Ο Κωνσταντίνος Παντελίδης, σε μια συγκινητική συνέντευξη στη Secret, μοιράστηκε αναμνήσεις και συναισθήματα από τη ζωή του, περιγράφοντας τον βαθύ αντίκτυπο που είχε στην οικογένειά του ο θάνατος του αδερφού του, Παντελή Παντελίδη. Με ειλικρίνεια, αναφέρεται στις δυσκολίες που αντιμετώπισε, αλλά και στη δική του μουσική πορεία, ενώ παράλληλα δίνει μια γεύση από την καλλιτεχνική και προσωπική του εξέλιξη.
Η σοκαριστική στιγμή της είδησης
«Εγώ πήγαινα Β’ Γυμνασίου και μπήκα στο Facebook, όπου μου είχαν στείλει συλλυπητήρια. Στην αρχή δεν θες να το πιστέψεις, έχεις άρνηση, γιατί είχαν ξαναβγάλει κάτι αντίστοιχο. Όταν γύρισα σπίτι, ήμασταν όλοι σε σοκ. Ο χαμός δεν ξεπερνιέται. Συνεχίζεις, δεν έχεις επιλογή, και τον έχεις φύλακα άγγελο στον ουρανό να σε προστατεύει» εξομολογείται ο νεαρός τραγουδιστής.
Ο Κωνσταντίνος, μέσα από τα λόγια του, δείχνει πως ο θάνατος του αδερφού του δεν ήταν κάτι που μπόρεσε να ξεπεράσει εύκολα. Παρόλο που ο πόνος είναι πάντα παρών, η σκέψη ότι ο Παντελής είναι ο φύλακας άγγελός του αποτελεί πηγή παρηγοριάς και δύναμης για να συνεχίσει.
Η επαφή με τα τραγούδια από μικρή ηλικία
Με νοσταλγία, θυμάται τις πρώτες φορές που άκουγε τα τραγούδια του Παντελή να δημιουργούνται. «Τραγουδούσε συνέχεια στο σπίτι και έγραφε τραγούδια. Ήμουν ένα από τα πρώτα άτομα που τα άκουγαν. Και καταλάβαινε ότι, όταν με έπιαναν τα γέλια, το τραγούδι μου άρεσε. Από 5 χρόνων ήμουν στα μαγαζιά όπου τραγουδούσε, άσχετα που κοιμόμουν στους καναπέδες (γέλια)».
Η σχέση του με τη μουσική και ο θαυμασμός για τον αδερφό του ξεκίνησαν από την παιδική του ηλικία. Οι στιγμές αυτές τον έφεραν πιο κοντά στη μουσική, με τον ίδιο να παρακολουθεί τον Παντελή σε κάθε του βήμα, ακόμα κι αν τα παιδικά του μάτια έκλειναν λόγω κούρασης στα νυχτερινά μαγαζιά.
Η κυκλοφορία του πρώτου δίσκου και η καλλιτεχνική του πορεία
Πριν από λίγο καιρό, ο Κωνσταντίνος Παντελίδης έκανε το ντεμπούτο του στη δισκογραφία με τον δίσκο «Έρωτας ορφανός». Όπως εξηγεί: «Πρόκειται για έναν δίσκο που αποτελείται από έξι κομμάτια, από τα οποία τα τέσσερα είναι σε στίχους και μουσική του Γιώργου Παπαθανασίου και άλλα δύο σε στίχους και μουσική δικά μου. Το κομμάτι που έχει ήδη ξεχωρίσει από τον δίσκο είναι το “Όταν ξυπνάς”. Είναι μια ερωτική μπαλάντα, όπου το βασικό όργανο είναι το σαξόφωνο».
Η δημιουργία του πρώτου του δίσκου είναι για τον Κωνσταντίνο μια σημαντική κατάκτηση, ενώ δείχνει να αντλεί έμπνευση από τον αδερφό του, έχοντας πια αναπτύξει το δικό του καλλιτεχνικό στίγμα.
Η δυνατή σχέση με τη μητέρα του
Ο Κωνσταντίνος δεν παραλείπει να αναφερθεί στη μητέρα του, Αθηνά Παντελίδη, και στο στενό τους δέσιμο, ιδιαίτερα μετά την απώλεια και του πατέρα του πριν από ενάμιση χρόνο. «Η σχέση με τη μητέρα μου ήταν πάντα στοργική και άψογη. Αυτό που έχει αλλάξει από τότε που έφυγε ο πατέρας μου είναι ότι έχουμε γίνει και “φιλαράκια”. Κάνουμε πιο πολλά πράγματα μαζί. Θα πάμε για καφέ, σινεμά, θα έρθει στο μαγαζί να με δει».
Η ιδιαίτερη αυτή σχέση με τη μητέρα του φαίνεται να του δίνει ασφάλεια και στήριξη, ενώ ταυτόχρονα η μητέρα του τον ενθαρρύνει σε κάθε του καλλιτεχνικό βήμα.
Η απόφαση να μην συμμετάσχει σε talent show
Όταν ρωτήθηκε για το ενδεχόμενο συμμετοχής σε κάποιο μουσικό talent show, ο Κωνσταντίνος ήταν ξεκάθαρος: «Δεν θα πήγαινα, γιατί θα ήταν άδικο να πάρω τη θέση ενός παιδιού που δεν έχει τη δική μου προβολή».
Ο σεβασμός του για τους νέους που θέλουν να κάνουν τα πρώτα τους βήματα δείχνει την ωριμότητά του, καθώς προτιμά να δώσει χώρο σε όσους δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες και προβολή.
Ένα όνειρο ζωής με τον Βασίλη Καρρά
Στο τέλος της συνέντευξής του, ο Κωνσταντίνος Παντελίδης μιλάει για ένα όνειρο ζωής που πραγματοποίησε, τραγουδώντας σε μια μεγάλη συναυλία στο Ισραήλ μαζί με τον Βασίλη Καρρά. «Ένα όνειρο που είχα από μικρό παιδί και έγινε πραγματικότητα ήταν που τραγούδησα σε μια μεγάλη συναυλία στο Ισραήλ με τον Βασίλη Καρρά. Μου είχε πει να μη σταματήσω ποτέ να δουλεύω. Ότι το ταλέντο δεν αρκεί. Αυτό που έχει σημασία είναι η ψυχή που θα δώσεις πάνω στην πίστα. Μου είχε πει να είμαι πάντα και παντού ο εαυτός μου και να μην εμπιστεύομαι εύκολα ανθρώπους, ειδικά του χώρου, γιατί υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός…».