Εριέττα Κούρκουλου: Στο νοσοκομείο ο 2,5 ετών γιος της μετά από ατύχημα
Η Εριέττα Κούρκουλου μοιράστηκε ένα συγκινητικό στιγμιότυπο από τη δύσκολη εμπειρία που βίωσε, όταν ο γιος της, μόλις 2,5 ετών, υπέστη ατύχημα και χρειάστηκε να μεταφερθεί στα επείγοντα. Η ίδια, λόγω της εγκυμοσύνης της, βρέθηκε αντιμέτωπη με περιορισμούς και δεν μπόρεσε να τον συνοδεύσει στο ακτινολογικό.
Η συγκλονιστική ανάρτηση της Εριέττας Κούρκουλου
Μέσα από το Instagram, η Κούρκουλου ανέφερε το ατυχές συμβάν και περιέγραψε την ιδιαίτερη στιγμή που έζησε στο νοσοκομείο, όπου συνάντησε μια μητέρα που της έδωσε στήριξη με έναν απροσδόκητο τρόπο.
«Κάνε κάτι για τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη… εσύ που μπορείς!» ανέφερε η Εριέττα στην ανάρτησή της, υπογραμμίζοντας τη σημασία της συμπαράστασης και της ενσυναίσθησης. Όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας χρειαζόμαστε τη βοήθεια των άλλων, επισήμανε.
Μια συγκινητική συνάντηση στην αίθουσα αναμονής
Η Κούρκουλου εξιστόρησε τη στιγμή που βρέθηκε στα επείγοντα μαζί με τον άντρα της και τον μικρό τους γιο. Ενώ αναγκάστηκε να παραμείνει πίσω λόγω της εγκυμοσύνης, παρακολούθησε τον άντρα της και το παιδί τους να μπαίνουν στο ακτινολογικό, ενώ ο μικρός την καλούσε με δάκρυα στα μάτια.
Στην αναμονή, μια άγνωστη μαμά της πρόσφερε σιωπηλά ένα μικρό, χρωματιστό βραχιολάκι που ανήκε στον γιο της. «Αυτό το βραχιολάκι είναι του γιου μου. Το είχα κρεμασμένο στην τσάντα του αλλά έσπασε και θα ήθελα να σας το δώσω», της είπε η άγνωστη γυναίκα, κάνοντας την Κούρκουλου να νιώσει μια απίστευτη αίσθηση ανακούφισης και υποστήριξης.
Η αξία της συμπαράστασης
Η απλή πράξη αυτής της μητέρας συγκίνησε βαθιά την Εριέττα, η οποία κράτησε το βραχιολάκι στα χέρια της προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της. Τη συγκίνησε, όπως ανέφερε, το γεγονός ότι η άγνωστη γυναίκα διαισθάνθηκε την ανάγκη της και πρόσφερε μια πράξη αγάπης χωρίς καν να τη γνωρίζει προσωπικά.
Στη συνέχεια, η Κούρκουλου ευχαρίστησε δημόσια τη γυναίκα, εκφράζοντας πως η υποστήριξη δεν απαιτεί χρήματα, αλλά αγάπη και ενσυναίσθηση: «Όσο για εμένα; Ούτε φανταζόμουν ότι αυτό που είχα ανάγκη εκείνη τη στιγμή ήταν ένα πλαστικό χρωματιστό βραχιολάκι! Εκείνη όμως το ήξερε…»