Η ανάρτηση του Μιχάλη Χατζηγιάννη για την επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο συγκίνησε βαθιά τους θαυμαστές του, καθώς μοιράστηκε μια προσωπική στιγμή γεμάτη μνήμες, πόνο και αγάπη για τον τόπο του.
Ένα συγκινητικό μήνυμα για τις χαμένες ψυχές
«Ψυχές που χάθηκαν μα ποτέ δεν ξεχάστηκαν», έγραψε χαρακτηριστικά ο γνωστός τραγουδιστής, τιμώντας τα 51 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, στις 20 Ιουλίου 1974. Με λόγια βαθιά συγκινητικά, γεμάτα αναμνήσεις και σεβασμό για τον χαμένο τόπο του, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης μίλησε από καρδιάς για την πατρίδα του, την Κερύνεια.
Μια προσωπική εξομολόγηση μέσα από τα social media
Ο τραγουδιστής επέλεξε να δημοσιεύσει ένα πολύ προσωπικό βίντεο στον λογαριασμό του, απευθυνόμενος στους διαδικτυακούς του φίλους. Η φετινή επέτειος τον βρήκε στην Κύπρο, να ξεφυλλίζει το οικογενειακό άλμπουμ — ένα από τα ελάχιστα αντικείμενα που διασώθηκαν από την ημέρα της εισβολής.
Οι αναμνήσεις που ξαναζωντανεύουν
Όπως αναφέρει στην ανάρτησή του:
«Η σημερινή μέρα με βρίσκει στην Κύπρο, να ξεφυλλίζω και πάλι το άλμπουμ. Κάποιες φωτογραφίες στις σελίδες του, από τα ελάχιστα πράγματα που κατάφεραν οι δικοί μου να διασώσουν εκείνη την ημέρα, σαν σήμερα, 51 χρόνια πριν…
Ξεφυλλίζω και “ταξιδεύω” στα μονοπάτια μιας ζωής που ξεριζώθηκε τόσο βίαια. “Μπαίνω” στο σπίτι που έμεινε πίσω, με την πόρτα ανοιχτή και το τραπεζομάντηλο στρωμένο. “Μυρίζω” στην αυλή το γιασεμί που σ’ ένα πρωί ξεράθηκε. “Συνομιλώ” με γείτονες που δεν γνώρισα ποτέ.
Μεγάλωσα ξεφυλλίζοντας αυτό το άλμπουμ κι ακούγοντας από τη γιαγιά, τον παππού, τους γονείς, για την Κερύνεια μας και για εκείνο το πρωινό του Ιούλη, που όλα άλλαξαν.»
Το άλμπουμ της μνήμης και της ελπίδας
Η συναισθηματική του περιγραφή κορυφώνεται με τα λόγια:
«Ψυχές που χάθηκαν μα ποτέ δεν ξεχάστηκαν. Ρίζες που ξεριζώθηκαν, μα κράτησαν μέσα τους κόκκους χώμα. Χώμα που άνθισε μέσα από τις αφηγήσεις, τις φωτογραφίες, τα τραγούδια, τις προσευχές, την ελπίδα. Κάθε φορά που έρχομαι στην Κύπρο, πιάνω στα χέρια μου αυτό το άλμπουμ γιατί μέσα στις σελίδες του, το πριν συναντά το μετά. Το χθες ενώνεται με το σήμερα και μαζί ατενίζουν το αύριο που όλοι προσμένουμε.»
Η μνήμη παραμένει ζωντανή
Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης μέσα από την προσωπική του κατάθεση ψυχής, φωτίζει μια τραγική σελίδα της κυπριακής ιστορίας με έναν τρόπο ανθρώπινο και βαθιά συγκινητικό. Μας θυμίζει πως η μνήμη δεν μένει μόνο στα λόγια των πολιτικών ή στις επίσημες τελετές, αλλά κρατιέται ζωντανή μέσα από τις φωτογραφίες, τις ιστορίες, τη μουσική και την πίστη σε ένα μέλλον με δικαίωση.