Ο Γιώργος Σαλαμπάσης έκανε τεράστια επιτυχία με ένα τραγούδι εμπνευσμένο από τον Οδυσσέα Ελύτη και αργότερα αφοσιώθηκε στην ψαλτική, υπηρετώντας κάθε Κυριακή σε εκκλησίες της Αθήνας.
Το τραγούδι που σημάδεψε τη δεκαετία του ’80
Περίπου τέσσερις δεκαετίες έχουν περάσει από τότε που ο Γιώργος Σαλαμπάσης, ο ερμηνευτής από τις Σέρρες, κυκλοφόρησε το τραγούδι «Σ’ αγαπάω μ’ ακούς», το οποίο γνώρισε τεράστια επιτυχία. Το τραγούδι έγινε αμέσως αγαπημένο του κοινού, χρησιμοποιήθηκε σε θεατρικές επιθεωρήσεις και ταινίες, και καθιερώθηκε ως σλόγκαν της εποχής.
Οι στίχοι του τραγουδιού ήταν εμπνευσμένοι από το «Μονόγραμμα» του Οδυσσέα Ελύτη και γράφτηκαν από τον Θεόδωρο Άγγελο, ενώ η μουσική ήταν του Νίκου Μπαξεβάνη. Παρόλο που το τραγούδι δέχτηκε αρχικά επικρίσεις από μουσικούς κριτικούς – που δεν γνώριζαν την αναφορά στον Ελύτη – κατέκτησε αμέσως τις καρδιές των ακροατών και απογείωσε την καριέρα του Σαλαμπάση, ο οποίος αναδείχθηκε σε πρώτο όνομα των νυχτερινών μαγαζιών.
Η ιστορία πίσω από την έμπνευση
Ο ίδιος ο τραγουδιστής είχε μιλήσει σε παλαιότερη συνέντευξή του στην Espresso, αποκαλύπτοντας το παρασκήνιο πίσω από τη δημιουργία του τραγουδιού:
«Είμαι πλέον στην Αθήνα και τραγουδάω, σ’ ένα μαγαζί που το γέμιζα μόνος μου. Μου άρεσε ο Πάριος και έλεγα καλά τα τραγούδια του. Ένα βράδυ, λοιπόν, έχω δημιουργήσει ατμόσφαιρα με χαμηλό φωτισμό πάνω στην πίστα και τραγουδώ το “Λυπήσου με”, που ακόμα και σήμερα, όταν το λέω, δακρύζω, τα δίνω όλα. Σηκώνεται ένα ζευγάρι να χορέψει, αλλά αυτό δεν το είχα υπολογίσει τραγουδώντας το συγκεκριμένο κομμάτι… Τσαντίζομαι, κάτι που σπάνια μου συμβαίνει, γυρνάω στην ορχήστρα και λέω: “Κόφτε το”. Και μπαίνω στα καμαρίνια. Τότε έρχεται ένας κύριος (σ.σ.: ο Θεόδωρος Άγγελος) να μου ζητήσει τον λόγο και πάνω στη συζήτηση μου λέει ότι γράφει στίχους. Την επόμενη μέρα μού έφερε στο σπίτι το “Σ’ αγαπάω, μ’ ακούς” και μου άρεσε. Το έστειλα στον σύνθετη Νίκο Μπαξεβάνη, που έγραψε τη μουσική. Ο ιδιοκτήτης της δισκογραφικής, πριν ακόμη κυκλοφορήσει το κομμάτι, μου είπε: “Τώρα θα σου κάνω τον χρυσό δίσκο”. Και έγινε χρυσός!»
Από τα χωράφια και τις Σέρρες στα φώτα της πίστας
Σε άλλη του συνέντευξη στην ίδια εφημερίδα, ο Σαλαμπάσης είχε μιλήσει για την προσωπική του διαδρομή. Όπως ανέφερε, οι παππούδες του ήταν πρόσφυγες και ο ίδιος μεγάλωσε σε ένα μικρό χωριό κοντά στις Σέρρες, βοηθώντας τον πατέρα του, που ήταν γεωργός, στα χωράφια. Η δυσκολία που ένιωθε με τη σκόνη των αγρών ήταν αυτή που τον ώθησε να σπουδάσει μηχανολόγος.
Ωστόσο, η αγάπη του για τη μουσική αποδείχθηκε πιο δυνατή. Ο πατέρας του έψελνε και αυτό φαίνεται πως επηρέασε σημαντικά τον ίδιο.
