Το έγκλημά του συντάραξε όλη την Κύπρο και προκάλεσε σοκ με την πρωτοφανή αγριότητά του.
Ο λόγος για τον πρώην υπάλληλο του γραφείου Τύπου της Ελληνικής Πρεσβείας, Παναγιώτη Καυκαρή.
Τον άνθρωπο που στις 10 Ιουλίου του 1987, εκτελώντας εντολές προκάλεσε τον θάνατο του ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου «Continental» στη Λεμεσό, Πανίκου Μιχαήλ και των δυο ανήλικων γιων του Χρίστου και Μιχάλη, όταν στο αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν εξερράγη βόμβα, κι ενώ αυτό βρισκόταν εν κινήσει. Το όνομα του ανθρώπου που πλήρωσε τον Καυκαρή παραμένει άγνωστο, κάτι που προσδίδει ακόμη μεγαλύτερο μυστήριο στο ειδεχθές έγκλημα, με θύματα δυο αθώες ψυχές και τον πατέρα τους.
Σύντομα η απόφαση για αποφυλάκιση επ΄ αδεία
Την Πέμπτη (06/10/2016) η υπόθεση ήρθε ξανά στην επικαιρότητα. Ο Καυκαρής υπέβαλε αίτηση αποφυλάκισης επ΄ αδεία, στο ανώτατο δικαστήριο. Το βασικό επιχείρημα ήταν ότι σύμφωνα με την έκθεση που συντάχθηκε στη φυλακή, βάσει της διαγωγής του δεν κρίνεται επικίνδυνος σε περίπτωση αποφυλάκισης. Παρόμοιο αίτημα είχε απορριφθεί το 2014. Η απόφαση εκκρεμεί. Ας θυμηθούμε, όμως, το χρονικό των γεγονότων μέσα από τα δημοσιεύματα εκείνης της περιόδου.
Tο χρονικό
10 Ιουλίου του 1987. Ο Πανίκος Μιχαήλ 45χρονος ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου Continental στη Λεμεσό και τα δύο ανήλικα παιδιά του Χριστάκης και Μιχάλης 13 και 11 χρονών, βρήκαν τραγικό θάνατο. Μια βόμβα εξερράση στο αυτοκίνητό τους καθώς ήταν εν κινήσει. Μόλις είχαν ξεκινήσει από το σπίτι. Στη βεράντα τους αποχαιρέτησε η μητέρα τους και το μικρότερο αδελφάκι τους. την επόμενη μέρα της δολοφονίας οι εφημερίδες καταγράφουν τις πρώτες πληροφορίες. Η «Σημερινή» έχει στον πρωτοσέλιδο τίτλο μια λέξη με κεφαλαία γράμματα: «ΦΡΙΚΗ». Παρουσίαζε, επίσης, φωτογραφίες από τα παιδιά του Πανίκου Μιχαήλ αλλά και συγκλονιστικές φωτογραφίες από το έγκλημα.
Στο ρεπορταζ διαβάζουμε: «πρόκειται για τους Πανίκο Μιχαήλ 49 χρονών από τη Βάσα Κοιλανίου και τους γιούς του Χριστάκη και Μιχαλάκη. Ο πατέρας είναι νεκρός από την βιαιότατη έκρηξη που τον κομμάτιασε .Ο γιος του Χριστάκης πέθανε μια ώρα αργότερα και ο δεύτερος γιος του, Μιχαλάκης χαροπαλεύει στο νοσοκομείο της Λεμεσού».
Λίγες μέρες αργότερα, εξέπνευσε και ο δεύτερος γιος του Μιχαήλ. «Τα ιατρικά μηχανήματα δεν μπόρεσαν να τον κρατήσουν άλλο στη ζωή και υπέκυψε στο θάνατο λόγω των εκτεταμένων τραυμάτων που υπέστη κατά τη φονική έκρηξη που οδήγησε στον τάφο τον πατέρα του Πανίκο και τον μεγαλύτερο του αδελφό Χριστάκη», έγραφε η εφημερίδα «Σημερινή».
Οι πρώτοι ύποπτοι
Σύμφωνα με τις Αρχές, η έκρηξη του οχήματος οφειλόταν σε βόμβα, η οποία είχε τοποθετηθεί περίτεχνα μέσα στο αυτοκίνητο. Η Αστυνομία από την πρώτη στιγμή ξεκίνησε τις έρευνες για την εξιχνίαση της υπόθεσης και οδηγήθηκε στους πρώτους υπόπτους. Στις 12 Ιουλίου του 1987, διερευνήθηκε η τυχόν εμπλοκή του επιχειρηματία Γιαννάκη Έ. ο οποίος φερόταν πως είχε οικονομικές διαφορές με το θύμα. «50χρονος επιχειρηματίας από τη Λεμεσό.
