Η ιστορία του κτηνοτρόφου από την Κεντρική Μακεδονία που συγκλόνισε με τον αποχαιρετισμό στα 450 πρόβατά του παίρνει τραγική τροπή, καθώς νοσηλεύεται με συμπτώματα εγκεφαλικού μετά την οδυνηρή απώλεια.
Κατέρρευσε μετά την απώλεια του κοπαδιού
Δεν έχει τέλος η τραγωδία για τον κτηνοτρόφο από την Κεντρική Μακεδονία, του οποίου το κοπάδι εξολοθρεύτηκε μετά την εμφάνιση κρουσμάτων ευλογιάς των προβάτων. Ο ίδιος, που είχε προκαλέσει συγκίνηση με τον αποχαιρετισμό του στα ζώα του, φαίνεται πως δεν άντεξε το βάρος της θλίψης και διακομίστηκε στο νοσοκομείο των Γιαννιτσών με ενδείξεις εγκεφαλικού επεισοδίου.
Σπάνια ράτσα, δεμένη με την τοπική ιστορία
Ο κτηνοτρόφος, ιδιοκτήτης της φάρμας Θεοφίλου στην καρδιά της Κεντρικής Μακεδονίας, είχε επί χρόνια φροντίσει με αφοσίωση πρόβατα της σπάνιας ντόπιας φυλής Ρουμλουκίου. Πρόκειται για τα τελευταία καθαρόαιμα της περιοχής, τα οποία είχε διατηρήσει με κόπο, κόντρα στις αντιξοότητες και τους κινδύνους.
Μιλώντας στο κανάλι YouTube της οικογενειακής του επιχείρησης, είχε μοιραστεί με σπαραγμό τον πόνο του:
«Είναι σαν να μας σκοτώνουν τα παιδιά μας ένα-ένα μπροστά μας», λέει, αναφερόμενος στην απόφαση για τη θανάτωση των 450 προβάτων του λόγω της επιδημίας ευλογιάς.
Μια ζωή αφιερωμένη στη φύλαξη του κοπαδιού
Ο κτηνοτρόφος από το Μικρό Μοναστήρι Θεσσαλονίκης δεν ήταν απλώς ένας άνθρωπος που ζούσε από τα πρόβατα. Ήταν δεμένος με αυτά. Τα φύλαγε από πείνα, από άγρια ζώα, από κάθε απειλή. Η απώλεια, όπως δηλώνει ο ίδιος, ήταν κάτι παραπάνω από επαγγελματικό πλήγμα – ήταν προσωπική συντριβή.
«Τα φύλαξα από την πείνα και τους λύκους, από τα πάντα τα φύλαξα. Όταν θα φύγουν τα πρόβατά μου, κάνετε ό,τι θέλετε», λέει με λυγμούς. Και συνεχίζει:
«Εγώ δεν γονάτισα ποτέ, δεν δούλεψα ποτέ για άλλον. Αυτό το φονικό, εγώ είμαι αθώος, καθαρός. Είμαι καθαρός από αυτό το φονικό, εγώ τα φύλαξα. Θέλω να κάνω το βίντεο για ανάμνηση. Εγώ δεν έχω κλάψει ποτέ στη ζωή μου, δεν έχω γονατίσει».
Ένα βίντεο-μαρτυρία γεμάτο συγκίνηση
Το βίντεο που κατέγραψε την τελευταία μέρα πριν τη θανάτωση του κοπαδιού του, αποτελεί μια σπαρακτική υπενθύμιση της σκληρής πραγματικότητας που βιώνουν πολλοί κτηνοτρόφοι στην Ελλάδα σήμερα. Είναι μια κατάθεση ψυχής για μια ζωή γεμάτη μόχθο, δεμένη με την παράδοση και το χώμα.