Μία σπαρακτική εξομολόγηση από τη μητέρα που έχασε το παιδί της στην τραγωδία των Τεμπών, με δάκρυα και οργή αλλά και αποφασιστικότητα να φτάσει η υπόθεση ως το τέλος.
Η συνέντευξη στο «Χαμογέλα και πάλι»
η εμφάνιση στην εκπομπή
Η Μαρία Καρυστιανού —που μετά τον χαμό της κόρης της αφιερώνει κάθε προσπάθεια στο να αποδοθεί δικαιοσύνη και να φωτιστεί η αλήθεια γύρω από τη σύγκρουση των δύο τρένων— είναι σπάνια στις κάμερες των ψυχαγωγικών εκπομπών. Έκανε, ωστόσο, μία εξαίρεση και μίλησε στον Νίκο Συρίγο για την εκπομπή του MEGA, Χαμογέλα και Πάλι, στην πρεμιέρα που προβλήθηκε το πρωί του Σαββάτου 20 Σεπτεμβρίου. Στη συζήτηση μίλησε για τη στιγμή που αντίκρισε τα οστά της κόρης της, για την απεργία πείνας του Ντένις Ρούτσι που ζητά εκταφή, αλλά και για τις επιθέσεις που έχει δεχθεί.
Δείτε το βίντεο:
η καθημερινή οργή και ο πόνος
«Είμαι πιο θυμωμένη, πιο αναστατωμένη με όλα αυτά που γίνονται. Ο πόνος παραμένει ο ίδιος, απλά είναι πιο έντονος γιατί έχει γίνει και αυτό το αίσθημα της αδικίας, το οποίο, θα τολμήσω να πω ότι έχει εξομοιωθεί και με τον πόνο της απώλειας. Είναι πάρα πολύ βαρύ για εμάς όλη αυτή η κοροϊδία και η συκοφαντία και η προοπτική ότι δεν θα δικαιώσουμε τους ανθρώπους μας. Η μικρότερη δικαίωση που μπορεί να έχεις σε ένα τέτοιο φρικαλέο έγκλημα είναι οι υπεύθυνοι να πάνε φυλακή», είπε αρχικά, περιγράφοντας τα συναισθήματά της δύο χρόνια μετά την τραγωδία.
οι πολιτικές αιχμές
Στη συνέχεια, απευθυνόμενη σε πρόσωπα της πολιτικής ζωής, τόνισε: «Δεν θέλουν να βγει η αλήθεια γιατί είναι άμεσα εμπλεκόμενοι. Η αλήθεια θα τους «κάψει». Η αλήθεια θα τους πάει φυλακή. Αυτή τη στιγμή δεν αγωνίζονται, πιστεύω, μόνο για να κρατήσουν τις καρέκλες τους και να παραμείνουν στο τραπέζι που τρώνε με τα χρυσά κουτάλια. Πλέον παλεύουν για να μείνουν εκτός φυλακής. Έχουμε ένα τόσο πολυπληθές και διαπλεκόμενο σύστημα που ορίζει τη ζωή μας…» — με σαφή αναφορά σε πρόσωπα όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Κώστας Καραμανλής και ο Χρήστος Τριαντόπουλος.
η αποκάλυψη για τα οστά της κόρης της
Με δάκρυα, η κ. Καρυστιανού περιέγραψε την στιγμή που άνοιξε τη σακούλα με τα οστά του παιδιού της: «Εγώ προσωπικά έχω δύο διαφορετικές ιατροδικαστικές εξετάσεις και είμαι από τους πολύ λίγους συγγενείς που άνοιξα την άνοιξα τη σακούλα. Την άνοιξα γιατί ήθελα να δώσω αυτό το τελευταίο χάδι που δίνει ο γονιός στο παιδί του. Δεν μπορείς να δεχθείς ότι θάβεις κάτι που δεν έχεις δει τι είναι.»
Δείτε το βίντεο:
Αφηγούμενη λεπτομερώς, είπε ότι πήρε κάθε κομμάτι στα χέρια της «ως τελευταίο χάδι» και αναγνώρισε ένα συγκεκριμένο, ιδιαίτερο οστό στο σώμα. Όταν, όπως εξήγησε, ένα χρόνο μετά διάβασε τις ιατροδικαστικές εκθέσεις, διαπίστωσε ότι εκείνες δεν ανέφεραν το οστό αυτό. Από αυτή την παρατήρηση προέκυψε και ο φόβος ότι «ίσως να μην είναι τα παιδιά μας εκεί μέσα» — μια αμφιβολία που την ταλαιπωρεί: «Δεν είμαστε καν σίγουροι για το τι έχουμε θάψει».
«Θα έσκαβα με τα χέρια μου για να βγάλω τα οστά του παιδιού μου από τον τάφο», τόνισε με τον πόνο να παραμένει εμφανής.
η δημόσια τοποθέτηση και οι φήμες για πολιτικό βήμα
Σε φορτισμένο τόνο επανέλαβε την οργή της κατά συγκεκριμένων πολιτικών: «Ο Μητσοτάκης, ο Καραμανλής και ο Τριαντόπουλος είναι ότι πιο βρώμικο, απάνθρωπο και χειρότερα έχει υπάρξει στην Ελλάδα. Δεν θα ήθελα να τους δω ούτε στα δυο μέτρα». Για τις συζητήσεις που την φέρνουν στο προσκήνιο ως πιθανή πολιτική ηγεσία, είπε καθαρά: «Η κοινωνία δεν θέλει κάτι συστημικό. Έχει ανάγκη από ανθρώπους ανεξάρτητους και άφθαρτους, δεν το βλέπω για εμένα προσωπικά να ηγηθώ μιας νέας πολιτικής προσπάθειας. Εννοείται θα ήμουν παρούσα αν συνέβαινε αυτό».
ο όρκος και το τραύμα που μένει
Ανατριχιάζοντας, αποκάλυψε τον όρκο που έδωσε πάνω από τον τάφο της κόρης της: «Εγώ έχω υποσχεθεί ότι ο αγώνας μου θα πάει μέχρι τέλους. Αυτό ορκίστηκα στο μνήμα της κόρης μου». Εξομολογήθηκε επίσης τι την πλήγωσε επιπλέον μετά την απώλεια: «Είπαν ότι έχασα την επιμέλεια της κόρης μου. Θεώρησα ότι ρίχνουν σκιά στη μνήμη της. Αυτό με πλήγωσε και θα κινηθώ νομικά, απλά το θεωρώ δευτερευούσης σημασίας».
Στο τέλος της συνέντευξης περιέγραψε πόσο έντονη είναι η έλλειψη της Μάρθης: «Δεν μπορώ να διαχειριστώ ότι έχει φύγει η Μάρθη. Δεν ανοίγω την ντουλάπα της για να μη φύγει το άρωμά της. Μου λείπει τόσο πολύ. Οτιδήποτε την αφορά με πληγώνει και με παγώνει».
η αποφασιστικότητα για δικαίωση
Σε όλη την συζήτηση η κ. Καρυστιανού έδειξε ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τον αγώνα της. Η θλίψη και η οργή συνυπάρχουν με την επιθυμία να φτάσει η υπόθεση ως το τέλος και να αποδοθούν ευθύνες, ό,τι κι αν αυτό σημαίνει.