Την στιγμή που η τουρκική επιθετικότητα κορυφώνεται στον εναέριο χώρο του Αιγαίου και η τουρκική Αεροπορία απειλεί να αποκτήσει πλήρη εναέρια κυριαρχία με την έλευση και ένταξη των stealth μαχητικών 5ης γενιάς F-35A στο οπλοστάσιό της, έρευνα του pronews.gr στα αρχεία της Πολεμικής Αεροπορίας αποκαλύπτει τρεις, σχετικά πρόσφατες, “πτώσεις” τουρκικών μαχητικών στο Αιγαίο μετά από σκληρές αερομαχίες με μαχητικά της ΠΑ.
Περισσότερα διαβάστε για την εναέρια αναμέτρηση Ελλάδος-Τουρκίας, στο τεύχος Φεβρουαρίου του περιοδικού ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που ήδη κυκλοφορεί σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Και μπορεί η ένταξη των F-35Α και η εξέλιξη των όπλων αέρος-αέρος να βάζει τις κλασικές αερομαχίες “στο ράφι” της ιστορίας, αλλά για αρκετό καιρό ακόμα “τον πρώτο λόγο” θα τον οι σημερινοί κυρίαρχοι του Αιγαίου:
Ρόδος, 8 Φεβρουαρίου 1995
Η συγκεκριμένη μέρα θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη των ιπτάμενων που υπηρετούσαν τότε στη 334 ΜΠΚ. Ήταν μια συνηθισμένη μέρα με σχηματισμό -αποτελούμενο από τέσσερα τουρκικά F-16- να παραβιάζει το FIR Αθηνών νοτίως της Ρόδου.
Δύο ελληνικά Mirage F1CG απογειώνονται στις 11:02 τοπική ώρα από την 126 ΣΜ στο Ηράκλειο της Κρήτης για να αναγνωρίσουν τα «άγνωστα» ίχνη.
Οι δυο σχηματισμοί εμπλέκονται έξι μίλια δυτικά της Καρπάθου και παρότι οι δυνατότητες τον σύγχρονων F-16 ήταν ανώτερες των ελληνικών αεροσκαφών, οι Έλληνες χειριστές εφαρμόζοντας τις κατάλληλες τακτικές, καταφέρνουν να απομονώσουν ένα τουρκικό F-16C, το οποίο μαζί με τα άλλα έχει πάρει πορεία προς τις τουρκικές ακτές.
Ο Τούρκος χειριστής, προσπαθώντας να ξεφύγει από τους διώκτες του, εισέρχεται σε βύθιση με μεγάλο βαθμό καθόδου κάτι το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να βάλει το αεροσκάφος του σε πορεία σύγκρουσης με τη θάλασσα χωρίς να μπορεί να το επαναφέρει.
Ο Τούρκος χειριστής υποσμηναγός Mustafa Yildirim καταφέρνει να εκτιναχθεί με επιτυχία από το αεροσκάφος του, ενώ το τουρκικό F-16C συντρίβεται δεκαέξι μίλια νοτιοανατολικά της Ρόδου στις 11:37.
Αμέσως απογειώνεται ένα ελικόπτερο έρευνας και διάσωσης ΑΒ-205 από τη Ρόδο και, αφού καταφέρνει να περισυλλέξει με επιτυχία τον Τούρκο χειριστή, στη συνέχεια τον μεταφέρει στο νοσοκομείο της Ρόδου για να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες.
Ο Τούρκος υποσμηναγός που τραυματίστηκε ελαφρά στο σαγόνι κατά την εγκατάλειψη του αεροσκάφους του, δέχεται και την επίσκεψη του προξένου στο νοσοκομείο, ενώ η τουρκική πλευρά δήλωσε ότι το ατύχημα οφείλεται σε «μηχανική βλάβη» του συστήματος τροφοδοσίας καυσίμου… Μετά τη νοσηλεία του, ο Τούρκος πιλότος μεταφέρθηκε με ελληνικό C-130 πίσω στην Τουρκία.
Λέσβος, 27 Δεκεμβρίου 1995
Τον Δεκέμβριο του 1995, δύο ημέρες μετά τα Χριστούγεννα, δυο τουρκικά F-4E της 112 Filo μετά τις 2 μ.μ. παραβίασαν τον εθνικό εναέριο χώρο της Χίου και συνέχισαν την πορεία τους βόρεια προς τη Λέσβο. Δυο ελληνικά F-16C επιφυλακής, που ανήκαν στη 330 Μοίρα απογειώνονται από τη 130 ΣΜ της Λήμνου για να αναχαιτίσουν το ζεύγος των Τούρκων.
Ο ελληνικός σχηματισμός εντόπισε τους δυο εισβολείς δυτικά της Λέσβου και γρήγορα η αναγνώριση εξελίχθηκε σε εμπλοκή.
Η ανωτερότητα των ελληνικών F-16 και των Ελλήνων χειριστών αναγκάζει τον Τούρκο πιλότο Altug Karaburun να εκτελέσει έναν ακραίο ελιγμό, με αποτέλεσμα το τουρκικό F-4E με σειριακό αριθμό 67-301 να βρεθεί εκτός φακέλου πτήσης και να καρφωθεί στη θαλάσσια περιοχή της Λέσβου και να παρασύρει στον θάνατο τον χειριστή του.
