Το «Παποράκι του Μπουρνόβα» έλυσε κάβους για το τελευταίο ταξίδι του, με καπετάνιο τον Γιάννη Καλατζή, παρέα με το «Δελφίνι, δελφινάκι» να τον συνοδεύει γλυκά, όπως στις τέσσερις δεκαετίες της καριέρας του.
Από τη ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΑΡΔΑ
Ο εμβληματικός ερμηνευτής έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 74 χρονών, κλείνοντας ένα σημαντικό κεφάλαιο στο ελληνικό τραγούδι. Ο Θεσσαλονικιός καλλιτέχνης των μεγάλων επιτυχιών, εξαφανισμένος και ξεχασμένος από το κοινό τα τελευταία χρόνια της ζωής του, αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.
Βιοπάλη
Ο Γιάννης Καλατζής γεννήθηκε στην Κάτω Τούμπα τον Απρίλιο του 1943, σε ένα φτωχικό σπιτικό, από Μικρασιάτες γονείς. Οταν πέθανε ο πατέρας του, τα οικογενειακά βάρη πέρασαν στον εννιάχρονο τότε μαθητή, που ρίχτηκε στη βιοπάλη σπουδάζοντας παράλληλα μηχανικός αυτοκινήτων στον «Ευκλείδη». Του άρεσε να τραγουδά κι όταν αγόρασε την πρώτη κιθάρα του το έκανε κρυφά από τη μητέρα του, καθώς τότε οι εποχές για επαγγέλματα του θεάματος δεν ήταν και οι καλύτερες.
Το 1960 έφτιαξε με δύο φίλους του το συγκρότημα Τρίο Μορένο και με παρότρυνση του Τώνη Μαρούδα κατέβηκαν στην Αθήνα στο κέντρο «Χρυσός κόκορας». Η εμφάνισή του ως μπουζουξή στη Γιορτή Κρασιού στο Δαφνί εντυπωσίασε τον κυνηγό ταλέντων της δεκαετίας Γιώργο Μητσάκη, που τον έβαλε στη δισκογραφία. Λέγεται ότι καλλιτεχνικά έγινε ο «αντίπαλος» του Σταμάτη Κόκοτα, μια και οι φωνές τους έμοιαζαν.
Το 1968 ηχογράφησε τον πρώτο δίσκο του με τίτλο «Σταθμός» που περιείχε τις επιτυχίες «Δελφίνι, δελφινάκι» και «Το παλιό ρολόι», ενώ ακολούθησαν τα σουξέ «Κυρα-Γιώργαινα», «Σταμούλης ο λοχίας», «Παραμυθάκι» (μέρος του τραγουδιού ακούγεται στην ταινία τρόμου «Ο Εξορκιστής»), «Ασπρα θα φορέσω», «Να ’χαμε τι να ’χαμε», «Στην απάνω γειτονίτσα», «Τζαμάικα», το κινηματογραφικό «Λεβεντόπαιδο», το «Παποράκι», με τοπ συνεργασίες με τους Γρηγόρη Μπιθικώτση, Βίκυ Μοσχολιού, Γιάννη Πάριο, στις πιο διάσημες πίστες (Δειλινά, Φαντασία, Νεράιδα). Στα πόδια του έπεφταν εκατομμύρια, τα ραδιόφωνα έπαιζαν τις επιτυχίες του, ενώ συμμετείχε σε 10 ταινίες.
Ολα αυτά, ως τη Μεταπολίτευση, όταν νέα ταλέντα παίρνουν τη σκυτάλη της δόξας κι εκείνος πλέον… σολάρει με τα hits «Χονολουλού» και «Τώρα πλάκα μου κάνεις» των Νίκου Καρβέλα και Βαρβάρας Τσιμπούλη. Τελευταία φορά μπήκε στο στούντιο το 2004 για το διπλό CD με τίτλο «Τα αυθεντικά», όπου περιλαμβάνεται κι ένα τραγούδι του γιου του Γιώργου Καλατζή. Η κηδεία του θα γίνει το Σάββατο 15 Ιουλίου, στις 10.30, από το Νεκροταφείο Βύρωνα.
Οταν ο Καζάκος τον μιμήθηκε στο show του ANT1
Τον Γιάννη Καλατζή, που δεν γοητεύτηκε ποτέ από τα λαμπερά φώτα της δημοσιότητας και σπάνια έδινε συνεντεύξεις, κρατώντας την προσωπική ζωή του μακριά από τα φλας, τον «απολαύσαμε» τηλεοπτικά το 2013 στη σκηνή του λαμπερού σόου «Your face sounds familiar», στον ΑΝΤ1.
Οχι αυτοπροσώπως, αλλά μέσω της μεταμόρφωσης του Κωνσταντίνου Καζάκου (φωτό δεξιά), ο οποίος φορώντας ένα ανοιχτόχρωμο λαμέ κοστούμι και κρατώντας μικρόφωνο της δεκαετίας του ’70, με τα μαλλιά του χτενισμένα στο πλάι και τις φαβορίτες μακριές, ερμήνευσε το «Δελφίνι, δελφινάκι».
Εκτός από τον τρόπο ερμηνείας, κινησιολογικά είχε μιμηθεί άψογα το είδωλο της εποχής, αφού ο Γιάννης Καλατζής ήταν σοβαρός και σχεδόν ακίνητος στις εμφανίσεις του στο πάλκο. Ηταν η τελευταία φορά που «τιμήθηκε» το «Λεβεντόπαιδο» και καταχειροκροτήθηκε ζεστά από ένα κοινό που σιγοντάρησε τον ηθοποιό, τραγουδώντας το πρώτο μεγάλο σουξέ του σημαντικού καλλιτέχνη.
espressonews.gr