Για εκ προμελέτης έγκλημα συκοφαντίας κατά των ελληνικών ΑΕΙ από τη ΝΔ κάνει λόγο ο τομεάρχη Παιδείας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτή Α’ Άθηνας, Νίκος Φίλης, σε άρθρο του στην εφημερίδα Documento.
Ο πρώην υπουργός συνδέει την «εκστρατεία δυσφήμισης των δημόσιων πανεπιστημίων» με το άρθρο 50 και δηλώνει πως όταν γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση θα το καταργήσει.
Ολόκληρο το άρθρο:
«Στόχος μας η νέα βουλή να γίνει η καλύτερη της Μεταπολίτευσης, παράγοντας ορθό λόγο, νομιμότητα και πολιτισμό», έγραφε στο twitter στις 19 Ιουλίου ο κ. Μητσοτάκης.
Και αφού τα λόγια δεν κοστίζουν τίποτα, συμπλήρωνε ότι ο κανονισμός της βουλής θα ήταν ο… «φάρος» της κοινοβουλευτικής δράσης του κόμματός του.
Πίσω στην πραγματικότητα: τον αληθινό κοινοβουλευτικό «πολιτισμό» της ΝΔ, τον επέδειξε την τρέχουσα εβδομάδα η κα Κεραμέως, κρύβοντας από τη Βουλή έγγραφα κρίσιμα για τον υπό συζήτηση κολεγιο-νόμο, τα οποία όμως την ίδια στιγμή επικαλούνταν για να θεμελιώσει την αναγκαιότητα ψήφισής του!
Κοντολογίς, «πιστέψτε με, κλείστε τα μάτια και ψηφίστε». Χειρότερα από τα χρόνια που η βουλή νομοθετούσε υπό μνημονιακό καταναγκασμό!
Αν και φύτεψε τη σχετική διάταξη μετά τη δημόσια διαβούλευση του νόμου, κάθε άλλο παρά προχειρότητα έδειξε. Το έγκλημα ήταν εκ προμελέτης, σχεδιασμένο εδώ και χρόνια.
Αρχικά, η ΝΔ έκανε, ως αντιπολίτευση αλλά και από την πρώτη μέρα που ανέλαβε τη διακυβέρνηση, εκστρατεία δυσφήμισης των δημόσιων πανεπιστημίων.
Τα ζωγράφιζε με τα πιο μελανά χρώματα, κυψέλες αταξίας και χάους («αχούρια» κατά τα φιλικά της ΜΜΕ), αξιοποιώντας μεμονωμένα -και κατακριτέα- περιστατικά.
Όλη η φιλολογία για την κατάργηση του ασύλου, εκεί στόχευε, στην υποβάθμιση του κύρους των δημόσιων πανεπιστημίων.
Ακολούθησε η κατάργηση τμημάτων με μια γενικευμένη προπαγάνδα συκοφάντησης, αν και τα περισσότερα είχαν θετικές και τεκμηριωμένες εισηγήσεις από τα πρυτανικά συμβούλια.
Έτσι, έχοντας μεθοδικά στρώσει το δρόμο, έφερε αιφνιδιαστικά και το άρθρο 50, που ανοίγει πρώτη φορά στους πτυχιούχους κολεγίων που λειτουργούν στην Ελλάδα την πόρτα στη δημόσια εκπαίδευση.
Με την επίκληση επιστολής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που δεν είδαμε ποτέ -έπρεπε να αποκαλυφθεί από τον Τύπο, μετά την ψήφιση!
Χωρίς να έχουν δυνατότητα να τη μελετήσουν και να σχηματίσουν άποψη οι βουλευτές της εθνικής αντιπροσωπείας, όπως έχουν καθήκον και δικαίωμα πριν ψηφίσουν.
Ότι η κα Κεραμέως συνέχισε ως την τελευταία στιγμή να κουνάει από μακριά (κρυφή!) μια αλληλογραφία που είχε διαβάσει μόνο η ίδια, και να τη χρησιμοποιεί για τον εξαναγκασμό ψήφου των βουλευτών της ΝΔ, ήταν κάτι πρωτοφανές στα χρονικά του Κοινοβουλίου, μελανή σελίδα, στίγμα που θα την ακολουθεί.
Θα κοιμήθηκε φαίνεται ο… φαροφύλακας πρωθυπουργός και όταν κατάλαβε τι είχε συμβεί απέφυγε έστω και την παραμικρή αναφορά στο επίμαχο άρθρο, στην ομιλία του στη Βουλή. Προφανώς για να μη συνδέσει το όνομά του με τη μεθόδευση.
Για τους μη εξοικειωμένους, η ανταλλαγή παρόμοιων επιστολών ανάμεσα σε ΕΕ και κράτη μέλη αποτελεί ρουτίνα: κάθε χρόνο αποστέλλονται περισσότερες από χίλιες.
Ελάχιστες καταλήγουν μετά από χρόνια στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όπου τα κράτη συχνότατα δικαιώνονται.
Όμως, αντί να ενημερώσει την κοινωνία και τη Βουλή όπως όφειλε, και να απαντήσει καταλλήλως στην Επιτροπή, χρησιμοποιώντας και το οπλοστάσιο με τα νομικά επιχειρήματα που της παρείχε ο ΔΟΑΤΑΠ, η υπουργός προτίμησε να νομοθετήσει, επαναφέροντας ουσιαστικά τον ν. Αρβανιτόπουλου (2012) που είχε καταργήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (2019), μόλις της το επέτρεψε η έξοδος από τα μνημόνια.
Μάλιστα, δεν αρκείται στην επαναφορά του, αλλά προσθέτει ακόμα αρνητικότερες διατάξεις, περιλαμβάνοντας για παράδειγμα και αποφοίτους με μη αναγνωρισμένα πτυχία τρίτων χωρών, πέρα από την ΕΕ!
Οι συνέπειες: ήδη αυτές τις μέρες γράφεται στον Τύπο ότι κολεγιάρχες αγοράζουν οικόπεδα για να επεκτείνουν τις δουλειές τους. Φάνηκαν πελάτες στον ορίζοντα!
Η ρύθμιση αυτή δεν πρέπει να περάσει. Η εκπαιδευτική κοινότητα που -δικαίως- έχει ξεσηκωθεί θα εμποδίσει με κάθε νόμιμο τρόπο την εφαρμογή της, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, επιστρέφοντας στην κυβέρνηση θα την καταργήσει.
Αυτό πρέπει να γίνει σαφές προς όλους. Ο ΣΥΡΙΖΑ στην Παιδεία είχε μια προτεραιότητα, την αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης. Έκανε ό,τι ήταν δυνατό, στο πλαίσιο του μνημονιακού καταναγκασμού. Θα πετύχει πολύ περισσότερα την επόμενη φορά.
