Στο περιοδικό People και τον δημοσιογράφο Μαρίνο Βυθούλκα παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη ο Αντώνης Καρυστινός, ο οποίος αποκάλυψε, μεταξύ άλλων, ότι πλέον η οικογένειά του δεν ζει στην Ελλάδα.
«Η ζωή μου αυτή τη στιγμή είναι πολύ περίεργη και δύσκολη. Λόγω της κρίσης, δεν ζούμε πλέον στην Ελλάδα με την οικογένειά μου.
Έχω μια κόρη 4 ετών και μια σύζυγο που τελείωσε το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Αυτοί που έχουν τελειώσει το Μετσόβιο καταλαβαίνουν τι σημαίνει την εποχή της κρίσης να είσαι αρχιτέκτονας ή μηχανικός στην Ελλάδα.
Πριν από ενάμιση χρόνο, λοιπόν, πήραμε την απόφαση να πάμε στη Μεγάλη Βρετανία. Ήταν μια αυθόρμητη απόφαση.
Ένα βράδυ γύρισα από το θέατρο και, επηρεασμένος ίσως από ένα έργο του Πίντερ που παίζαμε εκείνη την περίοδο, τον Δεκέμβριο του 2017, λέω στη γυναίκα μου: «Δεν πάμε να φύγουμε;».
Η κόρη μας, η Μίκα, ήταν τότε 2 ετών. Κάναμε κάποια σχέδια, είχαμε ξεκινήσει ξένες γλώσσες –ιταλικά, γερμανικά– και κοιτούσαμε τις εναλλακτικές.
Είχαμε σκεφτεί να πάμε ακόμα και στον Καναδά. Έτσι, φύγαμε με ένα παιδί 2,5 ετών και μια γάτα», είπε χαρακτηριστικά.
Αναφερόμενος στον λόγο που αποφάσισαν να εγκατασταθούν στη Μεγάλη Βρετανία, ο ίδιο εξήγησε:
«Είναι μια χώρα που μπορεί να μας εξελίξει σε επίπεδο σπουδών, παραστάσεων, πληροφοριών.
Επίσης, επειδή είμαστε μεγάλοι και οι γονείς μας είναι εξίσου μεγάλοι, σκεφτήκαμε ότι δεν θα είμαστε μακριά και θα μπορούμε να ερχόμαστε ορισμένα Σαββατοκύριακα.
Σαφώς και η γλώσσα έπαιξε ρόλο στην απόφασή μας. Ζούμε στο νότιο Λονδίνο, στο Surrey. Είναι μια πολύ όμορφη περιοχή».
Μάλιστα, εξομολογήθηκε: «Όπως καταλαβαίνεις, γκρουπάρω τα γυρίσματά μου ώστε να μπορώ να έρχομαι στην Αθήνα όταν έχω δουλειά και να επιστρέφω πάλι πίσω.
Για κάποιον λόγο, από τότε που γεννήθηκα είμαι με μια βαλίτσα στο χέρι και μέσα σε ένα αεροπλάνο. Από τα 13 μου, ήμουν το παιδάκι που ταξίδευε μόνο του και η αεροσυνοδός το φρόντιζε.
Ο πατέρας μου ήταν εκτός Ελλάδας και έκανα αρκετά ταξίδια προκειμένου να τον δω.
Επειδή όμως η ζωή είναι πολύ κωμική και γεμάτη εκπλήξεις, από τη στιγμή που έφυγα δεν σταμάτησα να δέχομαι προτάσεις από την Ελλάδα.
Ένα μεταπτυχιακό έχω ξεκινήσει στο Λονδίνο και δεν μπορώ να το τελειώσω!
Αν ήμουν 30, θα ρίσκαρα να παραμείνω εκεί και να το αναζητήσω περισσότερο όσον αφορά το θέμα της δουλειάς, αλλά δεν πρόλαβα καν να προσπαθήσω».