Ομολογία μητέρας: Σκότωσα το παιδί μου, ζω με καρκίνο και αναμένω τις συνέπειες

Ομολογία μητέρας: “Σκότωσα το παιδί μου” – Ζει με καρκίνο και περιμένει τις συνέπειες

Μια συγκλονιστική υπόθεση από το παρελθόν επανέρχεται στο φως, καθώς μια μητέρα ομολογεί ότι έδωσε τέλος στη ζωή του παιδιού της πριν από 40 χρόνια. Η αστυνομία έχει ξεκινήσει έρευνα για το περιστατικό που περιγράφει.

Μια ομολογία που σοκάρει

Η Antonya Cooper, η οποία πάσχει από ανίατο καρκίνο, δήλωσε δημόσια ότι “περιμένει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες” της πράξης της. Όπως αποκάλυψε, έδωσε στον γιο της, Hamish, μια δόση μορφίνης, η οποία πιστεύει ότι “έβαλε τέλος στη ζωή του” το 1981, όταν εκείνος ήταν μόλις επτά ετών.

Η αστυνομία του Thames Valley επιβεβαίωσε ότι διερευνά αναφορές για έναν προφανή υποβοηθούμενο θάνατο και ανέφερε: “Σε αυτό το στάδιο, διεξάγουμε έρευνες και δεν μπορούμε να σχολιάσουμε περαιτέρω όσο αυτές συνεχίζονται”.

Ο αγώνας του μικρού Hamish

Ο Hamish Cooper είχε διαγνωστεί σε ηλικία πέντε ετών με νευροβλάστωμα 4ου σταδίου, μια σπάνια και επιθετική μορφή παιδικού καρκίνου. Δύο χρόνια αργότερα, έφυγε από τη ζωή. Η Antonya περιέγραψε την τελευταία τους στιγμή στο BBC Radio Oxford:

Του έδωσα μια μεγάλη δόση μορφίνης που σταμάτησε αθόρυβα τον πόνο του και τη ζωή του”.

Η ίδια εξήγησε ότι η απόφασή της προήλθε από την έντονη επιθυμία να ανακουφίσει τον γιο της από τους αφόρητους πόνους. “Μου είπε: ‘Ναι, σε παρακαλώ, μαμά’, όταν τον ρώτησα αν ήθελε να του πάρω τον πόνο”, είπε.

Η θέση του νόμου

Η ευθανασία παραμένει παράνομη στην Αγγλία. Οποιαδήποτε πράξη που οδηγεί στον θάνατο άλλου ατόμου μπορεί να αντιμετωπιστεί ως φόνος ή ανθρωποκτονία. Η υπόθεση έχει προκαλέσει διχασμό, καθώς πολλοί βλέπουν την πράξη της μητέρας με συμπάθεια, ενώ άλλοι θεωρούν ότι παραβίασε τον νόμο.

Η μητέρα στην τελική φάση της ζωής της

Η Antonya Cooper ζει σήμερα με ανίατο καρκίνο και έχει γραφτεί στην κλινική υποβοηθούμενου θανάτου Dignitas. Παρά την κλονισμένη υγεία της, δηλώνει έτοιμη να αντιμετωπίσει τη δικαιοσύνη.

Αν με κατηγορήσουν 43 χρόνια αφότου βοήθησα τον Hamish να φύγει ειρηνικά, θα δεχτώ τις συνέπειες”, είπε στο ραδιοφωνικό πρόγραμμα. “Αλλά θα πρέπει να είναι γρήγορες, γιατί κι εγώ πεθαίνω”.

Η υπόθεση φέρνει ξανά στο προσκήνιο τις ηθικές και νομικές προεκτάσεις της ευθανασίας, καθώς και το πώς η κοινωνία αντιμετωπίζει τις επιλογές γιατρών και οικογενειών σε ακραίες καταστάσεις πόνου.

Exit mobile version