Η τραγωδία του Matteo Formenti στην Ιταλία συγκλονίζει, καθώς ο ναυαγοσώστης που δεν κατάφερε να σώσει ένα μικρό παιδί, βρέθηκε νεκρός λίγες μέρες μετά το περιστατικό. Το προσωπικό του δράμα αποκαλύπτει πόσο βαριά μπορεί να πέσει η ευθύνη σε έναν άνθρωπο, ειδικά όταν συνδέεται με τον θάνατο ενός παιδιού.
Τραγικό τέλος για τον ναυαγοσώστη που κατηγορούνταν για αμέλεια
Ο Matteo Formenti, ναυαγοσώστης σε υδάτινο πάρκο στην περιοχή Franciacorta της Ιταλίας, βρέθηκε νεκρός σε δασική περιοχή κοντά στο Μπέργκαμο. Το σώμα του εντοπίστηκε με σακούλα στο κεφάλι και δεμένα χέρια, μια εικόνα που μαρτυρά πρόθεση αυτοχειρίας κάτω από ακραίο ψυχολογικό βάρος.
Ο Formenti αγνοούνταν από τη Δευτέρα, την ημέρα που είχε πει στη μητέρα του «Θα πάω στη δουλειά». Οι αρχές τον ερευνούσαν για ανθρωποκτονία από αμέλεια, αφού λίγες ημέρες πριν είχε χάσει τη ζωή του ένα 4χρονο αγόρι σε πισίνα ξενοδοχείου που ήταν υπό την εποπτεία του. Το παιδί, ο μικρός Michael, δεν φορούσε σωσίβιο ή μπρατσάκια όταν εντοπίστηκε στο νερό.
Το πόρισμα του ιατροδικαστή αναφέρει ότι ο θάνατος του Formenti προήλθε από ασφυξία, την ίδια αιτία που στοίχισε τη ζωή και στον μικρό Michael, ο οποίος είχε διακομιστεί στο νοσοκομείο Papa Giovanni XXIII στο Μπέργκαμο αλλά δεν τα κατάφερε.
Η σκηνή που εντόπισαν οι δρομείς
Το άψυχο σώμα του Formenti εντοπίστηκε από δύο δρομείς που έκαναν προπόνηση στο δάσος. Όπως περιγράφεται, το κεφάλι του ήταν καλυμμένο με σακούλα, ενώ τα χέρια του ήταν δεμένα με λουκέτο ποδηλάτου. Ένας από τους ερευνητές δήλωσε στη Repubblica: «Μερικές φορές ο αυτόχειρας που επιλέγει αυτό το είδος θανάτου κυριεύεται από ένα ένστικτο επιβίωσης που τον οδηγεί να σκίσει την πλαστική σακούλα. Γι’ αυτό οι άνθρωποι καταφεύγουν στο να δέσουν τα χέρια τους».
Ο Formenti εργαζόταν ως ναυαγοσώστης σε δύο σημεία, στο Castrezzato και στο Erbusco, ενώ είχε εργαστεί και στο διάσημο L’Albereta relais του σεφ Gualtiero Marchesi. Το θύμα του πνιγμού, ο μικρός Michael, ήταν γιος Ιταλού πατέρα και Μαροκινής μητέρας.
Το ψυχικό βάρος και οι συνέπειες του τραύματος
Η Valentina Di Mattei, πρόεδρος του Τάγματος Ψυχολόγων της Λομβαρδίας, μίλησε στη Repubblica και εξήγησε πως τέτοιες καταστάσεις ξεπερνούν τα όρια της ανθρώπινης αντοχής: «Όταν συμβαίνει μια τραγωδία με το θάνατο ενός παιδιού και ο επακόλουθος θάνατος ενός ενήλικα που συνδέεται με αυτό το γεγονός, εισερχόμαστε στην περιοχή του βαθέος ψυχικού τραύματος».
Όπως ανέφερε, η συναισθηματική πίεση που ένιωσε ο Formenti πιθανότατα ήταν αφόρητη: η ευθύνη για τον θάνατο του παιδιού, η έρευνα εις βάρος του και η απειλή μιας ενδεχόμενης καταδίκης. Αυτά, σύμφωνα με την Di Mattei, «μπορεί να τροφοδότησαν μια εμπειρία ενοχής, ντροπής, φόβου και μια βαθιά αίσθηση μοναξιάς».
Η σημασία της ψυχολογικής στήριξης σε δύσκολα επαγγέλματα
Η ψυχολόγος επισημαίνει ότι τέτοιες αντιδράσεις δεν προκύπτουν από αδυναμία χαρακτήρα: «Δεν πρόκειται για ελαττώματα ή αδυναμίες, αλλά για ανθρώπινες αντιδράσεις σε εμπειρίες που υπερβαίνουν την ικανότητα του ατόμου για συγκράτηση και επεξεργασία».
Τονίζει μάλιστα την ανάγκη για σταθερή ψυχολογική υποστήριξη σε επαγγέλματα με υψηλό συναισθηματικό φορτίο όπως η εκπαίδευση, η υγεία ή η ασφάλεια: «Είναι απαραίτητο όσοι εργάζονται σε τέτοια περιβάλλοντα να έχουν πρόσβαση σε χώρους ψυχολογικής ακρόασης, όχι μόνο σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, αλλά σε διαρθρωτική βάση».