Από τραγουδιστής, ψάλτης στις εκκλησίες της Αθήνας
Ο Γιώργος Σαλαμπάσης δεν έχει εγκαταλείψει τη μουσική. Απλώς έχει στραφεί προς την εκκλησιαστική της διάσταση, ψέλνοντας πλέον σε ναούς της Αθήνας. Συγκεκριμένα, κάθε Κυριακή ψάλλει στον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου στη Γλυφάδα, και περιστασιακά στον Άγιο Παντελεήμονα.
Ο ίδιος μίλησε γι’ αυτή τη στροφή της ζωής του:
«Από παιδί αγαπούσα την Εκκλησία. Αν δεν πήγαινα να εκκλησιαστώ, ένιωθα ότι κάτι έκανα λάθος. Βεβαίως, με την πάροδο του χρόνου άρχισα να μην πηγαίνω. Όταν είδα δε ότι η αγάπη του κόσμου είναι μεν σπουδαία, αλλά τα φώτα της δημοσιότητας είναι ψεύτικα, άρχισα να προβληματίζομαι. Βλέποντας την τρέλα του κόσμου με το “Σ’ αγαπάω, μ’ ακούς”, έψαξα και είδα ότι η ψυχή μου είχε ανάγκη τον Θεό. Και άρχισα να φιλοσοφώ, να ψάχνομαι και με βοήθησε πολύ στην ψυχή μου. Πήγα, λοιπόν, τώρα τελευταία και σπούδασα βυζαντινή μουσική και πηγαίνω στην εκκλησία κάθε Κυριακή και ψέλνω. Είναι… νόμος!»
«Η ψαλτική είναι προσευχή και ευλογία»
Ο τραγουδιστής εξομολογήθηκε επίσης τη βαθιά του σχέση με τη θρησκεία:
«Μου αρέσει πολύ η βυζαντινή μουσική και διάβαζα την Αγία Γραφή στο καμαρίνι. Όλη η ζωή είναι ένα θαύμα. Έχω ζήσει πολλά, τα οποία κρατάω για τον εαυτό μου, όμως κλαίω και λέω “αυτό είναι θαύμα”! Δοξολογώ τον Θεό κάθε μέρα και κάθε Χριστούγεννα λέω το “Σ’ αγαπάω, μ’ ακούς” στον Χριστό. Είναι μια προσευχή: “Είμαι μόνος, μ’ ακούς;”»
Μάλιστα, περιέγραψε και τη σημαντική επίδραση του πνευματικού του:
«Κάποια στιγμή με στέλνει κάποιος στον άνθρωπο που έγινε ο πνευματικός μου και εκείνος μού είπε “σε θέλω κάθε Κυριακή στην εκκλησιά κι ας κοιμάσαι”, γιατί εγώ δούλευα μέχρι το πρωί. Τα λόγια του με προβλημάτισαν… Σκέφτηκα πως, όταν μου το ζητούσαν οι γυναίκες, έτρεχα σε εκδρομές αμέσως μετά τη δουλειά. Έτσι, εδώ και αρκετά χρόνια δεν έχω χάσει λειτουργία. Είναι δώρο Θεού!»
Η σχέση του με τον γέροντα Νεκτάριο
Στην ίδια συνέντευξη ρωτήθηκε και για τη γνωριμία του με τον γέροντα Νεκτάριο:
«Ήταν φίλος μου. Ήταν ένας άγιος άνθρωπος. Όπως και ο πνευματικός μου πατέρας Κωνσταντίνος. Αυτή τη συμβουλή που δεν θα ξεχάσω από τον γέροντα Νεκτάριο είναι να αγκαλιάζω τον κόσμο και να μπορώ να θυσιάζομαι. Αυτός θυσιαζόταν πάντα. Ήταν με ένα χαμόγελο».
Το τραγούδι που έγινε προσευχή
Ο Γιώργος Σαλαμπάσης και το εμβληματικό του τραγούδι συνεχίζουν να συγκινούν:
Στίχοι:
Κλαίνε τα μάτια μου
κι είναι τα βράδια μου
φωτιά που με καίνε.
Πιοτό στο ποτήρι μου,
και τα δυο χείλη μου
φωνάζουν και λένε:
Σ’ αγαπάω, μ’ ακούς,
σ’ αγαπάω, μ’ ακούς;
Σ’ αγαπάω σου λέω.
Είμαι μόνος, μ’ ακούς,
είμαι μόνος
Πηγές: paskedi, ogdoo