Άνθρωποι μονάχοι, άνθρωποι που έχουν χάσει τον σύντροφό μιας ζωής, ηλικιωμένοι που ζουν μακριά από τα παιδιά και τα εγγόνια τους, κάνουν μόνο μια ευχή για αγάπη.
Στον αντίποδα του ρεβεγιόν με τα μεγάλα τραπέζια, το κέφι, τη διασκέδαση και το αντάμωμα συγγενών και φίλων, υπάρχουν και οι άλλες γιορτές. Αυτές των μοναχικών ανθρώπων, αυτών που δεν έχουν κάποιον ή κάπου να πάνε ούτε κάποιον να υποδεχθούν. Είναι ηλικιωμένοι που ζουν μόνοι τους ή σε κάποιο γηροκομείο.
Άνθρωποι μονάχοι, άνθρωποι που έχουν χάσει τον σύντροφό μιας ζωής, ηλικιωμένοι που ζουν μακριά από τα παιδιά και τα εγγόνια τους, αναπολούν οικογενειακές στιγμές γύρω από γιορτινά τραπέζια και κάνουν μόνο μια ευχή για αγάπη.
Σύμφωνα με την ΕΡΤ, στο Γηροκομείο Κομοτηνής, οι 25 τρόφιμοι αντλούν κουράγιο ο ένας από τον άλλο για να περάσουν τις μέρες των γιορτών, μακριά από τις οικογένειές τους.
Την ανθρώπινη επαφή, ένα χάδι, μια ζεστή ευχή, αναζητούν όλοι. Αυτό άλλωστε υποδηλώνει και το πνεύμα των ημερών.
Δείτε το σχετικό video της ΕΡΤ εδώ.