Μία ημέρα μετά τις μαζικές διαδηλώσεις για την τραγωδία στα Τέμπη, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ο Νίκος Πλακιάς, που έχασε τις δύο κόρες του και την ανιψιά του στο δυστύχημα, μίλησε στο MEGA, εκφράζοντας τη συγκίνησή του για τη στήριξη του κόσμου και τη συνέχιση του αγώνα για δικαίωση.
«Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους»
Ο Νίκος Πλακιάς περιέγραψε τη συγκλονιστική εμπειρία της ημέρας των διαδηλώσεων, σημειώνοντας ότι η εικόνα των χιλιάδων ανθρώπων στους δρόμους ήταν από μόνη της αρκετή για να μεταφέρει το μήνυμα της αδικίας και της ανάγκης για δικαιοσύνη.
«Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια εδώ. Ήταν μία ημέρα δύσκολη. Τέμπη, ένας αγώνας ατελείωτος», δήλωσε χαρακτηριστικά.
«Η παρουσία του κόσμου ήταν μια νίκη»
Αναφερόμενος στην τεράστια συμμετοχή στις διαδηλώσεις, εξέφρασε την άποψη ότι, ανεξάρτητα από την τελική δικαστική έκβαση, η μαζική παρουσία των πολιτών στον δρόμο ήταν από μόνη της μια νίκη για τις οικογένειες των θυμάτων.
«Ξέρετε τι κατάλαβα χθες; Ότι και να μην τους κλείσουν στη φυλακή, μόνο και μόνο που βγήκαν στους δρόμους εκατομμύρια Έλληνες για τα παιδιά μας, κερδίσαμε. Για μένα αυτό είναι αρκετό», είπε.
«Ένας αγώνας για δικαίωση»
Ο ίδιος περιέγραψε το βάρος της απώλειας και την αίσθηση του κενού που άφησε η τραγωδία στη ζωή του, λέγοντας ότι μέσα σε λίγα λεπτά η ζωή του άλλαξε δραματικά.
«Είπα “δεν ξέρω, κορίτσια μου, αν θα σας δικαιώσω, αλλά σήμερα θα ήσασταν υπερήφανες αν βλέπατε όλους τους Έλληνες στους δρόμους”. Δεν πείραξαν ποτέ κανέναν, δεν αδίκησαν κανέναν, δεν ακούμπησαν κανέναν. Δυστυχώς, η ζωή μέσα σε 12 λεπτά, όσο διήρκησε η διαδρομή δύο τρένων στην ίδια γραμμή, με πέταξε ξαφνικά στην άλλη άκρη της ζωής», ανέφερε συγκινημένος.
Αρχικά δεν δεχόταν τον αγώνα ως κοινωνική μάχη
Στην αρχή, όπως εξομολογήθηκε, δεν ήθελε να συνδέσει τον προσωπικό του αγώνα με έναν γενικότερο κοινωνικό σκοπό.
«Στην αρχή μας πλησίαζαν και λέγανε ‘παλεύετε για μία καλύτερη Ελλάδα’ κι έλεγα ότι αυτό δεν το δέχομαι. Δεν μπορούμε εμείς οι γονείς να σηκώσουμε τον σταυρό τον δικό μας, θα σηκώσουμε όλη την Ελλάδα στους ώμους μας; Εμείς λέμε πως κάνουμε έναν αγώνα για δικαίωση, για να κλείσουμε τους υπαίτιους στη φυλακή», δήλωσε.
«Αν κάτι καλό βγει από αυτό, ας είναι η ασφάλεια των παιδιών»
Μετά από δύο χρόνια όμως, η στάση του άλλαξε, βλέποντας τη νεολαία να συμμετέχει ενεργά σε αυτόν τον αγώνα.
«Μετά από δύο χρόνια, βλέποντας τη νεολαία όλης της Ελλάδας, άλλαξα γνώμη. Λέω, αν είναι κάτι καλό να βγει από αυτό, ας μην μείνει κανένα παιδί χωρίς οξυγόνο, να μη βρεθούν γονείς να τρέχουν σε δικαστικά μέγαρα, αστυνομία και πυροσβεστική για να δικαιώσει το παιδί του»