Τι συμβαίνει με τις αναστολές συμβάσεων και τις απολύσεις
Δύο ταχύτητες υπάρχουν για το ελεύθερο στις απολύσεις για όσες επιχειρήσεις έβαλαν και βάζουν εργαζόμενους σε αναστολή σύμβασης.
Το τέλος στις αναστολές συμβάσεων φαίνεται να πλησιάζει, τουλάχιστον για τις επιχειρήσεις που είναι πληττόμενες, ενώ η προστασία των εργαζομένων απου μπαίνουν σε αναστολή σύμβασης χωρίζεται σε δύο κατηγορίες.
Για τους εργαζόμενους των κλειστών με κρατική εντολή επιχειρήσεων η προστασία τελειώνει αμέσως μετά την άρση του «προσωρινού λουκέτου» με κρατική εντολή. Οι εργοδότες δηλαδή όταν ανοίγουν μπορούν να προχωρήσουν σε απολύσεις.
Για τους εργαζόμενους ανοιχτών αλλά πληττόμενων βάσει ΚΑΔ επιχειρήσεων, όπως επίσης και για τους εργαζόμενους επιχειρήσεων που επαναλειτουργούν και πλήττονται, η προστασία διαρκεί κατ’ αρχήν για όσο χρονικό διάστημα κάνουν οι εργοδότες χρήση του μέτρου των αναστολών, αλλά και μετά το τέλος των αναστολών για χρονικό διάστημα ίσο ακριβώς σε διάρκεια με την διάρκεια των αναστολών. Το ισόχρονο διάστημα υπολογίζεται με βάση τις ημερολογιακές ημέρες.
Το υπουργείο Εργασίας εξέδωσε χθες διευκρινιστική εγκύκλιο, καθώς οι αρμόδιες υπηρεσίες του έχουν δεχτεί πολλά ερωτήματα αναφορικά με την απαγόρευση απολύσεων και τη ρήτρα διατήρησης θέσεων εργασίας.
Όπως διευκρινίζει η εγκύκλιος, οι επιχειρήσεις που είναι κλειστές με κρατική εντολή απαγορεύεται να προβούν σε μειώσεις προσωπικού με καταγγελία σύμβασης εργασίας, για όσο χρονικό διάστημα οι συμβάσεις των εργαζομένων τους τελούν υποχρεωτικά σε αναστολή, και σε περίπτωση πραγματοποίησης καταγγελίας αυτή είναι άκυρη.
Αντίθετα, οι επιχειρήσεις που ανήκουν εξαρχής σε πληττόμενους κλάδους ή επαναλειτουργούν και πλήττονται, σύμφωνα με τους ΚΑΔ που ορίζονται από το Υπουργείο Οικονομικών, απαγορεύεται να μειώσουν το προσωπικό τους κατ αρχήν για όσο χρονικό διάστημα κάνουν χρήση του μέτρου των αναστολών και ακολούθως για ισόχρονο διάστημα με το χρονικό διάστημα της αναστολής. Σύμφωνα την λογική που αναπτύσσεται στην εγκύκλιο, οι ημέρες αναστολής εντός εκάστοτε μήνα προστίθενται ώστε να προκύψει το χρονικό διάστημα προστασίας που ακολουθεί.
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά «σε περίπτωση που οι συμβάσεις εργασίας των εργαζομένων τίθενται σε αναστολή σε διαφορετικής διάρκειας χρονικά διαστήματα, ως ισόχρονο διάστημα νοείται το συνολικό χρονικό διάστημα που οι εργοδότες έκαναν χρήση του μέτρου της αναστολής, δηλαδή το χρονικό διάστημα από την ημερομηνία που έθεσαν σε αναστολή τη σύμβαση εργασίας του πρώτου εργαζόμενου έως και την ημερομηνία λήξης της τελευταίας αναστολής εντός του ίδιου μήνα».