληνικό αθλητισµό.
