Μάνια Τέκου – ελληνικό Internet: Τις τελευταίες ώρες τον γύρο του διαδικτύου έκανε η είδηση για το προφίλ, της Μάνιας Τέκου που μέσω ανάρτησης ο δημιουργός της περσόνας ανακοίνωσε τον «θάνατο» της.
Μάνια Τέκου – ελληνικό Internet: Το διαδίκτυο και συγκεκριμένα οι φίλοι του Facebook ασχολήθηκαν με έναν “θάνατο” διαφορετικό απ’ όλους τους άλλους. Μάλιστα η εκλιπούσα ήταν αγαπητή στην σοσιαλμιντιακή κοινότητα… Μόνο που δεν υπήρχε!
Ο λόγος για τη Μάνια Τέκου, ένα προφίλ που υπήρχε καιρό στο Facebook και είχε αναρίθμητους φίλους και μέσω της πλατφόρμας ανακοινώθηκε πως πέθανε, κάτι που εν συνεχεία προκάλεσε σεισμό.
Αρχικά ξέσπασε, όπως ήταν φυσικό, θρήνος, όμως σύντομα οι χρήστες δεν άργησαν να αντιληφθούν πως επρόκειτο για ένα ψεύτικο προφίλ με το οποίο συνομιλούσαν, γελούσαν και σχολίαζαν τόσο καιρό, με αποτέλεσμα να έρθει η οργή καθώς συνειδητοποίησαν με τρόπο τραγικό και ανάλγητο πως θρηνούσαν έναν ψηφιακό θάνατο.
Στο thegreekcloud παρουσιάζεται το παρακάτω σχόλιο του Αλέξανδρου Ζωγραφάκη:
Χθες, προς το μεσημέρι διάβασα μια ανάρτηση, σε άπταιστα αγγλικά, στο προφίλ της Μάνιας Τέκου. Η ανάρτηση εξηγούσε με πολύ πειστικό τρόπο ότι «Mania Tekou passed away […]». Ακολούθησε παγωμάρα από τους ουκ ολίγους «φίλους» της που έσπευσαν να συλλυπηθούν το συγγενικό πρόσωπο (τον Bruno άραγε;).
Μετά από λίγη ώρα βγήκε η βρώμα ότι το προφίλ ήταν φέικ· κανένας δεν είχε πεθάνει. Είμαι σίγουρος ότι πολλοί, εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η Μάνια Τέκου ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Τείνω να συμφωνήσω μαζί τους. Η Μάνια Τέκου, ήταν πολύ πιο υπαρκτή από πολλούς ανθρώπους που τυχαίνει να έχουν και ενσώματη υπόσταση.
Εγώ είχα μιλήσει με τη εκλιπούσα και είχαμε ανταλλάξει φιλοφρονήσεις αλλά και μερικά άρθρα από τον διεθνή τύπο με αφορμή την πιθανή εκλογή Μπάιντεν. Μου είχε εκφράσει τη γνώμη της για το alt-right φαινόμενο.
Εγώ, είχα προσπαθήσει να πάω την κουβέντα προς πιο προσωπικά θέματα, αλλά η Μάνια Τέκου είχε σιωπήσει σιβυλλικά. Βλέπετε, αυτή ήταν και η βαθύτερη επιτυχία της.
Η Μάνια Τέκου δεν ήταν ένα τρολ της σειράς, από αυτά που συναντά κάποιος στο τουίτερ ή πιο περιορισμένα στο φέισμπουκ· η Μάνια Τέκου ήταν μια grande dame και δεν θα έμπαινε ποτέ σε συζητήσεις επί των προσωπικών της με έναν τυχάρπαστο. Είχα χαμογελάσει συγκαταβατικά πάνω από το πληκτρολόγιό μου, και δεν είχα δώσει συνέχεια.
