Ένας απλός μοναχός, που δεν είχε μάθει γράμματα, έγινε γνωστός για την αφοσίωσή του στην Παναγία, επαναλαμβάνοντας καθημερινά μόνο το «Χαίρε Μαρία».
Η ταπεινή προσευχή του μοναχού
Ένας αγράμματος μοναχός δεν ήξερε καμία προσευχή. Ο γέροντάς του τον συμβούλεψε:
– «Αφού δεν μπορείς να μάθεις κάποια άλλη προσευχή, να λες το: Θεοτόκε Παρθένε Χαίρε».
– «Γέροντα, ούτε αυτό μπορώ να το πω…»
– «Ε, τότε να λες μόνο το: Χαίρε Μαρία».
Ο μοναχός απάντησε:
– «Αυτό μπορώ να το μάθω!»
Κι έτσι, καθημερινά, επαναλάμβανε χιλιάδες φορές το «Χαίρε Μαρία». Μια μέρα εμφανίστηκε μπροστά του ο διάβολος και του είπε:
– «Σταμάτα να λες αυτή την προσευχή, γιατί δεν μπορώ να σε πλησιάσω…»
Το θαυμαστό σημείο μετά την κοίμησή του
Όταν ο μοναχός εκοιμήθη, τον έθαψαν με ευλάβεια. Μετά από καιρό, πάνω στον τάφο του φύτρωσε ένα λουλούδι. Όταν άνοιξαν τον τάφο, αντίκρισαν κάτι παράδοξο: η ρίζα του λουλουδιού ξεκινούσε από την καρδιά του, που δεν είχε λιώσει. Και πάνω της ήταν γραμμένα με χρυσά γράμματα οι λέξεις: «Χαίρε Μαρία».
Έτσι, έμεινε γνωστός στην ιστορία ως ο «Χαίρε Μαρίας». Εκείνος που εγκωμιάζει την Παναγία χαριτώνεται, και κάθε φορά που την υμνεί ανεβαίνει πνευματικά.
Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα – Γεροντικό.
Η διδασκαλία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, μιλώντας για την ευθύνη των γονιών, έλεγε:
«Εσείς οι γονείς είσαστε σαν το δέντρο. Είναι μια μηλιά που κάνει ξινά μήλα. Εμείς τώρα, τί πρέπει να κατηγορήσουμε, την μηλιά ή τα μήλα;»
Και συνέχιζε:
«Κάνετε καλά εσείς οι γονείς, που είστε η μηλιά, για να γίνονται και τα μήλα γλυκά. Ένα δένδρο, σαν το κόψεις, ξεραίνονται τα κλαδιά του. Αλλά αν ποτίζεις τη ρίζα του, μένουν δροσερά τα κλωνάρια του».
Η ευθύνη των γονιών για τα παιδιά
«Εσείς οι γονείς είσαστε σαν το δένδρο. Όταν ο πατέρας και η μητέρα, που είσαστε η ρίζα των παιδιών, ποτίζεσθε με νηστείες, προσευχές, ελεημοσύνες και καλά έργα, ο Θεός προστατεύει τα παιδιά σας. Όταν όμως ξεραίνεστε με τις αμαρτίες, ο Θεός θανατώνει τα παιδιά σας και σας βάζει κι εσάς μαζί τους στην κόλαση».