Εμβόλιο: Κάνατε την τρίτη δόση; Μάλλον δεν θα χρειαστείτε τέταρτη για καιρό. Ακόμα κι όταν τα αντισώματα πέφτουν, η κυτταρική ανοσία διατηρείται για μήνες ή και χρόνια.
Την ώρα που έχει ενταθεί η συζήτηση για το αν θα χρειαστεί να υποβληθούμε ή όχι σε τέταρτη δόση εμβολίου, μία νέα μελέτη δείχνει ότι πιθανότατα δεν θα τη χρειαστούμε για μήνες, ή ακόμα και για χρόνια.
Οι τελευταίες μελέτες δείχνουν ότι όσοι έχουν κάνει την τρίτη δόση εμβολίου κατά του κορονοϊού πιθανότατα δεν θα χρειαστούν τέταρτη για μήνες, ή ακόμα και για χρόνια.
Η παραλλαγή Ομικρον μπορεί να είναι ικανή να διαφεύγει από τα αντισώματα που προσφέρουν οι δύο δόσεις εμβολίου, όμως δεν ισχύει το ίδιο και σε ό,τι αφορά στην αναμνηστική δόση των εμβολίων mRNA, η οποία παροτρύνει το ανοσοποιητικό σύστημα να παράγει μια μεγαλύτερη ποικιλία αντισωμάτων, από τα οποία θα ήταν δύσκολο να ξεφύγει όχι μόνο η Ομικρον, αλλά οποιαδήποτε νέα παραλλαγή, όπως δείχνει πρόσφατη μελέτη, η οποία πάντως δεν έχει ακόμα υποβληθεί σε ανεξάρτητο έλεγχο και παρουσιάζεται ως προδημοσίευση.
«Αρχίζουμε να βλέπουμε μια φθίνουσα πορεία του οφέλους καθώς αυξάνεται ο αριθμός επιπλέον δόσεων» σχολίασε στους New York Times ο Τζον Ουέρι, διευθυντής του Ινστιτούτου Ανοσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια. Μια τέταρτη δόση μπορεί να είναι απαραίτητη σε άτομα άνω των 65 ή άλλες ομάδες, για τους περισσότερους όμως δείχνει περιττή», είπε.
Κυτταρική ανοσία
Τα αντισώματα όμως είναι μόνο μια πλευρά της ανοσίας. Σημαντικό ρόλο παίζουν και τα Τ και Β κύτταρα της λεγόμενης κυτταρικής ανοσίας, τα οποία αναγνωρίζουν περισσότερα σημεία της πρωτεΐνης-ακίδας του ιού από ό,τι τα αντισώματα, είναι όμως πολύ πιο δύσκολο να μετρηθούν.
Στην περίπτωση του κοροναϊού SARS, ο οποίος σκότωσε περίπου 800 άτομα στην ασιατική επιδημία του 2003, τα Τ κύτταρα που αναγνωρίζουν τον ιό επιζούν για τουλάχιστον 17 χρόνια, έδειχνε μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2020 στο Nature.
Από αριστερά, ανθρώπινο ερυθρό αιμοσφαίριο, θεομβοκύτταρο και Τ λεμφοκύτταρο (NCI-Frederick)
Στην περίπτωση του SARS-CoV-2, τρεις μελέτες που δημοσιεύτηκαν σε κορυφαία επιστημονικά τον τελευταίο μήνα δείχνουν ότι τα Τ κύτταρα που παράγονται μετά τον εμβολιασμό (με τα εμβόλια της Pfizer, της Moderna, της Joghnson & Jonhnson ή της Novavax) διατηρούν το 80% της αποτελεσματικότητάς τους έναντι της παραλλαγής Όμικρον. Δεδομένου ότι η Όμικρον φέρει πολυάριθμες μεταλλάξεις, είναι πιθανό ότι τα Τ κύτταρα θα παραμείνουν αποτελεσματικά και σε μελλοντικές παραλλαγές.
«Οι αντιδράσεις μνήμης μπορούν να διαρκέσουν πάρα πολύ» δήλωσε στους New York Times η Ουέντι Μπέργκερς, ανοσολόγος του Πανεπιστημίου του Κέιπ Τάνουν και επικεφαλής μίας από τις μελέτες, η οποία δημοσιεύεται στο Nature.
«Θα έλεγα ότι τα Τ κύτταρα είναι πιθανότατα πιο σημαντικά από ό,τι πιστεύει πολύς κόσμος» συμπλήρωσε ο Νταν Μάρουκ του Ιατρικού Κέντρου «Μπεθ Ίσραελ» στη Βοστόνη, επικεφαλής μιας δεύτερης μελέτης στο Nature. Δύο ακόμα μελέτες παρόμοια ευρήματα δημοσιεύεται στο Nature Medicine και στο επίσης έγκριτο Cell.
Β κύτταρα
Άλλες έρευνες εξετάζουν τον ρόλο των Β κυττάρων, τα οποία συνεχίζουν να θυμούνται τον ιό και μπορούν να παράγουν νέα αντισώματα εντός πέντε ημερών έπειτα από νέα επαφή με τον ιό.
Νέα μελέτη στο Nature δείχνει ότι, έξι μήνες μετά τον αρχικό εμβολιασμό, τα Β κύτταρα συνεχίζουν να ωριμάζουν και να παράγουν όλο και πιο αποτελεσματικά αντισώματα, τα οποία μπορούν να αναγνωρίζουν μεγαλύτερο εύρος μεταλλάξεων. Η έρευνα δείχνει μάλιστα ότι η τρίτη εμβολίου παράγει μεγαλύτερη γκάμα Β κυττάρων, τα οποία διατηρούν το μεγαλύτερο μέρος της αποτελεσματικότητάς τους έναντι των παραλλαγών Βήτα, Δέλτα και Όμικρον.
Φαίνεται λοιπόν ότι στους περισσότερους ανθρώπους η ανοσία έναντι του κοροναϊού διατηρείται για καιρό και μπορεί να αντιμετωπίζει τις νέες παραλλαγές. Ακόμα κι αν κάποιες περιοχές του ιού μεταλλαχθούν, θα υπάρχουν πάντα άλλες περιοχές που αναγνωρίζονται από τα Τ και Β κύτταρα.
Υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις. Σύμφωνα με τη μελέτη στο Nature Medicine, ένας στα πέντε εμβολιασμένα άτομα παρουσίασαν σημαντική μείωση των επιπέδων προστασίας που προσφέρουν τα Τ κύτταρα έναντι της Όμικρον. Η αιτία της πτώσης παραμένει άγνωστη, πιθανότατα όμως σχετίζεται με το γενετικό προφίλ, είπαν οι ερευνητές.