Διάβαζα τις αναρτήσεις της τακτικότατα και την τιμούσα με «καρδούλα» για τις «υπερβάσεις» που πραγματοποιούσε κάθε φορά που μοιραζόταν μαζί μας ένα σωρό λεπτομέρειες από την προσωπική της ζωή. Η Μάνια Τέκου, βλέπετε, μπορεί να μην έφυγε πλήρης ημερών, αλλά έφυγε πλήρης εμπειριών.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς! Τους μεγάλους μεγάλους πολιτικούς και επιστήμονες που βρέθηκαν στο διάβα της και την καθοδήγησαν στην καριέρα της ως οικονομολόγου; Τις προσωπικές σχέσεις που έχτιζε μαζί τους; Τις συνταγές μαγειρικής που αντάλλασσε μαζί τους; Τον σύζυγό της, τον Bruno, που τώρα, στο ώριμα χρόνια του θα έπαιρνε pro bono θέση στα Ηνωμένα Έθνη στη Γενεύη; Τα παιδιά της, τους δύο γιους της, που φοιτούσαν σε Ivy League πανεπιστήμιο ο ένας και στο Cambridge ο άλλος; Τον πρώτο της έρωτα, έναν Κενυάτη που βρήκε τραγικό θάνατο λίγο πριν τον γάμο τους; Το γραφείο της εταιρείας της στην Κηφισίας, αυτό που τον τελευταίο χρόνο είχε πληρώσει προκαταβολικά μισθούς έξι μηνών και διατελούσε υπό καθεστώς εξ αποστάσεως εργασίας για την προστασία της υγείας όλων;
Βλέπετε, η Μάνια Τέκου ήταν μια gauche caviar περσόνα που τη θαύμαζε κάποιος για τον μετριοπαθή λόγο της και την ισόρροπη αντιμετώπιση ακόμα και των πιο ακραίων καταστάσεων. Δεν έκανε ποτέ χρήση διχαστικού λόγου και δεν σχολίαζε ποτέ την καθημερινότητα με τα αντανακλαστικά κάποιου που βρίσκεται μοιρολατρικά δεμένος στο άρμα του καθημερινού δράματος και θεάματος.
Η Μάνια Τέκου υπερίπτατο των καθημερινών, που τα σχολίαζε μόνο εξ αντανακλάσεως, όπως αυτά αντηχούσαν στις ατραπούς του νου της, με τις προσλαμβάνουσες που είχε από τον χώρο της λογοτεχνίας, της ιστορίας, της πολιτικής, και της οικονομίας. Η Μάνια Τέκου ήταν μια éminence grise και ως τέτοια ασκούσε υψηλή εποπτεία· κινούσε τα νήματα της ποταπής καθημερινότητας, ή αυτό πίστεψαν ουκ ολίγοι συνδαιτημόνες μας σε αυτό το ιδιότυπο τραπέζι των social media.
Επιτρέψετε μου να σας πω ότι αυτό που πείραξε τους περισσότερους ήταν, όχι ότι η Μάνια Τέκου υπήρξε ένα φέικ προφίλ, αλλά το ότι υπήρξε ένα φέικ προφίλ που τους ξεγέλασε.
Όχι γιατί τους ξεγέλασε και πόνεσαν με τον θάνατό της, που αναμφισβήτητα συνέβη και αυτό, αλλά γιατί τους έδειξε τη μαγεία (βλ. Φώουλς), έστω και περιορισμένα και όχι τόσο περίτεχνα, αυτής της αναστολής δυσπιστίας που χαρακτηρίζει τη λογοτεχνία· οι περισσότεροι όμως έπεσαν θύματα του εγώ τους και μέμφθηκαν τον εαυτό τους που δεν την είχαν ξεσκεπάσει.
Γιατί οι άνθρωποι, για να παραλλάξω τον αείμνηστο Σταύρο Τσιώλη, δεν συγχωρούν, όχι μόνο αυτούς που από έρωτα έχουν εκπέσει, αλλά, πρωτίστως, τον εαυτό τους ειδικά όταν αφήνεται και γίνεται πιόνι στην πένα κάποιου.
– à bientôt, Mania Tekou.
Πηγές: thegreekcloud.com