Ο συλληφθείς είναι ιδιοκτήτης ενός μεγάλου αριθμού αστικών λεωφορείων» έγραφε ο Τύπος της εποχής. Όπως είχε αναφέρει στο δικαστήριο ο υπαστυνόμος κ. Χαράλαμπος Ταλιαδόρος που ανέλαβε την εξέταση της υπόθεσης «η Αστυνομία έχει βάσιμες υποψίες ότι τα εγκλήματα αυτά διαπράχθηκαν από πληρωμένο δολοφόνο ή δολοφόνους […] Ύποπτος και θύμα είχαν σοβαρές νομικές διαφορές. Το θύμα είχε παλιά καταγγείλει τον ύποπτο στην Αστυνομία, για κατάχραση ενός ποσού πέραν των 400 χιλιάδων λιρών (σ.σ. τεράστιο ποσό για την εποχή)».
Επειδή δεν προέκυψαν στοιχεία σε βάρος του, αλλά ούτε υπήρξε επαρκής μαρτυρία, αφέθηκε ελεύθερος. Παράλληλα, υπήρχαν και υποψίες ότι το έγκλημα είχε διαπραχθεί από πληρωμένο εκτελεστή ή εκτελεστές. Τρεις ημέρες μετά την δολοφονική επίθεση, η Αστυνομία προχώρησε σε νέες συλλήψεις. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ είχαν συλλάβει, «τ’ αδέλφια Χαρ. Μ. και Ά. 25,24 και 22 χρονών αντίστοιχα, οδηγοί λεωφορείων από το Κολόσσι».
Ο άγνωστος άνδρας
Μόλις λίγες ημέρες πριν από τις δολοφονίες, ένας άγνωστος άνδρας παρακολουθούσε το σπίτι του Μιχαήλ. Κάτω από το σπίτι του βρισκόταν συνέχεια σταθμευμένο ένα αυτοκίνητο, το οποίο ωστόσο δεν ανήκε σε κάποιον από τους γείτονες. Η γυναίκα και η αδερφή του επιχειρηματία το είχαν παρατηρήσει. Εξέφρασαν την ανησυχία τους στον επιχειρηματία, αλλά αυτός δεν έδωσε βάση στα λεγόμενα τους. Τους έλεγε ότι «είναι της φαντασίας τους» και πως δεν υπήρχε λόγος να δοθεί περισσότερη έκταση στο θέμα. Το τραγικό είναι το γεγονός ότι το ένα εκ των παιδιών του και θύμα, ο Χριστάκης, επέμενε και ο ίδιος για το ύποπτο αυτοκίνητο.
Σύλληψη Παναγιώτη Καυκαρή και ομολογία.
Στις 18 Ιουλίου του 1987, συνελήφθη και ο Παναγιώτης Καυκαρής, φερόμενος και αυτός ως ύποπτος για την δολοφονία του επιχειρηματία και των παιδιών του. Όπως κατάθεσε ένας μάρτυρας, «ο ύποπτος 2 μέρες πριν από τη διάπραξη του εγκλήματος, αγόρασε υλικά με τα οποία αυτοσχεδίασε διάφορα εκρηκτικά μηχανήματα».
Αρχικά, ο Καυκαρής αρνήθηκε ότι είναι ένοχος. Όταν όμως τα στοιχεία έγιναν αδιάσειστα, ομολόγησε την πράξη του. Ήταν 20 Ιουλίου του 1987. Στην ομολογία του παραδέχθηκε ότι είχε τοποθετήσει τον εκρηκτικό μηχανισμό στο αυτοκίνητο του Μιχαήλ έναντι χρηματικής αμοιβής.
Δημοσίευμα της εφημερίδας «Σημερινή» έκανε λόγο για «εξυπηρέτηση συμφερόντων κάποιου άλλου». Ο Καυκαρής στην κατάθεση του δεν ανέφερε το όνομα του ανθρώπου που τον πλήρωσε. Με τα λεγόμενά του άφηνε υποψίες ότι ο Γιαννάκης Έ. ήταν ο ηθικός αυτουργός της υπόθεσης και ο χρηματοδότης του. Ο Γιάννης Ε. συνελήφθη για ακόμη μια φορά, αλλά αφέθηκε ελεύθερος, εφόσον δεν υπήρξαν στοιχεία που να τον ενοχοποιούν, πέραν των οικονομικών διαφορών που είχε με το θύμα. Ο Παναγιώτης Καυκαρής προφυλακίστηκε.
Η δίκη Στις 9 Μαρτίου του 1989, πραγματοποιήθηκε η δίκη του Καυκαρή. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίας, η σύζυγος του Μιχαήλ και μάνα των 2 αγοριών ξέσπασε σε λυγμούς και του επιτέθηκε. «Κάθαρμα! Ανθρωπάκι του υποκόσμου! Φονιά! Τα μωρά μου». Την επόμενη μέρα το Κακουργιοδικείο Λευκωσίας ανακοίνωσε την απόφαση. Τρις ισόβια. Ο ηθικός αυτουργός του εγκλήματος δεν βρέθηκε ποτέ. ΥΓ: τα ονόματα των τότε υπόπτων είναι γνωστά, αλλά δεν τα δημοσιεύουμε από σεβασμό στα προσωπικά δεδομένα και για αποφυγή αναμόχλευσης παθών.
Πηγή: Έρευνα του δημοσιογράφου Ιάκωβου Ιακώβου που είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα «24».