Δεκαοχτώ χρόνια έπειτα από τον θάνατο του Κώστα Ηλιάκη, μετά τον δολοφονικό ελιγμό του Τούρκου πιλότου, που είχε παραβιάσει τον Εθνικό Εναέριο Χώρο, κατά τη διάρκεια αερομαχίας στην θαλάσσια περιοχή της Καρπάθου, σύσσωμη η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία τίμησαν την μνήμη του.
«Κι αν η μοίρα το θελήσει, μια μέρα να πεθάνω, θέλω του χάρου το φιλί μες στο αεροπλάνο». Με αυτούς του στίχους από το τραγούδι, που γαλούχησε γενιές και γενιές Ικάρων και συνεχίζει ακόμα να σφυρηλατεί την προσωπικότητά τους, ο Αρχηγός ΓΕΑ, Αντιπτέραρχος Δημοσθένης Γρηγοριάδης υπενθύμισε εμφατικά απ’ άκρη σ’ άκρη στο Αιγαίο, ότι ο θάνατος του Σμηναγού Κώστα Ηλιάκη δεν έχει ξεχαστεί, τονίζοντας ότι «Τέτοια είναι η φτιαξιά των Αεροπόρων μας, γεμάτη πάθος, ηρωισμό, πόνο, ιδρώτα και αίμα».
«Ο μικρός μου αδερφός θυσιάστηκε προσφέροντας στην πατρίδα την αγάπη του γι’ αυτήν και την αίσθηση του καθήκοντος που πάντα τον διέκρινε» ανέφερε ο αδελφός του αδικοχαμένου Κώστα Ηλιάκη, Φίλιππος.
«Αποτελεί, λοιπόν, προτεραιότητα για την Πολεμική Αεροπορία, το 2030 να διαθέτει τα πιο σύγχρονα αεροσκάφη νέας γενιάς, F-16 Viper, Rafale, F-35, οδηγώντας έτσι την Πολεμική μας Αεροπορία και την Πατρίδα μας σε μια νέα εποχή και στη δημιουργία μιας ισχυρής αεροπορικής δύναμης αποτροπής. Τολμώ να πω της πιο ισχυρής δύναμης αποτροπής στην Ιστορία της Ελλάδας» ανέφερε από τη μεριά του ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, συμπληρώνοντας: «Θα αποδείξουμε έτσι ότι η θυσία των ανθρώπων μας, των πιλότων μας, δεν ήταν μάταιη. Δεν στερήθηκε νοήματος. Έχουμε ηθική υποχρέωση, κυρίες και κύριοι, να παραδειγματιζόμαστε από τον Σμηναγό Κωνσταντίνο Ηλιάκη, από το πρότυπο της θυσίας για την Πατρίδα».
Ο Νίκος Δένδιας, όμως, μνημόνευσε και τους πιλότους που έπεσαν νεκροί επί υπουργίας του, εν ώρα καθήκοντος: «Έχω δεσμευθεί ηθικά να αναφέρομαι πάντοτε ονομαστικά σε αυτούς που έπεσαν επί Υπουργίας μου.
Στον ΣΜΗΝΑΓΟ (Ι) ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΣΚΑΡΗ (2015)
Στον ΣΜΗΝΑΓΟ (Ι) ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΖΑΓΚΑ (2015)
Στον ΣΜΗΝΑΓΟ (Ι) ΧΡΗΣΤΟ ΜΟΥΛΑ (25/7/2023)
Στον ΑΝΘΥΠΟΣΜΗΝΑΓΟ (Ι) ΠΕΡΙΚΛΗ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ (25/7/2023)
Και στον ΕΠΙΣΜΗΝΑΓΟ (Ι) ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑ ΚΩΣΤΕΑ (27/12/2023)
Ανθρώπους που μαζί με τους συναδέλφους τους, αγωνίστηκαν και κατέθεσαν το μέγιστο αγαθό, τη ζωή τους».
Το ημερολόγιο έδειχνε 23 Μαΐου 2006 όταν ο σμηναγός, Κώστας Ηλιάκης έχανε την ζωή εν ώρα καθήκοντος.
Εκείνη την ημέρα 4 ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη F-16 πήραν την διαταγή να απογειωθούν από αεροδρόμιο της Κρήτης. Στόχος τους να αναγνωρίσουν και να αναχαιτίσουν 4 τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, τα οποία αποτελούσαν την συνοδεία φωτογραφικού αεροσκάφους RF-4 της Πολεμικής Αεροπορίας της Τουρκίας.
