Μπο σε μια εξομολόγηση εκ βαθέων: «Λέω ρε φίλε, που πάμε;»
Ο Μπο μίλησε στις «Ψυχολογίες» του Γιώργου Κρικοριάν για τα παιδικά του χρόνια, την προσωπική του ζωή, τα επαγγελματικά του και το Survivor.
Αναφερόμενος στα παιδικά του χρόνια, είπε:
«Το πραγματικό μου όνομα είναι “Χαράλαμπος Ξενίδης”. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Γερμανία, πάντα περιμέναμε το καλοκαίρι για να έρθουμε στην Ελλάδα. Όταν ήρθα στην Ελλάδα πήγα σε σχολείο αποδήμων. Πολλές φορές νιώθαμε περισσότερο Έλληνες στη Γερμανία και ”Γερμανάκια” στην Ελλάδα. Οι γονείς μου είναι χωρισμένοι άλλα έχω πολύ καλή σχέση και με τους δυο. Ο πατέρας μου, μου έμαθε μπουζούκι σε πολύ μικρή ηλικία».
Για την προσωπική του ζωή, ανέφερε:
«Ο έρωτας είναι το οξυγόνο μας. Όταν είσαι μόνος θέλεις να κάνεις σχέση κι όταν είσαι σε σχέση θέλεις να μείνεις μόνος. Θέλω να γνωρίσω μία γυναίκα και να αποκτήσουμε παιδί, αυτό ήταν πάντα στο πλάνο μου. Όταν τα θέλεις όλα ονειρικά και όμορφα, δε θα σου έρθουν έτσι. Δέχομαι περίεργα μηνύματα στα social media. Μία γυναίκα μέσω των σοσιαλ μου είχε ζητήσει να ”βρεθούμε” μπροστά στον άντρα της. Λέω ρε φίλε, που πάμε;».
Επίσης μίλησε για τα επαγγελματικά του και το Survivor, τι είπε:
«Το πρώτο πράγμα που δε θέλω στα live μου είναι να έχω κακό ήχο. Αν βγεις χάλια στο live ο κόσμος θα πει, ”πήγαμε στο Μπο και ήταν χάλια ο ήχος, μόνο στα cd είναι κάλος”. Δεν μου αρέσουν περιστατικά με φασαρίες στις εμφανίσεις μου. Το πιο ”επιθετικό” κομμάτι της μουσικής δεν μου αρέσει, έχουν ξεφύγει τα πράγματα. Όσοι τα τραγουδάνε κάνουν μία δουλειά και βγάζουν χρήματα από αυτό, δεν είναι η ζωή τους. Συνθέτω μουσική, γράφω στίχους και μπορώ να κάνω μια ολοκληρωμένη την παραγωγή. Γράφω λαϊκά τραγούδια, έχω γράψει στον Σφακιανάκη, στον Μαρκόπουλο».
«Είναι συγκλονιστικό που μέχρι σήμερα ο κόσμος μου μιλάει για το Survivor. Μου έκανε πολύ κάλο, το ριάλιτι γιατί με γνώρισε κόσμος που δεν θα με γνώριζε ποτέ. Με τρόμαξε η έκρηξη αναγνωρισιμότητας μετά το Survivor. Στην αρχή ήταν τόσο υπερβολικό που είχε γίνει επικίνδυνο. Πήγαινα στην πλατεία και είχα από πίσω μου τριάντα άτομα ουρά για μια φωτογραφία. Δεν τα μπορώ αυτά είμαι πολύ το παιδί της διπλανής πόρτας. Από τη στιγμή που εκτίθεσαι δεν μπορείς να είσαι με κόσμο μόνο όταν σε βολεύει.
«Η απώλεια βάρους ήταν ένα “δώρο” που μου έκανε το Survivor. Δεν είχα στο μυαλό μου να αλλάξω το σώμα μου, στο παιχνίδι έγινε θέλοντας και μη. Έχω μία αυστηρή σχέση με τον εαυτό μου. Είμαι ψυχαναγκαστικός σε φυσιολογικά πράγματα. Πήγαινα στο σπίτι του Αλκαίου και τον έβλεπα να ισιώνει οποίο αντικείμενο δεν ήταν στη σωστή θέση».
«Όταν θέλω να χαλαρώσω παίζω πιάνο μόνος μου. Είμαι πολύ συνεπής, δεν μπορώ να αργώ, ούτε να καθυστερούν οι φίλοι μου. Έχω άγχος το οποίο όμως διαχειρίζομαι», πρόσθεσε.