Ο συγκυβερνήτης Μεχμέτ Κιράλ καταφέρνει να εκτιναχθεί με επιτυχία και διασώζεται από ελληνικό ελικόπτερο ΑΒ-205, το οποίο τον μεταφέρει στο νοσοκομείο της Λέσβου. Αφού του δοθεί ένας κλάδος ελαίας, μεταφέρεται πίσω στην Τουρκία με ελικόπτερο της Αεροπορίας Στρατού. Ο υποσμηναγός Κιράλ υποστήριξε ότι είδε τον κυβερνήτη του να εκτινάσσεται κάτι που δεν επιβεβαίωσαν οι Έλληνες ιπτάμενοι.
Το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών επέδωσε διάβημα διαμαρτυρίας, το οποίο όμως απορρίφθηκε από την Άγκυρα. Το τουρκικό υπουργείο άμυνας απέδωσε την πτώση του F-4E σε μηχανική βλάβη.
Χίος, 8 Οκτωβρίου 1996
Εκείνη τη μέρα ένα πακέτο τουρκικών αεροσκαφών, αποτελούμενο από δυο F-16 (ένα μονοθέσιο –C και ένα διθέσιο –D) και τέσσερα F-4E, παραβίασε το FIR Αθηνών και κατευθύνθηκε προς τη Σκύρο. Η ελληνική αντίδραση ήταν άμεση.
Δυο ελληνικά Mirage 2000 της 332 ΜΠΚ απογειώνονται από την 135 ΣΜ της Σκύρου για να αντιμετωπίσουν άλλη μια «εκπαιδευτική» πτήση των γειτόνων. Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι κατά το διήμερο που προηγήθηκε του συμβάντος που περιγράφουμε, έλαβε χώρα έντονη δραστηριότητα της ΤΗΚ στο Αιγαίο, η οποία προσπάθησε να παρεμποδίσει την εξέλιξη της άσκησης «Τοξότης».
Σε λίγη ώρα τα δυο ελληνικά Mirage-2000 και τα δυο τουρκικά F-16 ξεκινούν μια αερομαχία με τους ισχυρογνώμονες Τούρκους χειριστές να μην αποχωρούν από τον εναέριο μας χώρο.
Οι Τούρκοι πιλότοι, αδιαφορώντας για τους κανόνες ασφαλείας, προσπαθούν να εγκλωβίσουν τα ελληνικά μαχητικά χωρίς επιτυχία. Τότε στο τουρκικό διθέσιο F-16D σημειώνεται μια έκρηξη…
Ο χειριστής Osman Cicekli (πίσω κάθισμα) προλαβαίνει να εκτιναχθεί από το F-16 ενώ ο συνάδελφός του Nail Erdogan χάνεται μαζί με το αεροσκάφος του…
Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι αιτία της έκρηξης ήταν ένας ελληνικός πύραυλος Magic ΙΙ που εκτοξεύτηκε από το ένα Mirage-2000 με σκοπό να τερματίσει τις επικίνδυνες ενέργειες του Τούρκου πιλότου. Τα ελληνικά ΑΒ-205 για ακόμα μια φορά ανέλαβαν τον ρόλο της διάσωσης του Τούρκου χειριστή.
Το δεύτερο F-16C, μη θέλοντας να έχει την κατάληξη του συναδέλφου του, διέφυγε προς τα τουρκικά παράλια. Ο πιλότος Osman Cicekli νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο της Χίου και επέστρεψε στην Τουρκία.
Στα παραλειπόμενα αυτής της κατάρριψης είναι και η ταυτότητα του πιλότου που διασώθηκε, αφού διέρρευσε η φήμη ότι δεν ήταν τούρκος αλλά ισραηλινός πιλότος που συμμετείχε στα πλαίσια της τουρκικής δραστηριότητας στο Αιγαίο. Στο ελληνικό αεροσκάφος με σειριακό αριθμό 236 βάφτηκε ένα Kill-mark με την επιγραφή «mehmetcik-busters», δυστυχώς όμως όχι για πολύ καιρό, αφού γρήγορα ξεβάφτηκε…
Παραπάνω χρησιμοποιούμε τη φράση «επικίνδυνες ενέργειες του Τούρκου πιλότου» και θεωρούμε αναγκαίο να εξηγήσουμε τι εννοούμε…
Για αρκετά χρόνια οι Τούρκοι ιπτάμενοι εφάρμοζαν μία άκρως επικίνδυνη, άνανδρη και ύπουλη τακτική. Όταν τα ελληνικά μαχητικά βρισκόταν στην ουρά τους έκαναν το εξής απίστευτο για να τα διώξουν.
Εκτόξευαν θερμοβολίδες και αερόφυλλα με σκοπό οι κάλυκες τους (cartridges λίγο μεγαλύτεροι από αυτούς των βλημάτων πυροβόλου των 30 χιλιοστών!) να χτυπήσουν είτε στις καλύπτρες των ελληνικών μαχητικών, είτε να απορροφηθούν από τις εισαγωγές αέρα και να καταστρέψουν τους κινητήρες τους, προκαλώντας την πτώση τους κατ’ επέκταση…