O Ντάρκο Μίλισιτς στα 37 του έχει μια «γεμάτη» ζωή να διηγηθεί και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στις τάσεις αυτοκαταστροφής που είχε την περίοδο που αγωνιζόταν στο ΝΒΑ, αλλά και την στιγμή που άλλαξε την ζωή του, με την επίσκεψη στο Άγιο Όρος.
Επιλέχθηκε στο νο.2 του NBA Draft του 2003 από τους Ντιτρόιτ Πίστονς, αφήνοντας πίσω του στη διαδικασία παίκτες που έγιναν θρύλοι στο ΝΒΑ, όπως ο Καρμέλο Άντονι, ο Ντουέιν Ουέιντ και ο Κρις Μπος. Ο Ντάρκο Μίλισιτς μπορεί να νιώθει ότι έζησε τα… πάντα στην ζωή και την καριέρα του. Και καλές, αλλά -κυρίως- κακές στιγμές.
Πλέον στα 37 του δεν φοβάται να μιλήσει για όσα τον ζόρισαν, αλλά και όσα τον άλλαξαν σαν άνθρωπο. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η επίσκεψή του στη Μονή Χαλανδαρίου στο Άγιο Όρος.
Στο forum που έλαβε χώρα στη Μάκρα Γκόρα ο Μίλισιτς μίλησε χωρίς φόβο και πάθος. «Τάιζα τον εγωισμό μου. Είχα 100 αυτοκίνητα.. 100! Αγόρασα το πρώτο και δεν ήμουν ικανοποιημένος. Ήθελα κι άλλο. Μετά ακόμη ένα. Και δεν μπήκα σε κανένα από αυτά. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Έψαχνα παρηγοριά στην εντελώς λάθος πλευρά. Δεν ήξερα τι στο καλό γινόταν στο κεφάλι μου. Θέλω να παίξω μπάσκετ; Δεν θέλω; Δεν είχα ιδέα τι γινόταν.
Τότε δέχθηκα την πρόσκληση από τη Μονή Χιλανδαρίου. Τότε αναρωτήθηκα μέσα μου. “Τι θα πάω να κάνω εκεί; Θα ζω σαν Ινδιάνος”; Άλλαξε ο τρόπος που βλέπω τα πράγματα. Ήταν πολύ δύσκολο επειδή είμαι κοινωνικός άνθρωπος, μου αρέσει να βγαίνω και να γνωρίζω κόσμο. Όταν πήγα στο Άγιο Όρος, ήμουν μόνος για μερικές μέρες. Από τότε, ανακάλυψα το νόημα της ζωής. Ότι όλα είναι τόσο απλά κι εμείς τα κάνουμε περίπλοκα. Όλα ήταν στο κεφάλι μου».
