Η ιστορία της Anneliese παραμένει μια συγκλονιστική μαρτυρία για την αναγκαιότητα της συμπόνιας, της γνώσης και της υπεύθυνης άσκησης της θρησκευτικής και ιατρικής παρέμβασης.
Η στοιχειωτική και τραγική ιστορία της Anneliese Michel, μιας 23χρονης Γερμανίδας η οποία πέθανε μετά από 67 εξορκισμούς, αποτυπώνει μια ανατριχιαστική διασταύρωση της πίστης, της ψυχικής υγείας και των συνεπειών της παρεξήγησης. Γεννημένη το 1952 σε μια ευσεβή καθολική οικογένεια, η ανατροφή της Anneliese στιγματίστηκε από αυστηρές θρησκευτικές προσδοκίες και τιμωρητικά μέτρα που φέρεται να οδήγησαν σε νευρώσεις, ιδιαίτερα σε σχέση με τη θρησκευτική εικονογραφία.
Η δοκιμασία της, η οποία ενέπνευσε την ταινία «Ο εξορκισμός της Έμιλυ Ρόουζ» του 2005, έχει θεωρηθεί από πολλούς πιο ενοχλητική από ό,τι θα μπορούσε να αποδώσει οποιαδήποτε κινηματογραφική μεταφορά.
Τα προβλήματα της Anneliese ξεκίνησαν στην ηλικία των 16 ετών, όταν βίωσε μια κατάσταση που έμοιαζε με έκσταση στο σχολείο, ακολουθούμενη από ένα περιστατικό κατάκλισης. Παρά αυτά τα πρώιμα σημάδια δυσφορίας, οι ιατρικές διαβουλεύσεις δεν έδωσαν καμία διάγνωση. Μόλις το 1970, μετά από νοσηλεία με φυματίωση, η Anneliese άρχισε να εμφανίζει πιο ανησυχητικά συμπτώματα, όπως ακουστικές ψευδαισθήσεις και αισθήματα ευφορίας. Οι μεταγενέστερες διαγνώσεις περιλάμβαναν και την επιληψία, αλλά τα φάρμακα που της συνταγογραφήθηκαν δεν κατάφεραν να ανακουφίσουν την κατάστασή της.
Η κατάστασή της επιδεινώθηκε περαιτέρω το 1973, όταν, παρά το γεγονός ότι κατάφερε να συνεχίσει την εκπαίδευσή της και να φοιτήσει στο κολέγιο, η Anneliese άρχισε να υποφέρει από παραισθήσεις ενώ προσευχόταν. Πείστηκε για την καταδίκη της και την κατοχή της από τον διάβολο, γεγονός που την οδήγησε σε συμπεριφορές που περιλάμβαναν γλείψιμο ούρων από το πάτωμα, γυμνό γδύσιμο και κατανάλωση εντόμων και κάρβουνου. Αυτές οι πράξεις μπέρδεψαν τόσο τους επαγγελματίες υγείας όσο και τους κληρικούς, οι οποίοι δεν ήταν σε θέση να της παράσχουν τη βοήθεια που χρειαζόταν.
Σε μια απελπισμένη προσπάθεια να ανακουφιστεί από τα βάσανά της, η Anneliese υποβλήθηκε σε 67 συνεδρίες εξορκισμού σε διάστημα δέκα μηνών, υπό την καθοδήγηση κληρικών που πίστευαν ότι ήταν δαιμονισμένη από έξι δαίμονες. Οι διαδικασίες ήταν σκληρές και τελικά επιζήμιες, με την Anneliese να φέρεται να περιορίζεται και να εμφανίζει σημάδια σωματικών τραυμάτων, όπως σπασμένα δόντια, μελανιασμένα άκρα και μαύρα μάτια.
Ο τραγικός της θάνατος το 1976 προκάλεσε έρευνα που κατέληξε στην καταδίκη των εμπλεκόμενων ιερέων και των γονέων της για ανθρωποκτονία από αμέλεια. Τους επιβλήθηκε πρόστιμο και τους επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης το 1978.
Η περίπτωση της Anneliese Michel χρησιμεύει ως μια ζοφερή υπενθύμιση των κινδύνων που εγκυμονεί η παρερμηνεία της ψυχικής ασθένειας ως πνευματικής πάθησης και της κρίσιμης ανάγκης για κατάλληλη ψυχιατρική φροντίδα. Επισημαίνει τις καταστροφικές επιπτώσεις της ανεπαρκούς θεραπείας και τη σημασία της κατανόησης της πολυπλοκότητας των θεμάτων ψυχικής υγείας.
