Μανούσος Μανουσάκης: Η τελευταία του τηλεοπτική συνέντευξη έναν μήνα πριν το τέλος
Ο αγαπημένος σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης, ένας άνθρωπος που άφησε το δικό του στίγμα στον ελληνικό πολιτισμό, έφυγε από τη ζωή στα 74 του χρόνια. Είχε νοσηλευτεί τις τελευταίες ημέρες λόγω προβλημάτων υγείας, ενώ η είδηση του θανάτου του σκόρπισε θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο. Μόλις έναν μήνα πριν το τέλος του, ο Μανουσάκης είχε παραχωρήσει την τελευταία του συνέντευξη στην εκπομπή «Καλημέρα είπαμε;» της ΕΡΤ.
Η συνέντευξη στην ΕΡΤ
Ο σκηνοθέτης είχε εμφανιστεί στην εκπομπή της Ζωής Κρονάκη και του Τάσου Ιορδανίδη, με αφορμή την πρεμιέρα της τελευταίας του σκηνοθετικής δουλειάς, «Το Δίχτυ». Η σειρά είχε μόλις ξεκινήσει να προβάλλεται και είχε αποσπάσει θετικά σχόλια για την ιδιαίτερη θεματολογία και τη σκηνοθετική της προσέγγιση.
Μιλώντας για την υποκριτική, ο Μανούσος Μανουσάκης είχε μοιραστεί τις σκέψεις του για τη σύγχρονη τάση συμμετοχής ατόμων χωρίς επαγγελματική εκπαίδευση στον χώρο. Τα λόγια του είχαν άμεσο και καυστικό ύφος:
«Εάν κάποιος είναι διατεθειμένος να δουλέψει σκληρά, να μελετήσει και να εκπαιδευτεί, θα μπορούσα να τον επιλέξω για έναν ρόλο. Αλλά όχι επειδή είναι στην επικαιρότητα ή επειδή έχει πολλά likes. Ποτέ!» είχε πει με έμφαση.
Η τέχνη και οι ευκαιρίες
Ο σκηνοθέτης εξήγησε πως θα επένδυε χρόνο σε κάποιον που πραγματικά πιστεύει πως ταιριάζει στον ρόλο, αλλά η ίδια η δέσμευση πρέπει να είναι διπλή από την πλευρά του ηθοποιού. «Αν το πρόσωπο είναι τόσο ξεχωριστό που περνώντας στον δρόμο θα έλεγα “αυτός είναι ο χαρακτήρας μου”, τότε ναι, θα επένδυα σε αυτόν. Όμως ο ίδιος πρέπει να δουλέψει ακόμα περισσότερο».
«Κανείς δεν πέθανε από κακή ηθοποιία»
Σε έναν χαρακτηριστικό διάλογο της συνέντευξης, ο Μανούσος Μανουσάκης υπογράμμισε με χιούμορ τη σημασία της προσπάθειας αλλά και των κινδύνων από την έλλειψη επαγγελματισμού: «Μην ξεχνάτε, κανείς δεν πέθανε από κακή ηθοποιία! Όμως δεν θα ρωτούσατε ποτέ αν θα έκανα χειρουργική επέμβαση με έναν ερασιτέχνη χειρουργό».
Η τελευταία αυτή τηλεοπτική εμφάνιση του Μανουσάκη αποτέλεσε μια ευκαιρία να εκφράσει για ακόμα μια φορά τη φιλοσοφία του για την τέχνη και τη ζωή, αφήνοντας πίσω του μια παρακαταθήκη λόγων και έργων που θα μείνουν αξέχαστα.