Η Ελισάβετ Μουτάφη μιλά ανοιχτά για την εμπειρία της υιοθεσίας του γιου της, του 3χρονου Δημήτρη, από τη Σιέρα Λεόνε. Σε μια συγκινητική συνέντευξη, η γνωστή ηθοποιός εξομολογείται πώς αυτή η εμπειρία άλλαξε τη ζωή της, πώς πήρε την απόφαση να υιοθετήσει και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στην πορεία.
Η απόφαση
Η Ελισάβετ εξηγεί πώς η απόφαση για υιοθεσία γεννήθηκε φυσικά μέσα από τις συζητήσεις της με φίλες που είχαν ήδη εμπειρία υιοθεσίας, όπως η Ευγενία Δημητροπούλου και η επιχειρηματίας Φωτεινή Παντζιά. «Μπορεί να σου φανεί περίεργο, αλλά μας γεννήθηκε έτσι η ιδέα… Πάρα πολύ εύκολα! Και το ήθελα», δηλώνει, αναφερόμενη στην επιθυμία της να προσφέρει ένα σπιτικό σε ένα παιδί από την Αφρική. Για την ίδια και τον σύζυγό της, αυτή η κίνηση είχε μια φυσική και συναισθηματική συνέχεια, όπως εξηγεί: «Έβλεπα τα πιτσιρίκια στην πλατεία Αμερικής και νομίζω ότι είναι δώρο για εμάς».
Η διαδικασία της υιοθεσίας
Πολλοί υποψήφιοι γονείς συχνά ρωτούν την Ελισάβετ πώς γίνεται η επιλογή χώρας για υιοθεσία και πώς προχωρά η διαδικασία. Η ίδια εξηγεί πως η Διεθνής Κοινωνική Υπηρεσία βοηθά με την κατάλληλη καθοδήγηση, παρέχοντας πληροφορίες για χώρες που επιτρέπουν τη διεθνή υιοθεσία. «Υπάρχει η Διεθνής Κοινωνική Υπηρεσία, όπου πας και βλέπεις Κοινωνική Λειτουργό… σε κατευθύνουν για το ποιες χώρες αυτή τη στιγμή είναι ανοιχτές για υιοθεσία», σημειώνει, αναφέροντας ότι η Σιέρα Λεόνε και η Ουγκάντα είναι μερικές από αυτές.
Η στιγμή της πρώτης συνάντησης
Όταν έφτασε η στιγμή να συναντήσει τον Δημήτρη, η Ελισάβετ περιγράφει πως είχε ήδη αποφασίσει να τον υιοθετήσει πριν καν τον γνωρίσει. «Μου τον είχε στείλει σε φωτογραφία, ήταν το πρώτο παιδί που είδα», αναφέρει συγκινημένη. Στη συνάντησή τους, η στιγμή που άκουσε τη λέξη «μαμά» από το στόμα του Δημήτρη ήταν συγκλονιστική: «Μαμά με είπε με τη μία. Από το ίδρυμα του είχαν πει μαμά», θυμάται η ηθοποιός.
Η νέα οικογένεια
Η προσαρμογή και η συναισθηματική σύνδεση ήταν άμεσες. Η Ελισάβετ αναφέρει τη βαθιά αγάπη του Δημήτρη προς τις δύο αδελφές του και την ανυπομονησία της να μεγαλώσουν μαζί σαν οικογένεια. Για την ίδια, ο χρόνος πέρασε γρήγορα, και όπως λέει με συγκίνηση, «Πραγματικά δεν το πιστεύω πώς πέρασε ο καιρός και τα καταφέραμε».
Δείτε όλη την εξομολόγηση παρακάτω: