Ο Γιώργος Θεοφάνους ήταν καλεσμένος στην εκπομπή του Νίκο Χατζηνικολάου, “Ενώπιος Ενωπίω”.
Μίλησε για τα δύσκολα παιδικά χρόνια που είχε στην Κύπρο.
Εξομολογήθηκε για την μεγάλη αδυναμία που είχε στην μητέρα του, αλλά και για την δύσκολη σχέση που είχε με τον πατέρα του.
Επίσης έκανε μια αναδρομή στη καριέρα του και στις συνεργασίιες του με τους κορυφαίους ερμηνευτές της μουσικής μας σκηνής.
Αναφερόμενος λοιπόν στους γονείς του, «λύγισε» όταν μίλησε για τη μητέρα του η οποία έφυγε από τη ζωή όταν εκείνος ήταν μόλις 16 χρονών.
Η μητέρα μου ήταν αυτή που με πίστευε. Δεν ήμουν ούτε 16 χρονών όταν έφυγε. Δεν με είχε δει ποτέ. Ακόμα και στο ωδείο, στις απλές συναυλίες που δίναμε, δεν κατάφερε να έρθει.
Ήμουν δημοτικό όταν είχε αρρωστήσει. Ήμουν 12 χρονών και θυμάμαι σαν τώρα είχε καρκίνο στο μαστό και το ανακάλυψε λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Δεν μας είπε τίποτα. Αυτό το λάθος που κάνουν οι γυναίκες. Η πρόληψη είναι το κυριότερο. Αποφάσισε να μην μας το πει λοιπόν. Περάσαμε τις γιορτές μαζί και μετά την Πρωτοχρονιά μπήκε για χειρουργείο. Εγώ έχω γενέθλια 9 Ιανουαρίου. Ψήσαμε λοιπόν ένα κέικ στο σπίτι και έσβησα τα κεράκια στο νοσοκομείο. Και της έγραψα αυτό το ποίημα σε μια κάρτα, εξομολογήθηκε ο Γιώργος Θεοφάνους και η φωνή του έσπασε.
Και συνεχίζοντας μίλησε για τον πατέρα του και την δύσκολη σχέση που είχε μαζί του:
Ο πατέρας μου ήταν Δράκος. Δεν πέρασα καθόλου καλά μαζί του. Πρόλαβε να με δει αλλά δεν ήθελε ποτέ.
Πέρασα δύσκολα παιδικά χρόνια. Κάπου διάβαζα ότι είμαστε οι αναμνήσεις μας. Αυτό που είμαστε τώρα είναι η πρόσθεση των αναμνήσεών μας. Θυμάμαι την ημέρα της κηδείας της μαμάς μου. Ήταν εκεί η μάνα της, η γιαγιά της και η αδερφή μου. Έκλαιγαν όλοι και έλεγαν “έμειναν τα παιδιά ορφανά”. Εγώ όχι. Πήγα πάνω από το χώμα και ακόμα κι όταν έφυγαν όλοι δεν έκλαιγα. Τώρα συγκινούμαι. Τότε είπα ότι αυτό θα με κάνει πιο δυνατό.
https://youtu.be/10fHqPOQQ48