Μαρία Καρυστιανού: «Ο αγώνας μου είναι πολιτικός, αφορά στο πώς πρέπει να λειτουργεί η χώρα»

Η Μαρία Καρυστιανού βρέθηκε στην Πάρο για να συμμετάσχει σε εκδήλωση μνήμης και διαμαρτυρίας για τα 57 θύματα της τραγωδίας των Τεμπών, όπου μίλησε ανοιχτά για τη σημασία της πολιτικής δράσης και της δικαιοσύνης.

Ο πολιτικός χαρακτήρας του αγώνα

«Ο αγώνας μου είναι πολιτικός», δήλωσε η Μαρία Καρυστιανού, υπογραμμίζοντας πως η πολιτική κριτική αποτελεί “υποχρέωση” του πολίτη. Με αίσθημα ευθύνης, ζήτησε από όλους μια συλλογική συγγνώμη προς τη νεολαία της χώρας, για μια κοινωνία που όπως τη χαρακτήρισε είναι “επικίνδυνη και διεφθαρμένη”. Παράλληλα, υπογράμμισε ότι “πρέπει να αλλάξουν όλα… να γκρεμιστούν και να ξαναχτιστούν”.

Αφύπνιση και πολιτική συνείδηση

Κατά την ομιλία της στην εκδήλωση “Με τρένα και με πλοία” που διοργανώθηκε από την Ένωση Γονέων και Κηδεμόνων του Δήμου Πάρου και τον Σύλλογο Παραδοσιακού Οικισμού Παροικιάς, με τη στήριξη του Δήμου Πάρου και τη συμμετοχή του επιζώντα Δημήτρη Κεφαλά, επεσήμανε ότι το πιο ισχυρό μήνυμα είναι η μετατροπή του πόνου σε “αφύπνιση” και πολιτική εγρήγορση.

Όπως επανέλαβε, «Ο αγώνας μου είναι πολιτικός», τονίζοντας για άλλη μια φορά ότι η δημόσια κριτική δεν είναι επιλογή, αλλά καθήκον. Η ίδια τόνισε την ανάγκη για μια ριζική αναδόμηση του συστήματος, ξεκινώντας από τη Δικαιοσύνη. «Ο αγώνας για τα Τέμπη δεν είναι πια υπόθεση μόνο των οικογενειών των θυμάτων», είπε.

Για ένα κράτος δικαίου

Η Καρυστιανού τόνισε: «Είναι αγώνας όλων των Ελλήνων προκειμένου να έχουμε ένα κράτος δικαίου», ξεκαθαρίζοντας πως η υπεράσπιση της ανθρώπινης ζωής προηγείται οποιουδήποτε οικονομικού συμφέροντος. Κατηγόρησε ευθέως το πολιτικό σύστημα, σημειώνοντας ότι όλες οι κυβερνήσεις έχουν μέρος ευθύνης για την τραγωδία, επιτρέποντας στους υπεύθυνους να δρουν με ατιμωρησία που κρατάει δεκαετίες, από το 1986.

Χαρακτήρισε το πλαίσιο μέσα στο οποίο συνέβη η τραγωδία ως “ένα διεφθαρμένο σύστημα αμοιβαίας συγκάλυψης, όπου όλοι συγκάλυπταν όλους”.

Απαισιοδοξία για την πορεία της δίκης

Μιλώντας στο ParosVoice.com, η πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων της τραγωδίας εξέφρασε την πεποίθηση ότι η υπόθεση δεν θα αποδοθεί με δικαιοσύνη. Αναφέρθηκε σε “προδιαγεγραμμένο έγκλημα” και σε έναν “μηχανισμό συγκάλυψης” που ακολούθησε, τονίζοντας πως δεν πρόκειται για “ατύχημα”. Η τραγωδία, όπως είπε, ήταν το αποτέλεσμα μακροχρόνιας εγκληματικής αδιαφορίας και της εσκεμμένης μη εφαρμογής του κρίσιμου συστήματος ασφαλείας της περιβόητης “σύμβασης 717”.

Η Καρυστιανού έκανε λόγο για μια “δεύτερη τραγωδία”, αυτή της συγκάλυψης, μιλώντας για εντολές πολιτικής παρέμβασης, μυστηριώδη εξαφάνιση κρίσιμων βίντεο ασφαλείας και το σκοτεινό ερώτημα: «Τι ήταν τόσο σημαντικό που χρειαζόταν να εξαφανιστεί;».

Η δίκη θα είναι σικέ

Εμφανίστηκε ιδιαίτερα απαισιόδοξη για τη δίκη, χαρακτηρίζοντας την ανάκριση ως “κλεισμένη με πάρα πολλά κενά”, ενώ προέβλεψε ότι θα εξελιχθεί σε μια “σικέ” διαδικασία, με λίγους κατηγορούμενους και ήσσονος σημασίας κατηγορίες.

Καταλήγοντας, επέκρινε την απόφαση να ασκηθούν πλημμεληματικές κατηγορίες σε πολιτικά πρόσωπα όπως οι Καραμανλής και Τριαντόπουλος, χαρακτηρίζοντάς την “προσβολή στη μνήμη των ανθρώπων μας”. Παράλληλα, εξέφρασε βαθιά ευγνωμοσύνη για τις τεράστιες λαϊκές κινητοποιήσεις, τονίζοντας:

«Δεν μας δίνει απλά δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Φοβίζει και το σύστημα».

Όπως σημείωσε, η ενότητα των πολιτών είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο απέναντι στις προσπάθειες διάσπασης των συγγενών των θυμάτων.