«Όταν σε χτυπάνε, τρως συνεχώς ξύλο, δεν ξέρεις από πού να ξεφύγεις, έχεις το φόβο μέσα σου μην τυχόν και φύγεις από το σπίτι γιατί μπορεί να σε σκοτώσει.
Ζεις υπό την απειλή. Τέλος πάντων, μάλλον η ζωή μου θα πρέπει να γυριστεί σε ταινία» είπε ανάμεσα σε άλλα η Κατερίνα Στανίση σε συνέντευξή της για το γάμο της.
Προσθέτοντας, σχετικά με το πώς αντιμετωπίζεις την κακοποίηση: «Είναι πολύ δύσκολο να δώσεις συμβουλή σε τέτοια πράγματα, γιατί δεν ξέρεις πως είναι η κάθε οικογένεια. Αν μια γυναίκα κακοποιείται, δεν ξέρεις αν κάθεται γιατί υπάρχει λόγος, αν έχει παιδιά, αν είναι μεγάλη, αν φοβάται μη τυχόν και δεν πατήσει στα πόδια της, αν δεν την πάρουν σε δουλειά. (…) Εγώ πήρα τη δύναμη να φύγω από το γάμο μου και τις σχέσεις μου έπειτα από πολλή σκέψη πολλών ετών και πολύ αγώνα. Πολλές φορές έλεγα: ‘Μα γιατί γίνεται; Δεν έκανα κάτι’.
Κι αυτό είναι ένα είδος ενοχής. Έψαχνα να δω για ποιο λόγο συνέβαινε. Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν άνθρωποι που δεν πονάνε το σύντροφό τους, είναι απάνθρωποι.
Αυτά που πήρα είναι πολύ λίγα σε σχέση με αυτά που έχω δώσει, όμως χαίρομαι γιατί είχα και τα έδωσα. Όταν μια γυναίκα έχει κάνει αρκετές σχέσεις και δεν στεριώνει κάπου, είναι γιατί δεν βρήκε αυτό που έψαχνε. Αλλού ερχόντουσαν για τη Στανίση, άλλοι με έβλεπαν ως τρόπαιο για να κάνουν το κομμάτι τους.
Δύο άντρες με αγάπησαν στη ζωή μου, αλλά αυτά έχει η δουλειά μου. Τα τρία τελευταία χρόνια το θέμα «άντρας» δεν με απασχολεί”.
Και συνέχισε: “Πήγαινα όπου με ζητούσαν, χωρίς να εξετάσω αν το μαγαζί που θα πάω είναι καλό ή όχι. Δεν έδινα ουσιαστικά σημασία στην πρόταση. Πήγαινα μόνο για να είμαι στον κόσμο, να περάσει η νύχτα να ξημερώσει και μετά να κοιμηθώ. Και μόνο μέσα από την αγάπη του κόσμου ξεπέρασα τα πάντα. Το κοινό με αγάπησε, με στήριξε και με στηρίζει ακόμα».