Όταν φτάνει σε opγασμό έχει πυρετό, βήχα, φτέρνισμα, μυϊκή αδυναμία, καθώς και προβλήματα συγκέντρωσης, μνήμης, ακόμη και ομιλίας.
Αυτό που για όλους τους άντρες είναι ευτυχία και χαρά, για έναν 27χρονο έχει εξελιχθεί σε ατυχία και «κατάρα». Ο νεαρός πάσχει από μία πολύ σπάνια ασθένεια με αποτέλεσμα να είναι αλλεργικός κάθε φορά που έχει opγασμό. Αποτέλεσμα; Να αποφεύγει να «κοιμηθεί» με την κοπέλα του. Κάθε φορά που το παθαίνει αυτό έχει συμπτώματα γρίπης.
Τα στοιχεία του 27χρονου για εύλογους λόγους δεν έχουν δημοσιοποιηθεί, ωστόσο πρόσφατα το ιατρικό περιοδικό «Urology Case Reports» αναφέρθηκε σχετικά συμπληρώνοντας πως μια ομάδα γιατρών κατάφεραν να αντιμετωπίσουν με επιτυχία την πάθηση του με αντιισταμινικά.
Μιλάμε φυσικά για μία σπάνια ασθένεια, με χαρακτηριστικά αλλεργίας ή αυτοάνοσο με απόκριση στο σπέρμα του. Όταν λοιπόν φτάνει σε opγασμό έχει πυρετό, βήχα, φτέρνισμα, μυϊκή αδυναμία, καθώς και προβλήματα συγκέντρωσης, μνήμης, ακόμη και ομιλίας.
Εξαιτίας αυτών των συμπτωμάτων, καθώς τον εξουθένωναν μετά, ο νεαρός απέφευγε να κοιμάται με την κοπέλα του για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Πάντως δεν είναι η μοναδική περίπτωση, καθώς έχουν αποκαλυφθεί ακόμα 60 περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν προσβληθεί από αυτή τη σπάνια πάθηση γνωστή ως Σύνδρομο Μετα-Opγασμικής Ασθένειας (POIS).
«Πολλοί πάροχοι υγείας δεν το γνωρίζουν, πόσο μάλλον το κοινό», είπε ο Δρ. Άντριου Σαλχότζερ, από την Ιατρική Σχολή Γουίλιαμ Μπόμοντ του Πανεπιστημίου του Όκλαντ, συν-συγγραφέας του case study.
Ο κ. Σαλχότζερ εξηγεί ότι ενώ η ακριβής αιτία του POIS είναι άγνωστη, πιστεύεται ότι ξεκινά μετά από μόλυνση ή τραυματισμό στους όρχεις που οδηγεί σε διαρροή μικροσκοπικών ποσοτήτων σπέρματος στην κυκλοφορία του αίματος, η οποία πυροδοτεί μια ανοσολογική απόκριση.
Στην περίπτωση του 27χρονου αναφέρθηκε ότι τα συμπτώματά του ξεκίνησαν περίπου στην ηλικία των 18 ετών και για τα επόμενα εννέα χρόνια, απέφευγε να συνευρίσκεται εpωτικά αφού εμφάνιζε βήχα, καταρροή και φτάρνισμα όποτε ερχόταν σε opγασμό.
Κανείς από τους γιατρούς που επισκέφθηκε -από ουρολόγους μέχρι λοιμωξιολόγους- κανείς δεν μπορούσε να εξηγήσει τι του συνέβαινε. Του συνταγογραφήθηκαν αντιβιοτικά, αλλά δεν βελτίωσαν καθόλου την κατάστασή του.
Ευτυχώς, αφού διέγνωσαν το σύνδρομο μετα-opγασμικής ασθένειας ο Δρ Σαλχότζερ και ένας συνάδελφός του κατάφεραν να τον θεραπεύσουν με πολλά αντιισταμινικά, ένα από τα οποία (φεξοφεναδίνη) προκάλεσε την υποχώρηση των συμπτωμάτων του κατά περίπου 90%.