Η γερμανική εφημερίδα Taz δημοσίευσε ένα ιδιαίτερα αιχμηρό άρθρο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, κατηγορώντας τον ευθέως για υπονόμευση της δημοκρατίας και των θεσμών στην Ελλάδα, ενώ περιγράφει ένα πολιτικό τοπίο γεμάτο διαφθορά, πελατειακές σχέσεις και έλεγχο των εξουσιών.
Η πτώση της δικτατορίας και η άνοδος του Μητσοτάκη
Το άρθρο, με τίτλο «Η παρακμή της Δημοκρατίας στην Ελλάδα: Ο Μητσοτάκης υπονομεύει συστηματικά το Κράτος Δικαίου», ξεκινά με μια ιστορική αναδρομή: «Η πτώση της δικτατορίας των συνταγματαρχών στην Αθήνα το καλοκαίρι του 1974 άνοιξε τον δρόμο για την Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία. Θεωρήθηκε η καλύτερη δημοκρατία που είχε γνωρίσει η χώρα και όντως ήταν. Μέχρι που ανέλαβε την εξουσία ο Κυριάκος Μητσοτάκης».
Η Taz επισημαίνει ότι από το 2019, οπότε και εξελέγη πρωθυπουργός, ο Μητσοτάκης κυβερνά με «σιδηρά πυγμή», κουβαλώντας πολλούς «σκελετούς στην ντουλάπα του».
Τα τρία μεγάλα σκάνδαλα
Στο κείμενο γίνεται ειδική αναφορά σε τρία σοβαρά ζητήματα: – «Ένα γιγαντιαίο σκάνδαλο υποκλοπών» – «Η συγκάλυψη ενός καταστροφικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος» – «Ένα μεγάλο σκάνδαλο με τις αγροτικές επιδοτήσεις της Ε.Ε.»
Η εφημερίδα τονίζει πως «ο κανόνας είναι πάντα ο ίδιος: Μηδενική λογοδοσία, μηδενικές εξηγήσεις. Ο ίδιος και οι ακόλουθοί του πάντα τη γλιτώνουν, χάρη σε εξαγορασμένα ΜΜΕ και δημοσιογράφους (η τέταρτη εξουσία), χάρη στον έλεγχο της Δικαιοσύνης (η τρίτη εξουσία), χάρη στην κοινοβουλευτική του πλειοψηφία (η δεύτερη εξουσία)».
Η Taz αφιερώνει ξεχωριστό τμήμα στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, χαρακτηρίζοντάς τη «το τελευταίο χτύπημα του Μητσοτάκη στη Δημοκρατία». Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο πρωθυπουργός «εξανάγκασε δεκάδες βουλευτές του στην Αθήνα να ψηφίσουν επιστολικά με στόχο να κατασταλούν τα εμφατικά αιτήματα της αντιπολίτευσης για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για το σκάνδαλο».
Η τελική αποτίμηση της Taz
Σύμφωνα με το άρθρο, «στη σκιά του πολέμου στην Ουκρανία, ο Μητσοτάκης συστηματικά υπονομεύει το Κράτος Δικαίου και τη Δημοκρατία». Η εφημερίδα περιγράφει ένα «εκρηκτικό μείγμα πελατειακών σχέσεων, νεποτισμού και διαφθοράς» που διατηρεί τον πρωθυπουργό στην εξουσία, ως γόνο παλαιάς πολιτικής δυναστείας, εις βάρος της πλειοψηφίας.
Με μια ειρωνική νότα, το κείμενο σημειώνει: «Κάποιος θα αστειευόταν πως εάν μπορούσε να δωροδοκήσει τον σκύλο του Πήνατ θα το έκανε». Και καταλήγει πως, ενώ ο Μητσοτάκης θέλει να παρουσιάζεται ως εκσυγχρονιστής, «στην πραγματικότητα είναι ο νεκροθάφτης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα».