Ο Ιησούς συχνά απεικονίζεται με αδύνατο σώμα, χωρίς ίχνος περιττού λίπους. Έχετε σκεφτεί ποτέ γιατί; Πέρα από τις πνευματικές αναφορές, υπάρχει και μια πιο πρακτική εξήγηση: η διατροφή της εποχής Του. Οι συνήθειες του 1ου αιώνα δεν θυμίζουν σε τίποτα τη σημερινή διατροφή και, όπως φαίνεται από τις πηγές, οι άνθρωποι τότε έτρωγαν απλά, φυσικά και λιτά.
Απλές τροφές και πνευματική πειθαρχία
Ο Μυστικός Δείπνος αποτελεί μια χαρακτηριστική σκηνή της Καινής Διαθήκης: ο Ιησούς μοιράζει άρτο και κρασί στους μαθητές Του, λίγο πριν τη σύλληψή Του. Στις Ευαγγελικές αναφορές, βλέπουμε ότι ο Χριστός δεν έτρωγε πλούσια φαγητά. Για παράδειγμα, στο κατά Λουκάν 24:42 διαβάζουμε: “Και Του έδωσαν ένα κομμάτι ψητό ψάρι και ένα κομμάτι κερήθρα. Και τα πήρε, και τα έφαγε μπροστά τους.”
Ακόμα και όταν έδινε οδηγίες στους μαθητές Του, ο Χριστός δεν ήταν αυστηρός σχετικά με το φαγητό: “Όποτε επισκέπτεστε μια πόλη και σας φιλοξενούν, να φάτε ότι σας προσφέρουν.” (Λουκ. 10:8)
Η μεσογειακή διατροφή σε μια απλή μορφή
Σύγχρονοι διατροφολόγοι, όπως ο Αμερικανός Don Colbert, έχουν ασχοληθεί εκτενώς με το τι έτρωγε ο Ιησούς. Σύμφωνα με τον ίδιο, η διατροφή Του περιλάμβανε φυσικά προϊόντα: όσπρια όπως φασόλια και φακές, φρούτα, λαχανικά, ψωμί ολικής αλέσεως, άφθονο νερό και κόκκινο κρασί. Το κρέας εμφανιζόταν σπάνια στο τραπέζι Του – πιθανότατα μόνο σε ιδιαίτερες περιστάσεις.
Ο Καθηγητής Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης επιβεβαιώνει ότι σε όλη τη Μεσόγειο η διατροφή ήταν παρόμοια – απλή, βασισμένη σε ψωμί, ψάρια και λίγα φρούτα ή ελιές. Στη Γαλιλαία, το ψάρι ήταν κοινό, αλλά σε μικρές ποσότητες, κυρίως για να συνοδεύσει το ψωμί. Τα σταφύλια και οι ελιές καλλιεργούνταν, αλλά πιο πολύ για να γίνουν κρασί και λάδι προς πώληση, παρά για κατανάλωση.
Φαγητό με ηρεμία και επίγνωση
Πέρα από το τι έτρωγαν, εξίσου σημαντικός ήταν και ο τρόπος που έτρωγαν. Στον Μυστικό Δείπνο, οι απόστολοι δεν έτρωγαν βιαστικά ή αγχωμένα. Το δείπνο διαρκούσε ώρες, με ηρεμία, συζητήσεις και πνευματική σύνδεση. Κάτι πολύ μακριά από τη σύγχρονη συνήθεια του “φαγητού στο πόδι”.
Θαύματα που φανερώνουν διατροφικές συνήθειες
Ακόμα και τα θαύματα του Χριστού προσφέρουν εικόνα για την εποχή. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο κορεσμός των 5.000 ανθρώπων. Οι μαθητές είχαν μόνο πέντε φραντζόλες ψωμί και δύο ψάρια, και με αυτά ο Χριστός χόρτασε το πλήθος. Όπως αναφέρεται, “έφαγαν πάντες και εχορτάσθηκαν και περισσεύουν 12 κοφίνια πλήρης τεμάχια άρτων”.
Το ερώτημα του κρέατος και οι εξαιρέσεις
Το κρέας δεν αποτελούσε καθημερινή τροφή. Η αναφορά στον άσωτο υιό, που για χάρη του σφάχτηκε “ο μόσχος ο σιτευτός”, δείχνει πως τέτοιες τροφές προορίζονταν για ιδιαίτερες στιγμές. Η καθημερινότητα περιλάμβανε πιο λιτές επιλογές.
Η έκπληξη των εντόμων
Μια λιγότερο γνωστή αλλά ενδιαφέρουσα πληροφορία έρχεται από την Παλαιά Διαθήκη. Στο Λευιτικό (11:21-22), ο Μωσαϊκός νόμος επέτρεπε την κατανάλωση ορισμένων εντόμων: “Τον βρούχον κατά το είδος αυτού και τον αττάκην κατά το είδος αυτού… και την ακρίδα κατά το είδος αυτής.” Αν και σήμερα ακούγεται παράξενο, ακόμη και τώρα πολλοί λαοί – ιδιαίτερα στην Αφρική – εντάσσουν έντομα στη διατροφή τους.
Λιτότητα και υγεία
Οι άνθρωποι της εποχής του Ιησού δεν ήταν υπέρβαροι. Έτρωγαν λιτά, φυσικά και κυρίως με επίγνωση. Η διατροφή τους περιλάμβανε ψάρι, λαχανικά, όσπρια, ελαιόλαδο και κρασί – ένα πρότυπο που σήμερα ονομάζουμε Μεσογειακή δίαιτα. Η απουσία επεξεργασμένων τροφών και η μετρημένη κατανάλωση συνέβαλαν στο να διατηρούν καλή υγεία, χωρίς προβλήματα χοληστερίνης ή παχυσαρκίας.
Ο τρόπος ζωής τους μας υπενθυμίζει πως η καλή διατροφή δεν είναι μόνο θέμα τροφών, αλλά και στάσης ζωής. Μια ισορροπημένη σχέση με το φαγητό, βασισμένη στην απλότητα και τη συνείδηση, μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Πηγή: iatropedia.gr