Το τουρκικό Rf-4 θα πήγαινε στα παράλια της Κρήτης προκειμένου να εντοπίσει και να φωτογραφίσει τις θέσεις όπου είχε αναπτυχθεί το ρωσικό πυραυλικό σύστημα S-300. Στο ίδιο σημείο βρισκόταν και μία τουρκική φρεγάτα.
Τα ελληνικά μαχητικά πλησίασαν τα τουρκικά και ο σμηναγός Κώστας Ηλιάκης, πλησίασε το φωτογραφικό αεροσκάφος μετά από εντολή του Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας προκειμένου να καταγράψει τον εξοπλισμό του.
Εκείνη την στιγμή ο σμηναγός του τουρκικού F-16 χωρίς ειδοποίηση πραγματοποίησε έναν επικίνδυνο ελιγμό και συγκρούστηκε με το F-16 που πιλοτάριζε ο Κώστας Ηλιάκης. Το μαχητικό χτύπησε πάνω στην καλύπτρα του ελληνικού F-16 με αποτέλεσμα ο Έλληνας σμηναγός να χάσει την ζωή του ακαριαία. Ο Τούρκος σμηναγός διασώθηκε καθώς χρησιμοποίησε το εκτινασσόμενο κάθισμα και έπεσε στην θάλασσα.
Ποιος ήταν ο Κώστας Ηλιάκης
Ο Κώστας Ηλιάκης, ο τέταρτος γιος του Ιωάννη και της Ειρήνης Ηλιάκη, είχε γεννηθεί στα Χανιά, στις 15 Αυγούστου 1970. Αφού μαθήτευσε σε δημόσια σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των Χανίων, ο νεαρός Κώστας, άνθρωπος χαμηλών τόνων, μεθοδικός και ψύχραιμος, εισήχθη το 1989 στη Σχολή Ικάρων, τη μοναδική επιλογή του στο μηχανογραφικό δελτίο για τη συμμετοχή στις πανελλήνιες εξετάσεις.
Επιμελής Ίκαρος, ο Κώστας ορκίστηκε ανθυποσμηναγός το καλοκαίρι του 1993 και τοποθετήθηκε στην 120 Πτέρυγα Εκπαίδευσης Αέρος (120 ΠΕΑ), προκειμένου να ολοκληρωθεί η πτητική του εκπαίδευση με αεροσκάφη Τ2.
Ακολούθως τοποθετήθηκε στην 115 ΠΜ, και πιο συγκεκριμένα στην 340 Mοίρα Βομβαρδισμού (αεροσκάφη Α-7 Corsair). Κατά τη διάρκεια της προαναφερθείσης περιόδου φοίτησε στο Σχολείο Όπλων Τακτικής (ΣΟΤ), παρακολούθησε το Πρόγραμμα Τακτικής Ηγεσίας και κατέστη, σε συνδυασμό με τις ικανότητες και την ευσυνειδησία του, ένας από τους πλέον ικανούς επαγγελματίες στο χώρο του. Έτσι, το 2002 αποτέλεσε μέρος του πυρήνα των 10 Ιπταμένων που στάλθηκαν στις ΗΠΑ για εκπαίδευση στα νέα F-16 Block 52+.
Τον Ιούνιο του 2003 μετατέθηκε στην 340 Μοίρα της 115 ΠΜ, στην αγαπημένη του «Αλεπού» (στο έμβλημα της Μοίρας παριστάνεται μια αλεπού, ενώ το χαρακτηριστικό κλήσης είναι το FOX), όπου απέκτησε επιπλέον εμπειρίες στην αναχαίτιση με τα νέα F-16 Block 52+, έλαβε μέρος στο σχεδιασμό και την εκτέλεση νυχτερινών επιχειρήσεων, ενώ κατέστη εκπαιδευτής αέρος. Στις 28 Δεκεμβρίου 2006, στην καθιερωμένη τελετή απονομής μεταλλίων και βραβείων από την Ακαδημία Αθηνών, απονεμήθηκε στον αποθανόντα αξιωματικό της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας το αργυρό μετάλλιο αρετής και αυτοθυσίας.
Στις 23 Μαΐου 2007 έλαβαν χώρα τα αποκαλυπτήρια μνημείου προς τιμήν του Κώστα Ηλιάκη στην Κάρπαθο.